Test: Moto Morini Seiemmezzo

Morini zegt zich met de Seiemmezzo op alle motorrijders te hebben gericht, waarbij de STR (Street) vooral liefhebbers van pure Nakeds zal aanspreken en de SCR (Scrambler) diegenen die op zoek zijn naar een origineel en elegant design. “De Seiemmezzo modellen zijn ontworpen om een pure rijervaring te geven, fun en karakter met Italiaanse stijl en tegen een zeer competitieve prijs”, aldus de persinformatie van Morini.
In technisch opzicht bijna identiek, maar toch totaal anders

Fraaie schakelaars aan het stuur, TFT is overzichtelijk, maar wat meer info zou fijn zijn geweest (zie je ook die maagdelijke kilometerstand?)

Dat is nog eens oog voor detail. Zowel het remhendel als koppelingshendel kan op een fraaie manier worden ingesteld Om met dat laatste te beginnen, met een (introductie)prijskaartje van € 8.199 (€ 7.199 BE) voor de STR en € 8.599 (€ 7.599 BE) voor de SCR is de Seiemmezzo behoorlijk scherp geprijsd. Om je een idee te geven: voor een Z650 ben je € 8.399 kwijt, terwijl voor de Z650RS die qua styling dichter bij de Seiemmezzo staat zelfs € 9.299. 

Ook wat styling betreft heeft Morini de spijker op de kop geslagen. Morini spreekt bij de SCR over een meer klassieke look, maar als je ’t mij vraagt geldt dat net zo voor de STR. De SCR straalt meer elegantie uit, maar daar kan ook z’n matte kleurstelling in combinatie met het neo-retro ogende bruinleren zadel debet aan zijn. De STR is overduidelijk het kleinere broertje van de eveneens oogstrelende (maar helaas vanwege Euro5 uit productie genomen) Milano, maar persoonlijk spreken de looks van de SCR mij net effe wat meer aan. In technisch opzicht zijn de verschillen tussen de twee uitvoeringen erg klein. Het rijwielgedeelte is identiek en bestaat uit een stalen backbone buisframe waar aan de voorkant een volledig instelbare 43 mm Kayaba upside down voorvork en aan de achterkant een dubbelzijdige aluminium achterbrug met aan de rechterzijde een schuin geplaatste eveneens volledig instelbare Kayaba monoshock is gemonteerd. 

De wielen hebben bij beide uitvoeringen dezelfde maten 18 inch voor en 17 inch achter, maar daar houden de overeenkomsten meteen bij op. De STR is van fraaie aluminium gietwielen met Pirelli Angel GT banden voorzien in de maten 120/70-18” voor en 160/60-17” achter, waar de SCR met spaakwielen en Pirelli MT60RS banden is uitgerust in dezelfde maten 120/70-18” voor en 160/60-17” achter. Ook in Frankrijk kan 't best pokkeweer zijnOok wat remmen betreft hebben de Italianen in eigen land geshopt, met twee zwevende 298 mm remschijven en een Brembo 2-zuiger remklauw voor en een enkele 255 mm remschijf achter met eveneens Brembo 2-zuiger remklauw, voorzien van Bosch 9.1 MB ABS. 

Kloppend hart van de Seiemmezzo is de 180° paralleltwin die bij CFMoto is ingekocht en bij Moto Morini z’n debuut heeft gemaakt in de X-Cape. Hoewel het blok exact dezelfde boring x slag en dimensies heeft als Kawasaki’s 650 twin zegt CFMoto het blok geheel in eigen huis te hebben ontwikkeld. Het ontwikkelingsteam heeft de twin vervolgens van een in eigen huis ontworpen uitlaatsysteem voorzien. Morini claimt een topvermogen van 61 pk bij 8.250 tpm en een maximumkoppel van 54 Nm dat bij 7.000 tpm wordt afgegeven, wat toch een bak minder is dan de 68 pk en 64 Nm van de Kawa twin waar dit CFMoto blok in Hopelijk is het mij vergeven dat ik nu niet plat door de bocht ga. Denk dat kneedown ook helmetdown zou zijn geweestprincipe is afgeleid. Nu heb je bij normaal gebruik aan die 61 paardenkrachten meer dan genoeg, helemaal wanneer het fris en nat is zoals tijdens onze rit in Frankrijk, maar bij een sportieve rijstijl zou wat meer pit wenselijk zijn geweest, maar daarover straks meer. 

Eerst nog even de nadere studie van de Seiemmezzo afwerken. Qua rijwielgedeelte en motorblok zit het enige verschil dus in de wielen en bandenkeuze, maar toch voelen de twee motoren totaal anders aan wanneer je van de ene (STR) op de andere (SCR) overstapt. Of andersom, zoals in mijn geval. De SCR voelt hoger aan, maar het zadel zit op exact dezelfde hoogte van 810 mm, wel is er verschil in de vorm van beide zadels. Het verschil in zit komt dan ook puur en alleen voor rekening van het stuur, dat bij de SCR hoger en 70 mm breder is, wat inderdaad die hogere zit verklaart. 

Vanuit het zadel heb je trouwens zicht op 5” TFT-kleurendisplay dat twee verschillende lay-outs kent: SCR en STR en via Bluetooth aan je smartphone kan worden gekoppeld, waarmee je onder andere meldingen van inkomende gesprekken krijgt. Het display is super overzichtelijk en zeer goed afleesbaar, maar de informatievoorziening is wel behoorlijk beperkt. Twee tripmeters en een reservetripmeter en dan heb je ’t wel gehad, buiten de gebruikelijke snelheidsmeter, toerenteller, versnellingsindicator, benzinetank indicator en een klokje uiteraard. Een gemiste kans, want juist TFT biedt de mogelijkheid om op een overzichtelijke manier een waslijst aan informatie door te geven. Maar goed, overzichtelijk en goed afleesbaar is het wel, ook wanneer de zon verkeerd in het display valt, en dat is natuurlijk ook wel wat waard.