Interview: Jurgen van den Goorbergh

Over de MotoGP

In het jaar 2002 reed Jurgen van den Goorbergh zijn laatste seizoen in de MotoGP. Dit was tevens het eerste jaar MotoGP, voorheen was de koningsklasse in de motorracerij de 500cc. Daar had Jurgen maarliefst vijf jaar ervaring opgedaan. Goede ervaringen, dat zeker, maar het liefst had hij in 2002 toch op een viertakt MotoGP fiets gezeten in plaats van de Honda NSR500 van Kanemoto. Helaas moest Jurgen in 2003 op zoek naar een nieuwe uitdaging en stapte hij over naar het WK Supersport 600.

In die tijd heeft hij enkel op een Yamaha M1 getest maar nooit werd er met een MotoGP machine geracet door Van den Goorbergh. Die kwam vrij plotseling toen hij als vervanger van Tamada op de Honda RC211V mocht stappen. Drie jaar na zijn laatste seizoen en acht jaar na zijn 500cc debuut, kwam Jurgen voor twee races terug in de MotoGP. Volgens velen is dit kampioenschap de afgelopen jaren steeds zwaarder geworden. Jurgen beaamt dit.

De laatste jaren komen steeds meer jongens op hoger niveau. Dat blijkt ook wel weer als je ziet dat de jongens uit de Superbike het niveau heel moeilijk aan kunnen. De wereldkampioenen van de wereldkampioenen, de besten van de besten, ze zijn allemaal de toppers geweest. Het niveau ligt net een stukje hoger als in de Superbike. Dat hoort ook zo, het is ook de Formule 1 van de motorsport. Als je de mannen op het zelfde materiaal zou zetten, zijn er echt 15 tot 20 man die kunnen winnen. Valentino daar buiten gelaten, want die is echt heel speciaal. Hij is heel goed in het afstellen van de machine. Als jongens als Hopkins iets meer te weten komen over het afstellen van de machine, kan hij ook veel verder komen. Ze zijn nog jong en kunnen nog veel leren. 

Wat Valentino Rossi anders maakt dan alle anderen, dat is iets waar de geleerden nog niet over uit zijn. Iedereen is het op een gebied met elkaar eens, hij is groot. Zelfs zijn concurrenten komen er eerlijk voor uit dat Rossi beter is dan alle andere deelnemers in de MotoGP. Ook Jurgen van den Goorbergh heeft geen uitleg voor de speciale gave van Rossi.

Hij heeft iets speciaals in z'n vingertoppen, het gevoel dat je moet hebben. Hij heeft gewoon the X-factor, maar ook hij beweegt zich op de limiet. Hij laat het gewoon amper zien, zo goed is hij.

Dit jaar won Rossi het wereldkampioenschap eigenlijk al in de eerste race. Sete Gibernau werd in de laatste bocht op ietwat ruige wijze verslagen. Gibernau werd vooraf bestempeld als de grootste concurrent van Rossi maar lijkt zijn rol niet waar te kunnen maken. Psychisch lijkt de Spanjaard flink geknakt. Van den Goorbergh heeft jaren met Gibernau in verschillende klassen gereden en heeft een duidelijke mening over Sete Gibernau.

Ik heb niet zoveel met Sete. Het is niet echt een talent, het is een werkbeest. Hij heeft met hard werken veel bereikt, maar is een beetje naast zijn schoenen gaan lopen. Beetje Spaansachtig. Ik zie meer in een jongen als Melandri. Ik had het niet echt verwacht, maar sinds begin van dit seizoen staat hij er gewoon. Dat is wel een jongen voor de toekomst. Sete is mentaal zwakker. Rossi heeft alle WK's vooraan mee gereden, die is mentaal veel sterker. Sete reed al die jaren dik achter mij in de 250. Die heeft zichzelf flink omhoog gewerkt, maar ook dankzij mazzel en sponsoring. Hij mist gewoon dat extra wat Valentino wel heeft. Hij is ondanks een enkele uitschieter niet dat supertalent. Een harde werker, maar mentaal zeker niet de sterkste. Dat heeft meer met zijn achtergrond te maken. 

Een duidelijke mening van Jurgen, die aangenaam verrast is door de prestaties van Marco Melandri. De Italiaan lijkt langzaam maar zeker de nummer een positie binnen het Telefonica Movistar Honda team naar zich toe te trekken ten koste van Gibernau. En terecht, volgens velen. Het jonge talent wordt aangewezen als opvolger van Valentino Rossi en lijkt deze rol waar te maken.