Zoeken

Test: Aprilia ETV1000 Caponord ABS

Pagina 3

6 juli 2005
Inhoudsopgave
Test: Aprilia ETV1000 Caponord ABS
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7
Pagina 8

Vuurwerk

Één van de eerste dingen die opvalt bij het bestijgen van de – toch wel fors uitziende – Caponord, is de redelijke lage zit. Met een zithoogte van 820mm is het in deze categorie motorfietsen zeer toegankelijk. Daarnaast is er bij Aprilia een lager zadel verkrijgbaar waardoor de zithoogte op 800mm komt te liggen. Ook voelt ze kleiner en smaller aan dan ze eruit zit. Het drooggewicht wordt niet opgegeven door Aprilia maar zal iets over de 200 kilo bedragen. Ondanks dit gewicht stuurt ze erg licht, zowel op lage als hoge snelheden samen met een erg goede bochten stabiliteit. Samen met het brede stuur weet je gelijk dat de Caponord in de categorie “gooi- en smijtfietsâ€ÃƒÆ’‚ past en zich goed thuis voelt op bochtige wegen. Onder de 3000 toeren pakt het blok al aardig op. Zeker bij het “rustigâ€ÃƒÆ’‚ rijden is het geen probleem om hieronder te rijden. Boven de 3000 toeren gaat het allemaal wel wat soepeler en feller. Dit alles met het karakteristieke geluid en gevoel van een V-Twin motor, zonder dat het gevoel ook wordt omgezet in trillingen. De AVDC doet blijkbaar goed haar werk.

Vonkenregen

Met de behoorlijke trekkracht onder en in het midden van het toerengebied is sportief rijden met de Caponord geen straf. Zeker op bochtige wegen zal menig supersport rijder een zware kluif aan de adventure motorcycle hebben. Rijden waar de vonken vanaf vliegen is trouwens geen enkel probleem. Niet zozeer dat de grondspeling te laag is. Deze is zelfs ten opzichte van het eerst model uit 2001 verhoogd. Wel omdat het allemaal zo gemakkelijk gaat. De slijtboutjes onder de stepjes worden dan ook snel aangesproken, wat het nodige vuurwerk oplevert.

Drempels

Met het steeds meer in aantal toenemende verkeersdrempels heeft de ETV1000 niet veel problemen. De niet instelbare Marzocchi voorvork van 50mm en de meervoudig instelbare Sachs schokdemper zorgen ervoor dat drempels niet meer dan wat oneffenheden aanvoelen. Oneffenheden op het asfalt zelf worden ook zeer mooi opgevangen. Met een stuk asfalt van enkele kilometers lang van zeer slechte kwaliteit had de Caponord dan ook geen enkel probleem. Natuurlijk voelt het nog niet gelijk aan alsof er over een biljartlaken wordt gereden, maar zoals al bij menig andere motorfiets van het gas af moest of dat je als bestuurder uit het zadel wordt geworpen is niet van toepassing op de Aprilia. Er kon zelfs nog wat extra gas worden bijgegeven en ondergetekende vroeg zichzelf al af of de wegbeheerder soms dit mooie stukje testasfalt onder handen had genomen.