Verslag Bikers Classics

Dat de Bikers Classics werkelijk zijn uitegroeid tot een evenement van naam en faam zie je aan het feit dat ook kopstukken uit de GP- of Superbike racerij van weleer tijd vrij maken om naar Francorchamps te komen. Soms met eigen GP-motoren, maar meestal met motoren die door verzamelaars ter beschikking worden gesteld. En het zijn niet de minste die naar Spa kwamen. Natuurlijk waren Marcel Ankonee en "d
e Witte Reus" Wil Hartog van de partij, die laatste rijdend op een Suzuki RG500 Mk. Mile Pajic reed rond op de Yamaha TZ500 Bakker van de in 1984 verongelukte Jumping Jack Middelburg. En Freddy Sheene was er om rondjes op de Suzuki XR45 van zijn aan kanker overleden vader te rijden. En dat ging best hard ook! Maar niet zo hard als Wayne Garder. De grijze Australier bewees dat het leven niet voorbij is als je de 50 bent gepasseerd en bond de strijd aan met een andere grijze duif, Christian Sarron, die de ankers van zijn Yamaha YZR ook beslist geen centimeter eerder inkneep dan strikt noodzakelijk was. Ook Didier de Radiques was het nog niet verleerd, terwijl ook Roberto Anelli nog best van gasgeven wist. Een prachtig spektakel voor de toeschouwers, dat zeker. Sommigen deden het echter wat rustiger aan en maakten er echte demonstratierondjes van. Zoals de 71-jarige racelegende Giacomo Agostini, wiens MV Agusta 3, voor de hoofdtribune een geluid uitbraakte waar het mannelijke deel van het publiek spontaan een "staande ovatie" van kreeg...

Superbikes

De Superbike scene heeft natuurlijk veel minder historie dan het GP-circus. Dit kampioenschap is pas in 1988 opgestart, terwijl er al vanaf 1949 GP's worden gereden. Toch is spreekt het WK Superbike veel mensen zeer tot de verbeelding, omdat hier gereden werd met viertaktmotoren als de Honda RC30, de K
awasaki ZXR750, de Yamaha OW01 en de Ducati 888. Motoren waarvan je gewoon een straatversie kon kopen, vaak ook nog zonder dat je die boerderij moest verkopen. Helaas liet Terry Rymer het afweten, maar er waren toch wel wat "namen" uit de scene: Stéphane Mertens, Rob Phillis, Piergiorgio Bontempi, Peter Rubatto. Ze gaven allemaal een mooie show weg, keer op keer! Stephane Mertens reed daarbij overigens niet op een Honda RC30 superbike, maar op een GP500 machine, de prachtige Chesterfield Yamaha YZR500 van Olivier Jaques. Een andere opvallende verschijning was motordealer André van Andel uit Kerkdriel. Hij racete vroeger wel, maar niet in het WK Superbike. Hij reed op een Bimota YB4ie van Alfret Colet. Ook een vreemde eend in de bijt was een Dikke BMW Butler & Smit Replica, bemand door niemand minder dan collega-testrijder Harry Corrino: "Jan Gol en ik zaten in pitbox 23", vertelt Harry later. "En tsja, na het debacle van 2012 hebben we het opnieuw geprobeerd met de Butler&Smith replica en deze keer stonden we er dus wel. Met alle support van de Bikers Classics organisatie. Ik heb de start meegemaakt, ik heb er gestaan! Helemaal achteraan, dat spreekt vanzelf, maar toch, we stonden er wel! En na een rondje, helemaal alleen aan de staart van de kudde, kon ik net op tijd weer de pitbox binnen vluchten voor de Grote Mannen langskwamen. Want het spreekt natuurlijk vanzelf dat je met dit ding hopeloos in de weg rijdt en dat heb ik dat weekend al genoeg gedaan. Moet wel zeggen dat de Superbikers, op twee uitzonderingen na, wel rekening met me hielden."

Zijspannen

Wie vroeger naar de TT ging, ging niet alleen voor de motoren, maar zeker ook voor de zijspannen. Wat heet, "we" waren nogal succesvol in deze klasse. Nou ja, goed, Egbert Streuer was dat. Samen met bakkenist Bernard Schnieders werd hij driemaal wereldkampioen en is zonder twijfel de meest succesvolle Nederlands motorcoureur aller tijden. Hij zou er zijn met zijn zoon Benny, die tegenwoordig in het WK zijspannen rijdt. Helaas hadden ze elders verplichtingen, maar Egbert zelf was er wel en vond het duidelijk leuk om zijn opponenten en kameraden van vroeger te zien. Jörg Steinhausen, Steve Abott... En ook zij maakten er een show van in hun laaggebouwde racemonsters. Net als sommige van de echte krasse knarren, die met Kneeler BMW's uit de jaren zestig over de baan denderden, met het bakkie nog voor het achterwiel. En dan eruit hangen met de bejaarde kont op het asfalt. Een pracht gezicht...