Dubbeltest: Suzuki V-Strom 650 en V-Strom 1000

De overstap naar de grote broer van de V-Strom 650, de V-Strom 1000, is opmerkelijk. Uiterlijk lijken ze als twee druppels water op elkaar omdat ook de V-Strom 1000 profiteert van een nieuw, slanker design, met een spitsere neus, de kenmerkende Dr Big snavel en een LED achterlicht, alsmede de smalle kont met de standaard kofferophangpunten en hetzelfde dashboard. Handkappen en Dat vermogen van z'n dikke 1000 is toch wel weer lekkeronderkuip zijn standaard op beide uitvoeringen, dus zowel op de V-Strom 1000 als op de wat ruiger ogende XT, die dus eveneens een onderkuip en tubeless spaakwielen heeft. De overeenkomsten verdwijnen echter zodra je gas heeft. Dan is het duidelijk dat je niet meer onderweg bent met een watervlugge allemansvriend, maar met een serieus powerhouse dat de strijd aan gaat met de allroads in de zware klasse. Dat powerhouse is net een schaalvergroting van de 650: een 90° V-twin, met alle voordelen van de slanke bouw en de intrinsieke balans. Ook heeft hij een korte boring/slagverhouding van 100 x 66 mm, wat resulteert in een cilinderinhoud van 1037cc. Nieuwe zuigers met een geanodiseerde bovenkant en low-friction zuigerveren lopen in cilinders met een SCEM coating en er zijn wederom twee bougies per kop, ook weer met smalle elektroden, maar ditmaal met slijtvaste iridium exemplaren. Ze vonken elk via hun eigen bobine, zodat ze ook elk hun eigen mapping kunnen gebruiken
Zoek de verschillen met de 650

Vooruit, we zullen je een paar hints geven, maar meer ook niet

Blijft een fantastisch blok, die 1000 V-Twin

Dit is naast 't blok nog wel het grootste verschil: upside down, radiale remklauwen en bochten-ABS. Ook dit rekje is goed genoeg voor een tree bier om het mengsel dat via de SDTV gasklephuizen en de nieuwe tiengatsinjectoren wordt aangeboden te ontsteken. Het uitlaatgas verdwijnt dan via een SET-tuningsklep in de uitlaat naar de katalysatoren, die zorgen dat het geheel aan Euro 4 voldoet. Dat heeft bij de 1000 wel een fractie aan koppel gekost: dat is met 2 Nm gedaald naar 101 Nm bij 4000 tpm. Het topvermogen is met 74 kW (101 pk) @ 4.000 tpm onveranderd gebleven, het verbruik is wel aangescherpt: dat ligt nu op 1 op 20.7, zodat je 414 km ver komt op een tank.

Armenstrekkend

In de bergen is het even wennen aan het bullige koppel van de V-Strom 1000. De V-twin is van onderuit enorm sterk en trekt ook al vanuit de onderste toerenregionen zonder klapperen weg. Maar in de ochtend zit het weer nogal tegen. We zelfs door de sneeuw en dat vergt de nodige voorzichtigheid. Dan merk je dat de 1000 iets te graag wil. Hij pakt het gas steeds met een rukje op en houdt met een schokje in als je het gas loslaat. Dan is het beter om de uitstekend schakelende bak - voorzien van een bekrachtigde slipperkoppeling - een versnelling hoger te schakelen, dan heb je er minder last van. Later in de middag, als we weer 15 graden en stralende zon hebben, is het een ander verhaal. Het gas kan er agressiever op en dan kan de 1000 zijn troeven uitspelen. Dan trakteert de 1000 je op een adembenemende acceleratie. Hij peert er in de tweede versnelling uit elke bocht met een armenstrekkende acceleratie en een heerlijke roffel vandoor, waarbij je het lampje van de tractiecontrole ondanks het droge asfalt als een discolamp tAan de bijschriften te zien zou je denken dat ik een drankprobleem heb.ekeer ziet gaan, zeker als de toerenteller over de 4.000 toeren schiet. Dan zet de 1000 er nog een tandje bij en schiet de toerenteller naald in no time naar de 9250 tpm, waar het rode gebied begint. Heel prettig is daarbij dat de motor ook nog flink op de motor afremt, zodat het een sport wordt om alles op het koppel te doen, zonder te remmen. Het is een supersport in allroad kledij...

