Oostenrijk per CBR125R

“Zeg, rijdt dat nog een beetje, die SWM,” wordt me gevraagd door een jongen die met zijn CBR125R naast me op de veerpont naar Wijk bij Duurstede is gaan staan, waarop een interessant gesprek ontstaat. Waarom hij voor het A1 rijbewijs is gegaan en niet heeft gewacht totdat hij oud genoeg is voor het gewone A en waarom hij heeft gekozen voor een CBR125R, waar de 125 Duke een veel grotere populariteit geniet. “Dat zal ik je vertellen, ik maak nogal wat kilometers en mij is verteld dat je dan beter geen KTM kunt nemen. Daar heb je dus geen 160 pk Allroad voor nodigDeze CBR125R heeft nu 35.000 kilometer gereden en nog geen enkele klap verkeerd gegeven,” zegt de nog jonge gast tegen mij die zich als Dylan de Vries voorstelt. 

De 18-jarige nog bij zijn ouders in Tiel woonachtige Dylan is in het dagelijkse leven verkoopadviseur (parttime in opleiding) bij Goedhart Motoren in Bodegraven raakte op jonge leeftijd al besmet met het motorvirus. Op 16-jarige leeftijd is hij meteen scooter gaan rijden, maar raakte van de overstap naar schakelbrommers zo onder de indruk van deze vrijheid dat hij meteen wist dat hij wilde gaan motorrijden. Het avontuurlijke zit Dylan in het bloed, hij houdt van reizen en onderweg zijn (zijn droommotor is niet voor niets de Honda Africa Twin) en een auto vindt hij maar zo saai en gewoon. Op zijn brommer reed hij al zo’n 12.000 km per jaar.  “Ik heb met deze motor nu in een jaar tijd 21.000 kilometer gereden, ik heb geen auto en gebruik ‘m dus overal voor. Volgende week ga ik met de motor op vakantie, naar Oostenrijk.  Ik hou van reizen en onderweg zijn, rijden en maar zien waar het schip strandt.”

Het enthousiasme waarmee Dylan over zijn aanstaande avontuur praat is aanstekelijk en ik kan niet anders dan daar enorm veel respect voor opbrengen, en vraag hem of hij dat avontuur niet met ons delen zou willen delen. In het verleden hebben we wel eens met een YZF-F125 door het Westerwald gestuurd en weten dus als geen ander wat de beperkingen van een A1 motorfiets zijn, en dan staat de afstand die destijds was afgelegd in schril contrast met wat Dylan wil gaan doen. Met een “stuur maar een e-mail als je weer thuis bent,” Probeer daar je GS maar eens neer te zetten, zonder dat 't zweet je over je rug looptwens ik Dylan een goede reis en benadruk nog eens hoe ontzettend vet ik zijn avontuur vind. 

Behalve de bestemming in Oostenrijk, waar hij bij familie op bezoek gaat, heeft Dylan op voorhand niets gepland. “De eerste dag ben ik over de snelweg naar Karsruhe gereden, waarbij ik zo elke twee uur bij een Raststätte ben gestopt, hier heb ik ongeveer 6-7 uur over gedaan. Mijn CBR125 loopt op topsnelheid ongeveer 120/130 km/u, maar ik heb het de hele dag lekker relaxt gedaan en heb grotendeels met tempo 100/110 km/u achter caravans gereden. Vanuit Karlsruhe ben ik binnendoor naar Kreuzlingen gereden, vlak over de Zwisterse grens, wat de totaalstand de eerste dag op 700 kilometer bracht. Ik heb de eerste dag wel erg veel regen gehad onderweg, maar buiten dat was de afstand met mijn motor prima te doen.”