Test: MV Agusta F4SR

Forever young
Net als de Ducati 916 is dit een motor die de eeuwige jeugd heeft. Inmiddels zes jaar na introductie heeft deze MV Agusta nog steeds een frisse en jeugdige uitstraling, waarbij menig voorbijganger zijn hoofd draait om deze schoonheid goed te aanschouwen. Daarbij is de motor qua vormgeving in al die jaren nagenoeg niet veranderd. De enige verandering die wij bij dit model konden ontdekken was het voorspatbord, d
klein maar fijn, de choke

Jetzt nur bis 299 km/h

knap koppie

lekker kontje

al veel gekopieerd, maar het blijft mooi: knippers in de spiegelat nu in kleur gespoten is. Als alle vrouwen waren als deze motor, dan kon Connie Breukhoven morgen haar kliniek sluiten.

Tandenborstels en lampjes
Kijken we naar de uitrusting van de motor, dan is er eigenlijk weinig nieuws onder de zon. Net als bij alle andere merken is nu ook bij MV Agusta de lichtschakelaar komen te vervallen. En net als bij Suzuki blijft het licht nu continu branden. Daar heeft men duidelijk de weg van de minste weerstand gekozen. Sterker nog, waarschijnlijk had men in het Italiaanse magazijn nog een voorraad oude stuurschakelaars over, want in plaats van een nieuwe schakelaar heeft men nu een simpel kunststof plaatje over het vervallen lichtknopje gezet. Fraai is anders. Maar dat is dan ook het enige waar wij als redactie over vielen, als het op vormgeving en details aankomt. Dat en het feit dat je alleen een tandenborstel in het kontje mee kan nemen, maar ook hier geld weer: who cares, als je zo'n lekker kontje hebt.

Onveranderd
Wat betref het dashboard is bij deze 2004 F4SR niets veranderd. Helemaal niets? Nou vooruit dan. De toerenteller heeft nu een fraaie witte tellerplaat met handtekening en het digitale display gaat nu 'maar' tot 299 km/u, daar waar de oude nog 320 op het scherpje wist te zetten. Maar verder is alles bij het oude gebleven. Het was fraai en compleet en dat is het nog steeds. Watertemperatuur, dubbele tripmaster en zelfs een klokje zijn afleesbaar. Alleen blijft het jammer dat het resetten van de dagteller of instellen van de tijd alleen met draaiende motor kan worden gedaan, aangezien je hiervoor (hoe verzin je het) de startknop moet gebruiken. Vormgeving boven functionaliteit, het blijven Italianen hè.

Zo slordig als het vervallen lichtknopje is, zo mooi is dan weer de positionering van de choke. Een miniscuul klein draaiknopje naast de gashandle en verdomd, het werkt. Toegegeven, dit knopje zat ook al op de eerste F4, maar dat maakt het niet minder mooi. Waarom heeft niemand anders hier ooit aan gedacht?

Dat Italianen schoonheid en design met de paplepel krijgen ingegoten, daar mag iedereen het toch wel over eens zijn. Of het nu om kleding, keukens of motoren gaat, telkens weer weten Italiaanse designers vorm tot kunst te verheffen. Of het praktisch is, dat is bijzaak, zolang het er vooral maar heel erg mooi uitziet. Maar daar zouden we het nu niet over hebben. Of toch? Heel even dan. Kijk eens goed naar de lijnen van deze motor. Net als een slanke Italiaanse vrouw, geen grammetje vet teveel. Met dat verschil dat bij deze motor de schoonheid eeuwig is. Alles, maar dan ook alles klopt aan deze motor tot in het kleinste detail. Van een prachtige dieprood/grijze kleurstelling tot het lekkere bekkie, een kontje om bij te watertanden en knipperlichten, die erg fraai in de spiegels zijn weggewerkt. Waarbij de spiegels ten minste nog ergens goed voor zijn, want buiten je armen zul je hier weinig in kunnen bewonderen. Als er ooit een motor tot Miss Universe zou moeten worden gekozen, zeker weten dat deze bella Agusta dan in de finale terecht zal komen.