Reismotor

Het is duidelijk dat de V-Strom 1000 een echte dikke reismotor met sportieve aspiraties is. De zit is nog comfortabeler en voelt iets ruimer, ook omdat de zithoogte met 850 mm wat hoger is. Het stuur is conisch gevormd en het windscherm kan traploos in hoeken van 7,5 graden verzet worden. Het windscherm zelf is 49 mm hoger en kan 15 of 30 mm hoger vastgeschroefd worden. Ook hier zou dat voor mij nuttig zijn, omdat ik met mijn oren net in de turbulentiezone zit. In de bergen is dat echter geen probleem, daar is het heerlijk om de Niets is minder waar, als 't op is haal ik gewoon weer meer bij Appie om de hoek. Rekje is groot genoegV-Strom 1000 door de bochten te jagen. De V-Strom 1000 stuurt gemakkelijk en vertrouwd, maar het is niet zo'n superwendbare gooi-en-smijt fiets als de 650. De 233 kg zware 1000 houdt iets meer van "rond" gereden bochten, maar laat zich desondanks nog altijd zeer gemakkelijk omleggen op de slingerwegen langs de Spaanse kust, waarbij hij zowel rechtuit als in lange bochten een sublieme stabiliteit aan de dag legt. Daarbij merk je ook goed dat de vering van de V-Strom 1000 op hoger niveau staat. Het aluminium twin-spar frame wordt aan de voorzijde afgeveerd door een volledig instelbare, 43 mm KYB upside downvoorvork, terwijl de fraai vormgegeven, aluminium achterbrug inwerkt op een eveneens volledig instelbare KYB monoschokdemper, waarvan de veervoorspanning net als bij de 650-cc machine met een externe handstelknop kan worden versteld. De vering is goed uitgebalanceerd, vergelijkbaar met de 650. Als ik er wat langer mee zou rijden zou ik de achtervering wellicht een fractie meer uitgaande demping geven. Maar dat kan...Wat je echter goed merkt is dat deze vering veel mooier aanspreekt en dat je goed voelt of de Zouden we thuis moeten hebben, dit...Bridgestone Battle Wings, een 110/80R19 voor en 150/70 R17 achter, grip hebben. En dat hebben ze behoorlijk, zelfs in de regen en in de sneeuw, al voelden de A40 banden op de 650 nog zekerder.

Motion Track Brake System

Uiteraard is ook de V-Strom 1000 voorzien van allerlei nuttige assistentiesystemen, zoals de in drie standen instelbare tractiecontrole, Low RPM Assist en het Easy Start System. Daarnaast is de V-Strom 1000 uitgerust met een nieuwe generatie ABS-remsysteem. Dit "Motion Track Brake Systeem" is voorzien van een zogenaamde "Inertia Measurement Unit", een sensor die alle mogelijke bewegingen van de motor meet en daardoor in staat is om de remwerking af te stellen op de hellingshoek. Het is dus een bochten ABS. Uniek is dat deze functie nu is uitgebreid met een gecombineerde functie: wanneer je de voorrem gebruikt, remt de achterrem automatisch mee. Ook dat is even wennen, want de radiaal bevestigde Tokico monoblock vierzuigerremtangen grijpen behoorlijk fel aan op de zwevend gelagerde 310 mm remschijven en dan doet de achterrem ook nog mee. Bij een voorzichtige rijstijl, op de besneeuwde wegen, is het al gauw te fel. Later, op de snelle, droge stukken, beviel die directe aanpak me een stuk beter. Terwijl we op haren en snaren achter de voorrijder aan bliezen merkte ik dat de remmen iedere keer direct voor een adequate remkacht zorgden en dat schept vertrouwen. Net als het tractiecontrolelampje dat aangeeft dat de elektronica zorgt dat je niet te ver gaat...