Test: Triumph Tiger Sport 660

De 659 cc vloeistofgekoelde 12-kleps driecilinder, die z’n cilinderinhoud uit een boring x slag van 74 x 51,1 mm heeft gekregen, wordt opgegeven voor een topvermogen van 80 pk bij 10.250 tpm en een maximum koppel van 64 Nm bij 6.250 tpm. Inderdaad, identiek aan de Trident 660, met dat verschil dat het blok nu een hogere compressieverhouding van 11,95:1 (Trident: 11,1:1) heeft, wat zich vermoedelijk naar een iets scherpere acceleratie heeft vertaald. Met 80 pk is het blok duidelijk sterker dan de concurrentie, maar
Heel herkenbaar, maar toch heel erg Triumph. Display lijkt wel van de oude Versys, maar dan mooier

Bekende klopjes aan het stuur die heel intuïtief te bedienen zijn

Afwerking is niets op aan te merken, uitsparingen in de tank maken 'm lekker smal

Kunnen zo koffers in worden geklikt. Scheelt lelijke beugels. Handgrepen bieden de duo stevig houvastbelangrijker is Triumphs claim dat het merendeel van vermogen en koppel over de hele linie beschikbaar is, met 90% van het maximum koppel beschikbaar tussen 3.600 en 9.750 tpm. Daarnaast biedt de Tiger Sport 660 een waslijst aan features: ride-by-wire gasklepbediening, twee rijmodi, schakelbare tractiecontrole, LED-verlichting rondom, een contactsleutel met chip, automatisch uitschakelende knipperlichten en een uitgebreid TFT-kleurendisplay dat via optionele Bluetooth connectiviteit met de ‘My Triumph’ app kan worden gekoppeld. Die app bevat onder andere turn-by-turn navigatie en de mogelijkheid je GoPro te bedienen. 

Het is de intentie van Triumph om met dit all-inclusive pakket zoals gezegd enerzijds nieuwe klanten aan te trekken, maar anderzijds ook de meer ervaren motorrijders aan te spreken. Uiteraard is er ook een 35 kW versie leverbaar, om beginnend motorrijders met een A2 rijbewijs voor een betaalbare prijs een aantrekkelijke motor te bieden. Het – voor Britse begrippen – scherpe prijskaartje van 10 ruggen is niet ten koste van de kwaliteit gegaan. De Showa 41 mm SFF upside down voorvork en Showa monoshock met hydraulisch instelbare veervoorspanning en 150 mm veerweg voor en achter zijn daar een voorbeeld van, evenals de dubbele 310 mm schijven met Nissin 2-zuiger remklauwen voor en de enkele 255 mm schijf met eenzuiger remklauw achter, om de 206 kilo rijklare (dus met volle 17,2 liter tank) Tiger tot stilstand te krijgen.

De Tiger Sport beschikt over hetzelfde stalen buisframe als de Trident, maar dan met een langer en verstevigd subframe voor de montage van optionele koffers, inclusief een 47-liter topkoffer waar veilig twee integraalhelmen moeten kunnen worden opgeborgen. Top- en zijkoffers, die via een QD-montagesysteem worden bevestigd (wat betekent dat er geen lelijk montageframe nodig is), kunnen eventueel worden geleverd in de kleur van de motor. Ten opzichte van de Trident heeft Triumph ook de wielbasis ietwat verlengd naar 1.418 mm om extra ruimte te creëren voor een duopassagier, Snap best dat hele volksstammen hier maar al te graag willen overwinteren. Heerlijk dit...die zich aan de stevig-ogende grepen vast kan houden. Die langere wielbasis heeft Triumph gecompenseerd door aan de voorkant de geometrie wat scherper te zetten, met de Showa voorvork nu onder een balhoofdshoek van 23,1° en 97,1 mm naloop (vs. 24,6° en 107,3 mm voor de Trident). 

In een zonovergoten Portugese Algarve had Triumph een 250 kilometer lange route door de heuvelachtige omgeving ten noorden van Albufeira uitgezet, over nagenoeg verlaten maar dankzij EU-subsidies wel goed geasfalteerde binnenwegen, afgewisseld met straatklinker-sessies door kleine dorpjes. Ideale omstandigheden om de veelzijdigheid van de Tiger gedegen te testen. Het kleintje Tiger is wat de Italianen een moto totale noemen, een alleskunner waarmee je bijna overal naar toe kunt gaan, maar dan met extra fun dankzij z’n straatgerichte manieren en kenmerkende edoch wel gedempte growl uit de 3-in-1 uitlaat met laaggeplaatste einddemper. De lichtgewicht gietaluminium 17 inch vijfspaaks velgen voor en achter en de straatgerichte Michelin Road 5 banden (die de Franse fabrikant specifiek voor de nieuwe 660 modellen heeft ontwikkeld) hebben behoudens een gravelpad geen enkele aspiratie om offroad te gaan – maar buiten dat is dit een motor die je overal naartoe brengt en alles doet wat je ervan vraagt. Het is een Trident voor zij die verder willen reizen en harder willen rijden, dankzij de drie liter grotere tankinhoud en extra bescherming van het neusje, en dan met name het plexiglas windscherm dat met een hand over een hoogte van 83 mm kan worden gesteld. Het 835 mm hoge zadel (optioneel is er een 25 mm lager zadel) in combinatie met de laag-gemonteerde voetsteunen heeft in een meer rechtop zithouding geresulteerd dan de 810 mm bij de Trident. Buiten de merkbare wind op je schouders bij hoge snelheid is er op het comfort weinig aan te merken, maar deflectoren om dat probleem te fixen zou een welkome aanvulling zijn geweest.