Test: Voxan Black Magic

Conclusie

“Norton Manx1959, Vincent Black Lightning 1960, Triton (samenvoegsel van Triumph en Norton), de Black Magic is een hommage aan deze mythische motoren, voorouders van de huidige superports. In die tijd was de Caféracer een motor voor Rockers; verstoken van elk decoratief detail bestond de motor slechts uit de essentiële onderdelen; een potent blok, goede remmen, en monozitje, een benzinereservoir, clipons en een ruime berg sensatieâ€ÃƒÆ’‚.

Zo, maar uiteraard in het Frans, omschrijft Voxan haar eigen product. De link met Vincent is met zo’n naam uiteraard al heel snel gemaakt, gevolgd door de associaties met de rest vanwege het uiterlijk. Het schept daarnaast echter ook verwachtingen; veel en hoog. Redelijk riskant spelletje dus, je wordt er immers meteen op afgemaakt mocht het niet uitkomen. Misschien riskant, maar ook zelfverzekerd en wat deze Black Magic betreft had het niet dichter bij de waarheid gekund. Alhoewel een hommage aan de glorie van weleer is Voxan erin geslaagd diezelfde glorie te vertalen naar moderne maatstaven en een motor neer te zetten die niet alleen niet alleen oogt als geen ander, maar tevens zo rijdt. Niet te vergelijken met ander modern spul, maar wel weer terug naar waar het eigenlijk allemaal om draait; No nonsense motorrijden.