Eerste test Sherco Enduro modellen 2010

“Mooie motoren”, zo meent de jonge Fransoos die de gloednieuwe Sherco’s tijdens onze lunch in een klein Frans dorpje staat te bekijken. “Sherco, is dat Spaans”, vervolgt hij geïnteresseerd? “Frans, mompelen we tussen de baguette en de omelet du fromage door. Verbaasd trekt hij een wenkbrauw op. “Echt waar, waar wordt dat dan gemaakt?” “In Nimes, hier 20 km verderop…” Daar staat het heerschap met zijn mond vol vullingen. “Waarom weet ik dat niet”, antwoord hij verbijsterd…  

Tekst & fotografie: Peter Aansorgh
Met dank aan: Frank Freese en Bernhard Kilian (enduro specialisten)

Frans, niet Spaans?

Jong merk
Dat hij dat niet weet is op zich niet zo’n wonder, want zo heel lang bestaat Sherco nog niet. De vestiging in Frankrijk is helemaal kakelvers, want het merk is van oorsprong inderdaad Spaans. In 1998 startte Sherco in Caldes de Montbui, vlak bij Barcelona, met de fabricage van trialmotoren. Oorspronkelijk bouwde Sherco alleen tweetaktmachines, maar sinds 2004 maakt Sherco ook trialmotoren met viertaktblokken. En – en dat is bijzonder – de motorblokken zijn allemaal van eigen makelij! In 2001 bereidde Sherco haar activiteiten uit naar Frankrijk. Het kocht HRD, een fabrikant van brommers en enduromotoren. In de HRD fabriek in Nîmes startte Sherco onder haar eigen naam met de fabricage van enduromotoren. Oorspronkelijk alleen met 50cc tweetaktblokken en met 125cc viertaktblokken, maar gaandeweg werd het gamma uitgebreid. In 2004 kwamen er met een 450- en 510cc injectieblok ook dikke viertakten bij. En daarvan kwam ook een supermotard-versie. In 2008 werd er ook een enduro met 250cc injectiemotor gelanceerd, een motor waarmee Sherco hoge ogen gooit in diverse enduro-wedstrijden, met de Brit Graham Jarvis in het zadel. En inmiddels heeft Sherco ook de failliete boedel van Scorpa opgekocht, in het nabij Nîmes gelegen Alès.

Range
Het mag duidelijk zijn dat Sherco flink aan de weg timmert. Ze wilden dan ook graag meewerken toen het Duitse Endurofun Tours vroeg of de enduro trip, die ik met hem in het Zuid-Franse departement Gard zouden maken, uitgebreid kon worden met een dagje Sherco rijden. In Franse Montclus staan dan ook vier blinkende 2010 modellen klaar voor dagje stoeien, de 5.1i-F in standaarduitvoering en een 2.5i-F, 5.1i-F en 4.5 i-F in “Racing” trim. De 3.0i-F versie, die voor 2010 was aangekondigd, ontbreekt helaas nog in het stel.  Maar we hebben wel een aantal rasechte “racing” versies en dat is natuurlijk ook gaaf.

Voor 2010 zijn er aan de range een paar zaken gewijzigd ten opzichte van de 2009 modellen. Zo kregen alle modellen een verbeterde voorrem met een lichtere, aluminium remschijf. De staalomvlochten remleidingen kregen een teflon coating. Verder werd de bekabeling verbeterd en voorzien van een nieuw zekeringsysteem. Ook kregen de Sherco’s nieuwe handvatten, een verbeterd luchtfilterhuis en een betere accu, die nu nog beter weggewerkt is. En op het gebied van de vering werd het een en ander gewijzigd, althans bij de standaard uitvoering.

Öhlins of niet
Het verschil tussen de standaard en de racing uitvoering zit hem voornamelijk in de vering. De standaard versies zijn voorzien van een zwarte 46mm Ceriani (Paioli) Upside-down voorvork met instelbare uitgaande demping en verstelbare veervoorspanning. De achtervering wordt verzorgd door een volledig instelbare Sachs monoschokdemper, die via een linksysteem worden bediend. De karakteristiek van deze schokdemper werd voor 2010 herzien.

