Rendez-Vous: Kawasaki Z1000 vs. Yamaha FZ1N

Qua design en looks is het de Kawasaki die voor modeljaar 2007 de grootste veranderingen heeft ondergaan. En daar zondermeer de Yamaha het nakijken geeft. Natuurlijk, design is nog altijd een kwestie van persoonlijke voorkeur en smaak, maar het was opmerkelijk hoeveel meer nekdraaiers de Z1000 rijder wist te genereren ten opzichte van de FZ1N piloot. Als de Yamaha mag worden gezien als een wolf in schaapskleren, dan is bij de Kawasaki meer sprake van een schaap in wolfskleren. Het design van de Kawa is gewoon af; radiale remklauwen met wave schijven, bling-bling wielen met chromen buitenrand, speelse afdekkapjes op het motorblok, vette dempers en een agressief neusje met een daarbij behorende strakke kont... Zaken die de Yammie (op die excentrieke einddemper na dan) verre van vreemd zijn. Waarmee niet is gezegd dat de FZ1N geen uitstraling heeft, verre van dat. Ook die fiets is een genot om naar te kijken, maar is zondermeer meer ‘puur’ in zijn ontwerp.

De zithouding op de Yammie is wat meer achterover terwijl je op de Z1000 behoorlijk kort en iets meer voorover zit, vooral de zithouding op de wat langere snelweg ritjes met snelheden tussen de 100km/h en 150km/h kom je wat beter uit op de Kawa. De FZ1 zit zeker niet verkeerd, maar omdat je wat meer rechtop zit ga je hangen aan je armen en dan kan behoorlijk vermoeiend worden op de langere ritten. Als je kijkt naar de gehele zithouding dan kunnen we zeggen dat je op de Yamaha behoorlijk comfortabel kan vertoeven terwijl je op de Z1000 een behoorlijke sportieve zit hebt. Persoonlijk sprak ons die agressieve zithouding van de Z1000 meer aan, maar dat is een kwestie van smaak.

Dat zowel de FZ1N als ook de Z1000 niet de boeken in zullen gaan als de meest zuinige motorfietsen zal niemand verbazen, maar écht slecht deden beide motorfietsen het gedurende de testperiode nog geeneens. Nu zal het regenachtige weer daar vast en zeker een invloed op hebben gehad, maar beide motorfietsen wisten ons te verblijden met een verbruik van ruim 1 liter Euro loodvrij op vijftien kilometer.  Bij de FZ1N kwamen we gemiddeld 15,2 kilometer ver met een liter Euro loodvrij, de Kawasaki deed het iets zuiniger en kwam ruim 16 kilometer ver. Zowaar niet verkeerd voor deze dikke nakeds.

Met een benzinevoorraad van ruim 18 liter komt dit neer op een actieradius van 250 kilometer. Bij beide fietsen ging dan ook zo rond een kilometertje of tweehonderd de reserve-indicator in werking, waarbij de FZ1N duidelijk het duidelijkst was. De Yamaha beschikt namelijk over een reserve-tripmeter (zie kader elders), waar de Kawasaki rijder genoegen moet nemen met een in display oplichtend FUEL. Wat, zoals gezegd, ten opzichte van zijn voorganger wél is weg te scrollen, dat wel.

De remmen

Op het gebied van remmen wordt bij beide fietsen uit een totaal ander vaatje getapt. Om te beginnen bij de ABS. Daar waar de groenen ervoor hebben gekozen om de Z1000 van ABS te voorzien koos men bij Yamaha er juist voor de motor zonder ABS neer te zetten. Terwijl zijn gekuipte broer, de FZ1 Fazer weer wel met ABS is uitgerust. Nu waren de meningen binnen de redactie behoorlijk verdeeld over wat nu de beste keuze was. Enerzijds juichen we het juist toe als fabrikanten ertoe overgaan ABS toe te passen, maar anderzijds maakt ABS wel dat je minder gemakkelijk kunt stunten.

Stoppies of je motor dwars zetten zijn met ABS niet te doen, onder alle (weers)omstandigheden je motor veilig tot stilstand brengen daarentegen juist wel. Het is maar net waar je meer waarde aan hecht. Dat ook met ABS er behoorlijk hard kan worden geankerd laat de Z1000 duidelijk merken: op de 300mm wavedisks hebben we dan ook weinig tot niets aan te merken. Veel gevoel in de remhandle in combinatie met dat reddende engeltje dat ABS heet maakt dat je te allen tijde ongehoord hard kunt ankeren. De FZ1N doet voor wat het remvermogen betreft niet onder voor de Z1000, maar zeker tijdens het vele noodweer waarmee we gedurende de testperiode werden geplaagd blijft het zonder ABS telkens weer oppassen geblazen. Om uiteindelijk het best van beide werelden te combineren zou de beste oplossing zijn om een uitschakelbaar ABS toe te passen om zo de keuze aan de rijder zelf te laten, maar dat even terzijde.

De basis setup wat vering en demping voor op straat betreft is bij de Yamaha meer dan goed te noemen, wat maakt dat je bijna elke bocht moet ross(i)'en. Later remmen, harder de bocht in, ohhh, nog eentje... schuur,schraaaap, blerrrrr… je krijgt bijna Joe Bar-achtige praktijken. Het rijwiel gedeelte slikt het allemaal als zoete koek en de brul van het blok werkt verslavend op je rechterhand. Bij de Kawasaki was het een iets ander verhaal, die fiets staat af fabriek te zacht afgesteld waardoor in lange, snelle en hobbelige bochten de fiets ietwat de neiging had om te deinen. Tel daar het gedrag van de Dunlop Qualifiers bij op en je hebt niet de meest ideale combinatie. De geometrie, zithouding en frame zijn uitermate sportief en gemaakt om te raggen over bochtige wegen en als je dan een band monteerd die een wat nerveuzig karakter heeft dan wordt het snel al teveel van het goede. Zeker weten dat met iets strakker afgestelde vering en – bijvoorbeeld – Pilot Powers het stuurgedrag van de Z1000 een wereld van verschil zal uitmaken.