Zoeken

Test: Yamaha MT-10 SP

Lekker smullen

20 maart 2017

Waaraan merk je het meest dat je in het buitenland bent? Wat is dat ene ding dat samenvat dat je nu toch echt ver van huis bent? De taal? Al kort over de grens kun je Duits en Frans spreken, ietsje verder Spaans en Italiaans, Engels kan overal. De welvaart? Moeilijk onderwerp, maar vooruit. Spanje kent een leegloop van de dorpen doordat alle jongeren naar de grote stad gaan, dus wat achterblijft zijn de Het is dat je er een halve dag voor in 't vliegtuig moet zitten, maar anders...ouderen die hun leven lang niet anders gedaan hebben dan wonen en werken vlak rond hun huis of dorp. Dat is inderdaad wel anders, maar niet meer dan een opwarmertje. Het zijn de dieren die het ‘m doen. Zijn de zwerfdieren op ons continent nog veelal kat, hond of boerderijdieren, pas als je belaagd wordt door inheemse diersoorten die je alleen kent vanuit de dierentuin, dan weet je dat het menens is. Vanuit ons perspectief als motorrijdende bezoeker kunnen we zelfs haaien nog een soort negeren… maar als we moeten stoppen voor een overstekende bavianenfamilie… dat is wel effe wat anders.

We zijn inderdaad nog steeds in Zuid-Afrika, want ons werk is nog niet af. Na de T-Max staat ons een nog langere rit te wachten op de motor waar we stiekem nog veel harder naar uitkeken: de MT-10 SP. En eerlijk: was het een MT-10 geweest met alleen een ander kleurtje dan waren we ook enthousiast geweest. Want hoewel het nog maar een jaar geleden is dat de standaardversie werd geïntroduceerd, heeft de MT direct onze harten gestolen met dat waanzinnige blok. Zoals we toen al zeiden: dát blok, met iets minder vermogen maar meer koppel, in een motor met kortere gearing en rechtere zithouding, dat is een geschenk uit de hemel. Al zou het alleen het geluid zijn wat je op het verkeerde been zet was het ook al prima geweest, maar dat is het niet. Het geluid, het blokkarakter, de rijsensatie.. het enige wat je wilt is keer op keer opnieuw die acceleratie vanuit het middengebied ondergaan en dat is precies wat we vandaag voor bijna driehonderd kilometer kunnen doen.


Wat een fantastisch land. Daar wordt die MT-10 SP zeker niet slechter van

Maar dat is natuurlijk niet alles. Want dit is helemaal geen gewone MT-10…. Dit is de MT-10 SP. En als we een klein beetje weten waar die letters voor staan, kunnen we ook alvast smullen van het vooruitzicht. Ook dat Yamaha heel zuinig is met het gebruik van de typering SP, dus dat belooft ook wat. Een MT-10 plús, dat kan alleen maar goed zijn. En dat is het dan ook al snel. Natuurlijk kun je het ook heel neerbuigend bekijken als ‘
ET meets Johnny No.5. Het full colour TFT scherm laat weinig te wensen over 

Het blijft wennen, die schakelaars

Het belangrijkste verschil met de standaard fiets: elektronisch geregelde vering uit Zweden
alleen maar een MT-10 met betere vering’, maar het is niet alleen dat… het is de manier waarop ze het gedaan hebben. En daarvoor is speciaal uit Frankrijk een specialist van Öhlins overgekomen om het fijne van de zaak te vertellen. Tja, kan hij ook niks aan doen dat ’t een Fransman is, bovendien is hij niet onaardig. Enfin, als je nog iets te wensen zou hebben met de standaard MT, dan is dat precies wat ze nu gedaan hebben.

En we kunnen wat verwachten ook natuurlijk. Met de R1 en R1M al diepgeworteld in het modellengamma is het bijna een inkoppertje om een greep te doen van de plank waar de vering van de R1M ligt en die op de MT te zetten. Maar dat zou te makkelijk zijn en dus is datgene wat hier op zit wel speciaal afgesteld voor de motor. Komt nog een heel klein detail bij: de MT heeft geen IMU, dus er zijn wel degelijk zaken die anders moeten. Maar wat heeft ‘ie dan wél? Laten we het daar eens over hebben. Terloops heeft Yamaha overigens ook een quickshifter gemonteerd, maar die krijgt de standaardversie ook.