Op de “racing” versies is de Ceriani voorvork vervangen door een volledig instelbare, goudkleurige 48mm Öhlins voorvork, waarvoor ook andere, CNC gefreesde kroonplaten zijn gemonteerd. Aan de achterzijde zorgt een Öhlins monoschokdemper – met goudkleurig piggyback reservoir – voor beweging en demping zorgt. Verder hebben de racing-uitvoeringen handkappen en een stevige, aluminium carterbeschermplaat die met schuim is gevoerd. De uitlaat is vervangen door een sportuitlaat, waarmee de motor wat vrijer adem haalt. Of daarmee ook de katalysator is verdwenen vermeld de “racing” catalogus niet… Wat wel is verdwenen is het contactslot en de snelheidsmeter, die op de standaardversie nog wel aanwezig is.

Mooi gemaakt
Wat opvalt aan de Sherco’s is dat ze bijzonder mooi gemaakt zijn, met hoogwaardige componenten. Remmen van AJP, staalomvlochten remleidingen, instelbare remhendels, Excel velgen, noem maar op. Slimme constructies zie je ook, zoals de twee radiateurtjes die hun water via een T-stuk in het frame halen en gewone zeskantbouten in het blok in plaats van de veelgebruikte inbusbouten. Inbusbouten kunnen in het terrein vol modder gaan zitten en dat sleutelt moeilijk bij pech onderweg. Met zeskantbouten heb je daar geen last van. Ook de kettingspanner in de fraaie, aluminium swingarm is een pracht stukje werk, temeer daar de linker spanner met de achteras is geïntegreerd. Dat betekent dat er maar aan één kant van de as een moer zit, zodat je met één stuk gereedschap snel en eenvoudig het wiel kunt wisselen.

Verder zijn er op de Sherco veel lichtgewicht componenten te vinden, zoals een aluminium achtersubframe, een aluminium rem- en koppelingspedaal en een taps gevormd aluminium Neken stuur. En een aluminium uitlaatdemper, die helaas niet zo geweldig is afgeschermd. Dat betekent dat je het risico loopt dat je je vingers brandt of dat je kunststof endurokleding hier of daar smeltplekken oploopt. En dat weet ik helaas uit ervaring…

Dirt MX: betaalbare offroad kleding

Voor deze test werd ons offroad kleding ter beschikking gesteld door “Dirt MX racing and casual wear”. Dirt MX is een nieuwe kledingfabrikant, die alles biedt op het gebied van offroad- en crosskleding: crossshirts, crossbroeken, offroadjacks, protectoren, protectorvesten, protectorbroeken, handschoenen, je kunt het zo gek niet bedenken of Dirt MX levert het.

Dirt MX kleding is voorlopig te verkrijgen via de fabrikant, maar het in het Duitse Hamburg gevestigde bedrijf is op zoek naar importeurs in diverse Europese landen, waaronder Nederland. Meer weten? Kijk op http://www.dirt-mx.com/ , mail met Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. of bel met 0049-404 1485871.

5.1i-F

Bij Hotel La Magnanerie de Barnas, vlak bij Montclus, neem ik eerst de 5.1i-F ter hand. Die mocht voor 2010 ook enkele wijzigingen tegemoet zien, naast de verbeteringen waarvan de gehele range profiteert. Zo kreeg de 5.1i-F – evenals de 4.5i-F - namelijk ook een nieuwe mapping en een meer vochtbestendige ontsteking. Verder werd de transmissie herzien, met onder andere een verbeterde vrijloop. De cilinders van beide modellen kreeg een betere, slijtvaste coating.
De 5.1 is voorzien van een aluminium kickstarter, maar die hoef gebruik ik niet. Hij start namelijk ook gewoon met een sleutel en een startknop. Moeiteloos.

Na het starten loopt de dikke eenpitter direct mooi rond, met een lekkere felle, maar wel beschaafd klinkende blaf uit de aluminium uitlaat, die is voorzien van een RVS uitlaatbocht. Dan zetten we over het asfalt koers naar de rivierbedding van de Cèze, die in dit jaargetijde erg laag staat. Op het asfalt lijkt de 5.1i-F vrij kort gegeard, zodat je snel in de hoogste versnelling zit. Veel meer dan 80k/m per uur zetten we ook niet op het digitale dashboard. Het display daarvan is miniem en in de zon niet heel goed af te lezen, maar het biedt de nodige basisinfo en dat is voldoende.

