Test: Triumph Tiger 1200 Explorer

Als we eerlijk zijn is het natuurlijk niet vreemd dat BMW de Britten beticht van kopieergedrag. Niet alleen de voor de hand liggende en enigzins terechte zaken als geometrie en gevoel, maar neem nou het uiterlijk. Nu houden wij ons meestal op de vlakte wat een uiterlijk oordeel betreft - daar zijn foto's heel goed voor en ieder heeft recht op zijn eigen mening- maar de overeenkomsten met de GS zijn wel érg legio en aanwezig. Met een beetje vlug kijken is de complete achterkant van de motor identiek. Het neusje kent eveneens een snavel en hoekige bouw is er ook op beide. Alleen heeft Triumph als voordeel dat ze nog wat dingen hebben kunnen wegwerken. Zo zal niet iedereen een asymmetrische koplamp mooi vinden, dus Triumph heeft een mooi symmetrisch smoeltje. BMW heeft een telelever, Triumph heeft een voorvork (toegegeven, dat komt ook een beetje door enkele patenten). Zo heeft Triumph ook heel eenvoudig het menu zo kunnen aanpassen dat het allemaal net wat logischer is (of lijkt) en ga zo maar door. Zeker digitaal is het al helemaal makkelijk.

Punt is alleen dat het allemaal wel doordacht is en uiteindelijk ook echt wérkt. Het kan makkelijk lijken (en een schot voor open doel) een motor na te maken en gelijk op sommige punten te verbeteren, het kan natuurlijk nog steeds verkeerd aflopen. Dat is dus niet het geval bij de Explorer.

Nu eindelijk een langere snelwegrit gemaakt, ook dat gaat zonder problemen. Mede dankzij de ruit.

Het lag in de lijn der verwachtingen, maar het is pas met zekerheid te zeggen als je het probeert. Na alle binnendoorroutes was het nu tijd voor een snelwegsessie van meer dan enkele kilometers. Het blok is er goed voor, de zithouding is er uitstekend voor, maar dan de rest...
Met de stayerkwaliteiten van de Explorer zit het helemaal prima; het blok sleurt er inderdaad hard aan en in combinatie met de puike ruit en de windbescherming die die op weet te brengen voelt 110 aan alsof je door de binnenstad aan het ploeteren bent. Bij elkaar dus een uitgelezen recept voor lange doorhalen richting je vakantieadres en dat is uiteraard waar de hele motor voor bedoeld is. De ruit is trouwens ook nog eens te verstellen voor de liefhebbers; aan weerszijden bevindt zich een draaiknop die de ruit in de gewenste stand klemt. Niet elektrisch dus, maar daardoor wel een stuk goedkoper en minstens zo effectief. Overigens hebben wij tot nu toe nog geen reden gezien iets aan de (laagste) stand van de ruit te veranderen.

Wat wil je eigenlijk nog meer. Je zou je kunnen afvragen waar het nog heen moet; de Triumph is zo rijk uitgerust dat je je echt zou afvragen wat je nog mist. Een elektrisch bediende ruit kan, maar is geen noodzaak. Bovendien al als accessoire leverbaar. En de GS? Hetzelfde verhaal eigenlijk. Het is nu de vraag wie als eerste met de volgende revolutionaire uitvinding komt. Naar alle waarschijnlijkheid zal die uit Duitse hoek komen trouwens, aangezien er een geheel vernieuwde GS op de planning staat voor komend najaar. Kan zomaar ineens ride by wire krijgen natuurlijk en traction control is al enige jaren in het pakket (alhoewel wel 'volgens BMW'), dit zijn zaken die vallen onder de gebruikelijke updates. De electronica van de S1000RR zijn al een stuk geavanceerder en uit eigen huis, dus het valt te verwachten dat we daar iets van gaan merken. Maar dat is bijzaak. Voor nu is de strijd tussen Engeland en Duitsland weer in volle hevigheid losgebarsten.