Vergelijk Suzuki GSX-R familie: 600 vs 750

Hetzelfde:

Het is duidelijk: deze twee motoren zijn voor het overgrote deel identiek. Daar ging het ook om. Dan kan het dus geen kwaad ze over één kam te scheren.  Of tenminste, we komen een eel eind. Uiteraard het belangijkste: het uiterlijk. Voor 2008 weer eens lekker fris geupgrade en – het moet me van het hart – echt, écht mooi, zélfs voor niet-Suzuki liefhebbers. Eindelijk is de neus het aanzien waard, met de vernieuwde koplamp als gestileerde Feniks die het duister van de nacht doorklieft. Maar alsof dat niet voldoende is, de rest van de fiets heeft ook een Sportlifebehandeling gekregen. En of je ‘m nou met een blauw boven en wit eronder, of wit boven en blauw onder uitvoering zet; het blijft frisser dan fris. En met z’n tweeën dubbel zo erg natuurlijk. Intern is er net zoveel aan de hand:  we hebben nieuwe gasklephuizen met aangepaste injectoren, kleppen en meer, is het blok intern aangepast om wat meer toeren van onderuit  te scoren en is ook de koppeling licht aangepast zodat voornamelijk de slipperclutch wat beter reageert. Da’s best veel. Om dit in toom te houden heeft Suzuki uiteráárd de vorig jaar op de 1000 geïntroduceerde Drive Mode Selector ook op de kleinere machines terug te vinden, ongeacht of dat nou zoveel nut zou hebben of niet. Hier strakkies meer over. De standaard stuurdemper is er een van de elektrische variatie, wat zoveel betekent als: bij niet nodig géén demping, is ’t wel nodig dan is íe er ook. Voortaan is straatje keren een nieuwe beleving. De vering is lichtjes aangepast, de remmen zijn een haartje anders, de uitlaat…

De uitlaat zakt onze broek van af. Welgeteld één hele generatie is het goed gegaan. Ééntje! Was daarvóór sprake van “gewoon” een pijp langs de zijkant, werd die opgevolgd door een uiterst nette collectorbak onder het blok, met hip ultrakort pijpje. En dit jaar…. Zijn die twee gecombineerd tot één enorme antigeluidsfabriek… en zit je dus met zowél de pot aan de zijkant als ook de opvangbak onder het blok. Kan het nóg gekker? Maar goed, ook dat moet gezegd worden:  echt lelijk is het ook weer niet.

Anders:

Uiteraard zijn de motoren niet honderd procent anders. Net als bij tweelingen zijn er toch, als je heel goed kijkt, wel wat verschillen. Maar is het in dit geval niet de oogopslag of net een haartje ander gezicht – zoiets wat je eigenlijk pas ziet als ze naast elkaar staan, de meeste verschillen zitten binnenin. Al is, zoals we zien, de kleurstelling wél anders. Waar de één een blauw stukje heeft, is datzelfde kuipdeel bij de ander weer wit en andersom. Of juist niet, ook dat is mogelijk. Kijken we in de PDF file van Suzuki, dan komen we netjes een tabelletje tegen met daarin de verschillen naast elkaar. Uiteraard is daar de cilinderinhoud, en daarmee ook de boring/slagverhouding, maar ook de compressie is bij de 750 drietiende lager dan de 600 (overigens komt het voornaamste deel van het volumeverschil uit de slag en niet uit de boring), de kleppen zijn minimaal groter (maar verhoudingsgewijs minder dan het verschil in cilinderinhoud) en de hoek van de inlaatkleppen scheelt een halve graad. Interessant. Als we één boosdoener aan kunnen wijzen voor het gewichtsverschil echter, is dat de aanwezigheid van een extra balansas op de 750 die zijn kleinere (nee, ze zijn even groot hadden we toch ontdekt?) broertje moet ontberen. Zo zijn volgens degenen die het kunnen weten ook de interne verstevigingen van het frame afwijkend van elkaar. Oh, en – en dit is weldegelijk een aanwijsbaar verschil- de 750 heeft in de voorvork zowel hi- als lowspeed verstelling van de demping. Ook dit zal de 600 node moeten missen.

Het is dan ook een reusachtig verschil natuurlijk: opgegeven voor  respectievelijk 125 en 150 Pk, met een koppel van 69 en 88,5 Newtonmeter… dat merk je wel. En –daar komt ie weer – bij nagenoeg eveneel kilo’s! Gooi je tank niet helemaal vol en je staat even zwaar aan de start. Dan wil die 750 wel effe wat harder van zijn plek natuurlijk! En als je de voordelen van de airbox er bij op telt wordt dat nog eens zoveel. Op die manier wordt zo’n 750 wel erg aantrekkelijk natuurlijk. Zou deze dan tóch aan het langste eind trekken? Dat hebben tweelingen immers ook vaak, dat je toch de een nétwat leuker/aardiger/mooier vindt dan de ander. Perfectie zit ‘m in de details en juist nu vallen die details zo op…