De enduromachine stuurt gemakkelijk, waarbij de Michelin Competition Enduro banden niet eens wiebelig aanvoelen. En trillen doet de 510cc metende eenpitter ook nauwelijks, dat heb ik ook wel eens anders meegemaakt. Hij is best comfortabel op het asfalt, al is dat natuurlijk niet zijn werkterrein. Dat komen we tegen als we over zandpaden naar de Cèze rijden. Op de sporen blijkt de 5.1i-F erg gemakkelijk op koers te houden. Hij is licht en erg wendbaar. Het chroommolybdeen frame is lekker smal en de zijpanelen sluiten mooi aan op mijn Alpinestars laarzen, zodat ik hem staand goed tussen mijn benen in kan klemmen en bij het manoeuvreren gemakkelijk tussen mijn benen kan laten wegkantelen. Maar dergelijke kennis mag je natuurlijk verwachten van een fabrikant van trialmotoren!

Uitstekend te doseren
De standaard Ceriani/Paioli vering van de 5.1i-F is tamelijk stug afgeveerd, maar daardoor voel je wel goed wat de motor onder je doet. Hij geeft enorm veel vertrouwen en al spoedig zet ik hem in elke bocht op het gas door de bochten, het achterwiel net even wat driftend zodat hij zich mooi in de koers zet. De nieuwe AJP remmen zijn ook grote klasse. Ze pakken goed aan en zijn uitstekend te doseren, ook met twee vingers. Ook in het grove grind van de rivierbeddingen heb ik het prima naar mijn zin op de 5.1. Vooral de krachtbron is een heerlijke krachtpatser, die zoveel power van onderuit heeft dat je altijd genoeg trekkracht beschikbaar hebt om de voorkant van de machine licht te maken en over obstakels te leiden. En dat niet alleen, het vermogen komt er ook zo lekker gelijkmatig uit. De motor reageert enorm soepel op het gashendel, hij pakt direct maar zonder schokken op en remt niet abrupt als je het gas dichtdraait. Hetzelfde geldt voor de hydraulisch bediende, natte multiplaats koppeling. Ook hier is de Trial achtergrond van Sherco goed te merken. Het hendel is goed te doseren en gaat superlicht, je bedient hem als het moet met één vinger. Daardoor hou je vier vingers aan het handvat en dat geeft meer controle.

4.5i-F Racing

Die souplesse en de uitstekende doseerbaarheid zorgen ervoor dat iedereen met de 5.1 overweg kan, ook minder ervaren enduro rijders, waartoe ik mezelf dan toch maar reken! Al moet ik daar aan toevoegen dat de 5.1 wel zoveel power in huis heeft, dat een enduro-amateur daar in het terrein nooit volledig gebruik van zal maken. Aan de onderste toerentalbereiken heb ik meer dan genoeg, de hogere toerentallen vermijd ik. Dat gaat prima, aangezien de zesbak van de Sherco goed gespatieerd is en me meer dan genoeg mogelijkheden biedt het toerental te beperken. Enige minpuntje is dat de verbeterde vrijloop nog altijd niet zo goed te vinden is…

Wat vermogen betreft is de 4.5i-F wellicht een betere optie voor de minder ervaren motorrijder. Het 448,6 cc metende eencilinderblok is bijna identiek aan de watergekoelde 510cc eenpitter. Ook vier kleppen per cilinder, bediend via een enkele bovenliggende nokkenas. Hij heeft ook een boring van 95 mm, maar de krukas heeft een kortere slag van 63,4 mm in plaats van 72 mm. Hij heeft daardoor iets minder bottom power dan de 510, maar kan wel iets meer toeren draaien. Die bottom power is voor mij echter nog altijd ruim voldoende, terwijl het iets tammere motorkarakter ook minder ervaren zandhazen de mogelijk biedt om ook de iets hogere toerenregionen te verkennen. Verder is het stuurkarakter exact gelijk en dat is niet zo vreemd. De machines zijn – in standaarduitvoering – gelijk en wegen beide slechts 109 kg.

