Vergelijk: Suzuki GSR750 vs Kawasaki Z800

Het moet worden gezegd, op voorhand had ik zo mijn vraagtekens bij dit Rendez-Vous met de Kawasaki Z800 en Suzuki GSR750. Met de voorganger van de Z800,de Z750R, was ik tijdens een eerdere test niet bepaald vriendjes geworden, met name dankzij de té agressieve rijstijl die de motor vraagt, terwijl de GSR750 met dank aan een niet oplettende automobilist vakkundig met de wielen omhoog moest worden geparkeerd, met twee gebroken nekwervels tot gevolg. Hoewel dat ongeluk alweer twee jaar achter me ligt speelt die herinnering meteen weer op zodra ik de 2013 GSR750 ABS bij de Suzuki importeur heb opgehaald. Vreemd, hoe zoiets ineens in je onderbewustzijn op kan spelen. En dan te bedenken dat de GSR750 pas op het allerlaatste moment aan deze test werd toegevoegd. Het oorspronkelijke idee was een vergelijk met de nieuwe naakte 800 klasse te maken, maar zowel de FZ8N als de driecilinder Brutale 800 bleken op het laatste moment helaas niet beschikbaar te zijn, waardoor geheel Freaks getrouw onze planning volledig moest worden omgegooid.

Of dat het nu mijn onderbewuste angst, of de ijzige voorjaarskou is die de fiets parten speelt, maar bij dit eerste tripje geeft de GSR750 me een heel ander gevoel. In tegenstelling tot die eerdere GSR, waarmee ik me prima aan het vermaken was en tot aan het ongeluk alleen maar positieve herinneringen heb, overheerst nu haast een omgekeerd gevoel. De zithouding voelt te krap, de injectie te direct en de vering geeft genadeloos alle hobbels in het wegdek door. Om nog maar te zwijgen van de ijzige wind die vanwege het ontbreken van enige windbescherming mijn allweather outfit dwars doorsnijdt, en dat zal op de Z800 niet anders zijn. Voorjaar 2013? Winter zal je bedoelen. Dat wordt afzien de komende dagen, een GSR750 waar ik me niet bepaald lekker op voel en een Z800, die op papier behoudens het nieuwe motorblok slechts in detail gewijzigd is.

Mijn negatieve gevoel voor deze test krijgt echter een positieve stimulans nadat Ed de Z800 bij Kawasaki heeft opgehaald en in geuren en kleuren over de eerste meters met Team Green’s nieuwste hete hangijzer in het naakte sportsegment vertelt. “Wat een fijn ding is die Z800, dat blok is ongekend soepel en sterk,” aldus ons opperhoofd, die zijn verhaal verder illustreert met een “En toen deed ik whoap, whoap, whoap” (denk daar zelf de beelden maar bij. Kijk anders deze video maar eens, die zegt genoeg) wheelie die al na enkele kilometers met de Z800 tot in derde versnelling werd gemaakt. De rat. Beetje de patser uithangen op de redactie, terwijl hij het afgelopen jaar met de Z750 een wheeliecursus heeft gedaan. Dan is het niet meer moeilijk hè. Bovendien, hoe geweldig ik een goed uitgevoerde wheelie ook vindt, op mijn leeftijd heb ik liever dat het voorwiel gewoon op het asfalt blijft. Hoe dan ook, Ed’s enthousiasme is aanstekelijk en verdringt langzaam maar zeker mijn scepsis naar de achtergrond.