Test: Honda ADV350

Na het ontbijt staan de motorscooters al in een rijtje op het plein te wachten op een rit van ruim 180 km over het eiland. Vanuit Marsala rijden we via 6 foto- en videopunten naar onze eerste koffiestop in Erice, net schuin boven Trapani. Vanaf deze locatie rijden we door naar Het is nog wel een gedoe met die COVID-regeltjes die overal weer anders zijn, maar ja...Castellammare del Golf, vlakbij de grote plaats Alcamo die we ook nog even aandoen. Net als bij de X-ADV is de 350 volledig keyless en zien we slechts een afstandsbediening om de scooter te ontwaken. 

De eencilinder draait rustig zijn toeren zonder ook maar een trilling of vibratie voort te brengen, ook wanneer we de gashendel enthousiast bewegen is van een apathische reactie geen sprake. Het lange pad naar de weg is slecht en kent grove gaten, maar voor dat examen is hij reeds met vlag en wimpel geslaagd, en dan moet de echte test nog beginnen. En die begint pas echt op een lege snelweg waar we de topsnelheid direct kunnen meten. Met ruim150 km/u op de teller kunnen we meer dan content zijn, zeker als je bedenkt dat er slechts 330cc onder de kappen huist. Boven deze snelheid wordt hij wel ietwat zoekerig, maar in de praktijk houd je vaker een kruissnelheid aan van 130 km/u, waardoor je zelden tot nooit in deze omstandigheden terechtkomt. 

Op de snelweg is het wel belangrijk om het 133 mm verstelbare ruitje in de hoogste stand te zetten, zodat je minder last hebt van de wind. Over de zithouding raak ik eerlijk gezegd niet uitgepraat, want wat is die toch fijn. Het brede aluminium stuur geeft je een gevoel van overwinning en We zijn wél weer op pad en dat is toch wel lekker en Sicilië is helemaal niet verkeerd deze tijd van 't jaarook het zadel ging mij zelfs na 180 km op 1 dag niet tegenstaan. Sterker nog, ik had het er nog wel veel langer op uitgehouden. Je benen plaats je langs de brede tunnel en op de snelweg zit je daarmee goed uit de wind. 

Als we na zo’n 15 km snelweg de afslag nemen worden we direct getrakteerd op een lange bocht die je strak, stabiel en zonder problemen kunt nemen. Met een paar kilometer provinciale weg rijden we richting de eerste fotolocatie langs een spannende bergweg. Het gaat echter allemaal wat rustiger aan want na een tank ‘verloren’ diesel in combinatie met een bevroren weg is het hier uitkijken geblazen. Zodra de eerste foto’s erop staan en de zon wat heviger is gaan schijnen, gaat de gashendel van de voorrijder in standje vol open. Tsja, een African Twin volgen met een 330cc’tje, ga er maar aan staan! De ADV 350 moet aan de bak, en ik ook trouwens, want in standje hooligan lukt het me om hem enigszins bij te houden. 

De gemonteerde Metzelers Karoo Street zijn niet direct mijn eerste keuze, het blokprofiel ziet er weliswaar stoer uit maar ik pleit meer voor een band als de Bridgestone SC2 of Michelin City grip. Niemand zal achterover vallen van 29 pk, maar het is verbazingwekkend waartoe deze scooter in staat is met dit vermogen. Het koppel van 31,5 Nm wordt bij slechts 5.500 tpm geleverd
Een échte Showa voorvork, net als de X-ADV. Achter twee Showa's met piggyback reservoir en lekkere lange veerweg

Het blokje voelt veel sterker aan dan de cijfers doen vermoeden. Honda claimt een verbruik van net geen 1 op 30, maar wij kwamen niet verder dan 1 op 23 volgens 't display

De zit is niets op aan te merken. Hier kun je 't best een hele dag op uithouden zodat de kracht redelijk onderin al geleverd wordt en dus prima bruikbaar is. Het geluid dat de uitlaat produceert is daarmee, in vergelijking tot het uiterlijk van de scooter, wel heel erg braaf. Dat is dan ook vaak de enige reden waarvoor je een vervangingsuitlaat koopt, want op het gebied van pk’s weten de Japanners er vaak al het uiterste uit te persen. 

Rijden in de bergen vraagt niet alleen veel van jou als rijder maar ook van de scooter, in dit geval de ADV 350. Zolang je naar de top gaat moet het motortje hard werken, maar wanneer je aan de afdaling begint krijgen de remmen het flink te verduren. Met een rijkaargewicht van slechts 185 kg is het zeker geen zware scooter en daar profiteer je van als je stevig moet remmen. De tweezuiger remklauw van Nissin met 256mm remschijf voor en 240mm schijf achter krijgen deze maxiscooter moeiteloos tot stilstand. Complimenten voor het ABS systeem dat niet te pas of te onpas ingrijpt. Ook de tractiecontrole, met 2 standen, grijpt pas in als het echt noodzakelijk is, maar wie dagelijks naar z’n werk rijdt zal deze schakelaar niet vaak aanraken. Groot en belangrijk onderdeel is het frame en de vering waarbij het stalen frame afkomstig is van zijn broertje Forza. Echter, de vering kent wel een eigen setup want Showa zorgde voor zowel de voorvork als de achtervering. Los van het feit dat die gouden voorvork en die dikke potten achter er stoer uitzien is de combinatie overtuigend. Met mijn gewicht van 75 kg zou het achter wellicht een tandje minder hard mogen zijn, maar dat is meer een futiliteit.