Ditmaal ben ik echter niet met de standaard uitvoering onderweg: deze 4.5i-F heeft goudkleurige veerpoten, hetgeen betekent dat het een “Racing” uitvoering is. Op het lange offroadpad, dat we afleggen van de Cèze naar een heuvelgebied achter Barjac, is dat verschil wel te merken. De Öhlins vering voelt in eerste instantie stugger aan, maar neemt grote oneffenheden desondanks nog genialer op, vooral als je wat harder rijdt. Bij diverse bruggetjes en watergeultjes zet ik me schrap om de klappen op te vangen, maar die blijven uit. De Sherco rolt er overheen alsof ze er niet zijn. En ook op het inmiddels wat hogere tempo blijft de Sherco stabiel en lichtvoetig aanvoelen.

2.5i-F Racing

Voor het laatste stuk de bergen in kies ik voor de 2.5i-F. Ook die is licht herzien, met onder meer een nieuwe mapping voor de ontsteking en de injectie en versterkte carters, waarbij tevens nieuwe, betere afdichtingen en keerringen worden gebruikt.

Ik kies voor de 250, omdat ik eigenlijk verwacht dat de lichtste motor van het stel het gemakkelijkste zal rijden. Daar vergis ik me dan weer behoorlijk in. Qua handelbaarheid is hij te vergelijken met zijn grotere broers. Dat had ik natuurlijk kunnen verwachten, want frame, wielen en banden zijn gelijk en het gewichtsverschil van 7 kg mag dan theoretisch in zijn voordeel werken, in de praktijk is dat alleen voelbaar als je van het formaat van Graham Jarvis bent. In kilo’s ga ik dat misschien ruim halen, maar qua rijcapaciteiten toch zeker niet. Desalniettemin voel ik me een aardige held als ik de rotsachtige bergpaden op stuif. Ook hier is de wendbaarheid fantastisch. De 2.5 laat zich vederlicht om de bochten mennen en stuift hobbelige rotsformaties op alsof het een glad geplaveide oprit is, mede dankzij de formidabele Öhlins vering. De grip en de controle is fenomenaal. Toch wil dat nog niet zeggen dat het gemakkelijker rijdt dan een “dikke” eenpitter. Want de 2.5i-F is niet “maar” een tamme versie van de dikke eenpitters, het is een racer pur sang!

De 250cc krachtbron heeft niet alleen dubbele bovenliggende nokkenassen, maar ook een tamelijk korte boring-slag verhouding van 78 x 52,2 mm, die hoge toeren mogelijk maakt. En dat is te merken. De motor heeft meer dan genoeg power om razendsnel over de bergweggetjes te blazen, maar dat je hem daarvoor wel op toeren moet houden. Rijdt je hem als een dikke eenpitter, dan zul je merken dat je op lage toeren af en toe kracht te kort komt om hem met het gewenste gemak over drempels en steile rotswegen te trekken. Hou je hem echter op toeren, dan brult hij heerlijk uit zijn sportuitlaat en raast hij met kracht elke helling op, hobbels of niet. Maar daarvoor moet er iets driftiger tussen de zes versnellingen worden geschakeld. Gelukkig doet hij dat uitermate soepel en is ook de koppeling van de watergekoelde 250cc krachtbron er duidelijk een met trial achtergrond!

Conclusie

Concurrerend
Zoals je merkt, ben ik best gecharmeerd van de prestaties van de nieuwe Sherco modellen. Zeker voor zo’n jong bedrijf is het best indrukwekkend wat ze op de wielen hebben gezet. En de prijzen zijn ook best aangenaam. De 2.5i-F zit wat dat betreft op hetzelfde niveau als zijn wat beroemdere collega’s, zoals, bijvoorbeeld, de KTM 250 EXC. De 5.1i-F and the 4.5i-F zijn zelfs een stuk goedkoper dan hun belangrijkste concurrenten. Dat maakt Sherco toch tot een van de serieuzere alternatieven wanneer je overweegt een stukje offroad speelgoed aan te schaffen…

• Enorme wendbaarheid, zeer goed te doseren koppeling, fijne remmen, weinig trillingen, goede vering (met name Racing modellen)
• Standaardafstelling vering wat stug, neutraalstand bij sommige modellen wat lastig te vinden, geen contactslot op racing modellen, geen dashboard op racing modellen

Technische gegevens

_{*(afwijkende gegevens Racing modellen tussen haakjes)}