Introductie: Suzuki DL650/A V-strom

Belgische Ardennen

De V-Strom 650 ABS wordt door de NIMAG geïntroduceerd in de Belgische Ardennen, ver genoeg van Nederland om je het lekkere vakantiegevoel te geven en dichtbij genoeg om in een middag naar toe te rijden. Om ons lompe journalisten in toom te houden is een Belgische Suzuki man uitgenodigd die het gebied kent en als bezemwagen is er een motoragente van de KLPD aanwezig. Ofwel een local die de bochtjes kent en de rempunten aangeeft en een goede hulp mocht er iets gebeuren of als er voor de foto gekeerd moet worden op de weg. Nergens aan denken dus behalve de DL650/A. Nadat het ontbijt achter de kiezen is en de spieren de dag ervoor opgewarmd met een korte kano tocht staat niks ons in de weg om het ruime sop...asfalt te kiezen.

Paradijs
Op een rijtje staan vijf fonkelnieuwe DL650's in de kleurstelling grijs. Pick one lijkt het devies en dat doen we dan ook. Opstappen even lekker gaan zitten, koppeling in om het Suzuki anti start systeem te omzeilen in zijn 1 (zonder klap) en rijden maar, Hmm we rijden net en het is alweer stoppen geblazen om te wachten op de Belgische voorrijder. Als hij arriveert, laveren we langzaam het dorpje uit en de bochten gaan beginnen. Na een paar kilometer rustig te hebben gereden hebben we een lekkere volgorde aan rijders en kan het vegen beginnen. De eerste paar bochten zijn onmiddellijk raak en het valt onmiddellijk op hoe gemakkelijk de V-Strom om te leggen is. Zonder een kantelpunt te voelen gaat de motor van het rechteroor op het linkeroor en vice versa. Elke bocht is vloeiend en foute inschattingen worden probleemloos weggewerkt via het vernieuwde frame.

Luilammen
Bij het optrekken hebben we de motor in een lekkere versnelling gezet en daarin blijft hij eigenlijk, met normaal doorrijden zitten we op ongeveer 6000 toeren en elke vermeerdering of vermindering van snelheid kan binnen deze versnelling opgepakt worden. Een motor welke met recht schakellui genoemd kan worden. Vastbijten in je voorganger en gewoon volgen is het devies en dit is dan ook exact wat we doen. Door het vloeiende karakter hebben we tot aan de stop de rem bijna niet gebruikt en het ABS systeem is al helemaal niet aangesproken. Bij de eerste stop wordt er dan ook meteen gebruik gemaakt van het feit dat je dan even lekker op je gemak het ABS systeem kan testen. De eerste signalering van ABS manifesteert zich in de achterkant, deze grijpt natuurlijk vlot in als je het achterwiel glijdend wil laten volgen. De voorzijde kost heel wat meer moeite, de eerste keer sta ik zeer rap stil maar kan nou niet echt zeggen dat ik het ABS systeem in heb voelen schakelen. Dan maar verstand op nul en knijpen. En ja hoor daar is het systeem, het slaat in en zonder echt te irriteren via de handvaten zet het je stil. Later op de dag gaan we nogmaals meer aan het werk met de ABS en de eerste bevindingen worden onderstreept. Na de stop gaan we verder in dezelfde volgorde en de korte haarspeldbochten komen eraan, nou is de grondspelling echt niet slecht maar door het easy riding karakter van de fiets zijn toch de grondsteunen binnen no time aan de grond.

Offroad
Als we weer eens aan het rusten zijn valt mijn oog op een zandweggetje en tja ik kan het niet nalaten even uit proberen, twee lekkere diepe karrensporen met een goede heuvel in het midden bij het keren ergens midden op dit spoor (je moet ook terug hè) komt de hoge motor heerlijk tot zijn recht zonder moeite ook door het lichte karakter is hij zo gekeerd en staand met de kont naar achter (de pleehouding) keren we terug naar de groep. Wel merk je dan dat hij achter wel heel hoog staat, ik zit meer op het bijrijderzadel dan dat ik er boven hang wat ik wil. Bij een remactie in het losse zand slaat de ABS niet in netjes blokkeert mijn achterwiel en precies wat ik wil gebeurt met een keurige slip sta ik stil zoals ik wil. Bij navraag de avond ervoor werd gemeld dat het ABS systeem niet uitschakelbaar was wat ik bij zo'n model wel verwacht had. In de korte offroad uitstap van ons was het niet nodig, hoe het zich met echt off road manifesteert is iets wat we – ondanks het ontbreken van de voor off-road ritten gebruikelijke spaakwielen - in een meer uitgebreide test graag gaan ondervinden.

Faster
Na een lunch is iedereen voldoende gewend aan de motoren en de vertragende factoren zijn weg. Het vegen komt nu pas echt op gang en de schakelpartij gaat wat meer gebruikt worden, de bak is heerlijk stil, geen geluidje komt door mijn oordoppen heen. Op foutjes kan ik hem ook niet echt ontdekken heel soms gaat hij niet lekker in zijn 3 maar of dat nu ligt aan mijn eigen onzorgvuldigheid of aan de bak ben ik nog steeds niet uit. Soepel loopt hij overal doorheen en ook bij een onachtzame stilstand is de bak makkelijk van 5 naar 1 terug te brengen Enkel de neutraal is een hekelpunt even moet de koppelingshendel los gelaten worden om de één aan te spreken. Maar dat is eigenlijk net wat je wilt aangezien de neutraal zo heel makkelijk te vinden is.

Zichtbaarheid
Als we lekker aan het sturen zijn valt op hoe toch eenzelfde motor verschillend smoelt als je hem in je spiegels zit. Redacteur 1 herkende je aan grote scherpe lichten, redacteur twee was in ieder geval nog te zien boven de lichten. In ieder geval vielen ze beide goed op in de spiegels, deze verrasten me trouwens, bij een stationair lopende motor zit er een lichte waas in. Ga je echter rijden is de waas volledig weg bij elk toerental en ook zijn ze breed genoeg om volledig langs me heen te kijken.

Beetje last
Bij terugkomst valt me maar één ding op, de houten stoelen zitten niet lekker, mijn kont doet pijn van het zadel van de V-Strom. Het is te zacht, je zakt er te ver in bijna dat je met je kont op de zadelplaat zit en dat willen we niet. De combinatie met het warme weer maakt dit natuurlijk nog erger en voor en achter mij zag ik dan ook redacteurs een goede houding proberen te krijgen. Dit is het enige kleine minpuntje op de motor.