Test: Yamaha FJR1300AS

Nu zou de AS versie tot een maand geleden niet onze eerste keus zijn geweest, maar tijdens de presentatie van de nieuwe RoadSmart III in het Zuiden van Frankrijk moest die mening worden bijgesteld. Het van oorsprong Britse bandenmerk had het nieuwe rubber onder andere op een 2016 FJR1600AS had gemonteerd, waardoor we dus niet a 
Dankzij een extra knopje schakelt 'ie indien nodig onder de 30 km/u automatisch terug. De schakelpook is in principe een schakelaar, maar door d'r een kogelgewricht met veer in te verwerken voelt het toch als een normale schakelpook.


Aan opbergruimte geen gebrek bij de FJR. Het ophangpunt is nog gelijk aan het 2003 model, waardoor koffers uitwisselbaar zijn. De AS en AE worden trouwens standaard met koffers geleverd. In de kuip zit nog een handig vakje met 12Volt aansluiting, maar USB ontbreekt helaas.
 
Easy to adjust blijkt in de praktijk iets minder easy te zijn, maar je kunt de kuip verbreden als je dat wilt. De kuip en windscherm bieden goede protectie, maar in de hoge stand is er wel veel turbulentielleen kennismaakten met het nieuwe rubber, maar ook met de vernieuwde FJR met automatische koppeling. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: de bak schakelt zo heerlijk stil en direct (of zoals ze het zelf zeggen: seamless, hoewel dat woord tegenwoordig eigenlijk is gelinkt aan de nieuwste generatie versnellingsbakken in de MotoGP, die nóg sneller schakelen dan een conventionele quickshifter) dat we ons afvragen waarom Yamaha nooit geen automatische transmissie heeft overwogen. Zeker omdat de FJR1300AS een automatische terugschakelfunctie heeft, die met een knop op het stuur te activeren is. Zodra de snelheid onder de 30 km/u komt schakelt de bak automatisch terug, mocht dat nodig zijn.

Wat in de praktijk eigenlijk alleen bij afremmen voor een stoplicht voorkomt, het blok is onderin zo ongekend soepel en vooral heel erg sterk dat zelfs rotondes moeiteloos in vierde versnelling genomen kunnen worden. Zelfs als de terugschakelfunctie niet is geactiveerd gaat wegrijden in z’n twee of drie moeiteloos. Het enige wat je laat zien dat ‘ie eigenlijk in een te lage versnelling staat is een knipperend controlelampje in het display. Voor het schakelen op zich heb je twee opties, ofwel met een conventionele schakelpook, ofwel met de flippers aan het stuur. In beide gevallen wordt het schakelen elektronisch aangestuurd, maar bij de schakelpedaal heeft Y"I. Wanna rock and roll al niiiiight..."amaha heel slim een kogelgewricht toegepast om een normaal schakelgevoel te creëren, waar bij de eveneens elektronisch geschakelde Aprilia Mana 850 in de schakelpook elk gevoel ontbrak. Ondanks het lekkere schakelgevoel hadden bij ons echter al snel de flippers aan het stuur de voorkeur, zowel bij het toeristische werk als ook tijdens de snelle rit in Zuid-Frankrijk, waar de FJR1300 in supersport tempo over een brede en overzichtelijke bergweg met nieuw asfalt werd gejaagd.

La Douce France

Ten opzichte van de Dunlop RoadSmart III, waarmee we in Zuid-Frankrijk reden, stuurt de FJR1300 met de standaard Bridgestone BT023 banden met speciale FJR codering een stuk zwaarder, en bovendien gaven de Bridgestones me tijdens de hevige regenbui die ik de eerste dag van deze tweedaagse test te verwerken kreeg minder vertrouwen. En passant stortregen: ik had geheel in Freaks traditie me op totaal ander weer voorbereid (of beter gezegd: tegen beter weten in op zonnig weer gekleed), maar de regenbui leerde me wel dat er niets op de bescherming van de kuip aan te merken is: mijn kevlar spijkerbroek bleef wonderwel droog. Van de ruit was ik minder gecharmeerd, in de hoge stand is de bescherming weliswaar prima voor elkaar, maar had ik behoorlijk veel last van turbulentie en herrie in m’n helm, waardoor de ruit de meeste tijd toch in de laatste stand stond.

Heerlijk, zo'n blokje om. Ik was vanmorgen nog in Milaan

Dankzij ket koude en wisselvallige weer was tijdens de voor mij tweede kennismaking met de 2016 FJR1300AS van sportief rijden weinig sprake, maar daarvoor zat de Zuid-Franse ervaring nog vers in m’n geheugen geprent. Daar had de fiets me tijdens de volgas rit over de prachtige bergweg nog aangenaam verrast. De FJR1300 stuurde in combinatie met de Dunlop RoadSmart III banden licht en direct, voor m’n gevoel net zo licht als bijvoorbeeld een MT-07, en was bovendien erg koersvast, waarbij oneffenheden mooi werden geabsorbeerd. TEn toch is eigen land heel veel waard. Blij dat het weer kanoch zou voor mij de sportieve setting van de elektronisch geregelde vering wat sportiever mogen zijn, waardoor je wat meer feedback van de voorkant krijgt. Ook zijn de stappen tussen Standard, Soft en Hard best wel klein. Nu is de demping in elke stand nog met +/-3 stappen aan te passen, net als dat de veervoorspanning op 2 rijders en met/zonder bagage kan worden aangepast, maar pas bij Hard in +3 en Soft in -3 was het verschil in demping goed te voelen. En dan nog voornamelijk met aanremmen, qua comfort op een hobbelachtige weg was het verschil nog steeds best klein en had de Soft stand van mij best wat comfortabeler mogen zijn.

Het frisse lenteweer met een sporadische zon was echter ideaal om de FJR1300 op z’n toerkwaliteiten te beproeven. En ook dat gaat Yamaha’s toer-sportieve fiets behoorlijk goed af. Wat heet, lange tijd geleden dat ik zó relaxt op een motor heb gereden als met deze FJR1300, die als Dr Jekyll en Mr Hyde twee gezichten heeft. Dr Jekyll als de toerenteller de 4.000 toeren is gepasseerd en het vermogen zich als een krachtsexplosie ontvouwt tot de begrenzer ergens boven de 9.000 toeren een eind aan de pret maakt – en voor je rabarberpap hebt gespeld de digitale snelheidsmeter de 200 km/u is gepasseerd, en Mr Hide onder het cijfer 4. Wie relaxt met de FJR1300 rijdt komt trouwens amper boven de 3.000 toeren uit, zo gemakkelijk (en sterk) als het motorblok rijdt. Toch heeft het tweezijdige motorblok wel een minpunt, het levendige gevoel bij 4.000 toeren wordt deels door hoogfrequente trillingen veroorzaakt die tijdens een sportieve rit amper opvallen, maar me juist met toeristisch rijden het idee geven dat ik nog een keer wil opschakelen, terwijl ik al in zesde versnelling zit. Bij 130 km/u maakt de FJR1300 net 4.000 toeren, maar voor je gevoel zijn het er veel meer.