Introductie: Kawasaki ZX-10R

Versie twee

Terug in de pits heeft de oude Pajic een goede verklaring voor de 'danserigheid'van de motor; ze staat inderdaad nog in straattrim. 'Hij kan wel wat strakker gezet worden, maar daar wordt hij ook nerveuzer van. Ik zal straks tijdens de lunch op de reservemotor even een paar rondjes met racesetting proberen. Misschien dat dat ook voor de banden wat beter is. Mocht het bevallen, dan passen we de andere fietsen ook aanâ€ÃƒÆ’‚. Ik had van te voren niet kunnen bedenken dat ik toch reuze nieuwsgierig zou zijn naar een strakker afgestelde ZX-10, maar de verrassingen zijn de wereld kennelijk nog niet uit… Teruggekomen van de lunch staan de motoren ieder op hagelnieuw schoeisel en blijkt de racetrim inderdaad doorgevoerd te zijn. Scheelt toch weer, dan hoeven we er niet alsnog om te vragen. Na een rustig rondje om de glibberigheid van de banden af te rijden gaat het gas er wederom vol op en blijkt er van zenuwachtigheid nog steeds niets te ontdekken. De motor is gewoon nóg strakker geworden, stuurt sneller en preciezer in en lijkt meer grondspeling te hebben en een korte blik onder mijn voeten leert dat in één moeite door overal de lefknopjes van zijn verwijderd. Kennelijk was ik de enige niet die er opmerkingen over gemaakt had, altijd leuk om erkenning te krijgen. Een andere verrassing die liever wél doorgegeven had mogen worden, was dat Mile het zitje kennelijk naar zijn zin iets te stroef vond om goed heen en weer te kunnen glijden en het licht heeft laten behandelen met WD-40. Erg leuk om daar onderweg achter te komen…

Desondanks is de aangepaste ZX nu echt een genot om mee rond te knallen. Stuurt licht en precies, heeft meer rust in het rijwielgedeelte en blijft desondanks volledig controleerbaar. Zelfs een klein schakelfoutje in de laatste bocht voor het rechte stuk wat als gevolg voor een groot deel in verticale positie afgelegd wordt kan mijn mening daarover niet verstoren; met dit apparaat kan je nu écht wat, zónder reserves in acht te nemen, zonder continu op je hoede te hoeven zijn voor pitbull-acties, gewoon concentreren op wat

jij

doen wilt en aanvallen.

Circuit Ricardo Tormo Vlakbij Valencia-stad gelegen, een kleine twintig minuten per auto vanaf het vliegveld ligt het Grand Prix circuit Ricardo Tormo. Met 4005 meter niet al te lang: de omloop bestaat uit een recht eind van 876 meter, vijf rechterbochten en negen linkerbochten. De rijrichting is tevens linksom. Alle faciliteiten liggen aan de buitenzijde van de baan, waardoor het publiek van bijne alke positie zo goed als de hele baan kan overzien. Als gevolg hiervan is de baan redelijk krap en kan bijna geheel in één versnelling gereden worden. Slechts op het rechte stuk en het "achterste" deel hoefde met de ZX-10 geschakeld te worden, alhoewel de lange linker voor het rechte stuk overwogen kan worden om ook kort nog te schakelen, ondanks de hellingshoek die je daar maakt. Vanaf het rechte stuk gaan de coureurs een snelle linkerbocht in, gevolgd door een kort recht stukje en een zeer krappe linker hairpin. Hierna dender je vol over een linker knikje heen voordat de eerste twee rechterbochten zich aankondigen. Die neem je dan zo goed als in één vloeiende beweging, waarna je uitaccelereert tot je bij de volgende gemene haakse linker aanbeland bent. Flink hard remmen en de linker later is dan het "achter"stuk waar je weer vol dooraccelereert, door de linkerknik tot de curbstones aan de rechterzijde aangeven dat je weer vol in de remmen moet voor de hairpin linksom. Een ander merkteken is er niet, aangezien het asfalt rechtdoor loopt voor een doorsteek. Na die hairpin volgen een linker- en een rechterknik die zo goed en zo kwaad als het kan rechtuit genomen dienen te worden. Eenmaal over curbstones van de rechterknik gehobbeld is het wederom remmen voor de hairpin rechtsom. Heb je die gehad, dan volgt nog een laatste rechter knik voordat de linker doordraaier begint waar geen eind aan lijkt te komen. Lijkt, totdat je ineens geconfronteerd wordt met een heel interessante laatste linker, waar je op af komt met een aanzienlijke snelheid, op één oor en heuvel af. Een erg mooi punt voor inhaalacties. Na deze linkerbocht loop je helemaal naar de rechterzijkant van de baan om zo weer het rechte stuk aan te vallen.