Test: Aprilia SR GT

Op de route waar wij rijden komen we niet eens in de buurt van de topsnelheid en zijn we vooral aan het sturen met de Aprilia. Dankzij de fijne zit en het laaggeplaatste stuur voel je jezelf al snel vertrouwd met de scooter. In de bochten is het dit keer ook fijn dat er door de hoge middentunnel wat houvast zit tussen de onderbenen, want ongemerkt gaat het tempo al snel omhoog. Dan is het bij ons toch maar behelpen. Man, wat is Italië toch mooiHij stuurt ook ondanks die allroad-banden verrassend goed en vrij direct. Keihard geveerd is hij echter allerminst, want de voorvork heeft vrij lange veerwegen en ook de achterzijde weet het niet altijd vlakke asfalt goed glad te strijken. Persoonlijk vraag ik me af hoe de scooter zich zou gedragen met een iets sportievere – en minder allroad georiënteerde – band. Ik vermoed dat het de nu al fijne stuureigenschappen naar een nóg hoger plan zou brengen.

Terug naar het rijden, waar we opnieuw kennismaken met het start-stopsysteem wat ook op de Medley wordt gebruikt. Het werkt ook dit keer weer feilloos, en je hoeft bij wijze van spreken maar naar de gashendel te kijken of de motor is alweer opgestart. Desgewenst kan je het systeem ook uitzetten met een druk op de knop. Een nieuwe knop zelfs, want op het verder kaal gehouden stuur zien we bedieningsknoppen die we nog niet eerder op een scooter van de Piaggio Group tegenkwamen. De knoppen zitten op een logische plek, het enige wat we missen is een knop voor het activeren van de gevaarlichten, maar dat is het dan ook wel. Aan de rechterzijde vinden we tevens een knop voor de bediening van het MIA-connectiviteitssysteem, een optie voor de SR GT. Aan de linkerzijde vinden we de bediening om verschillende data op het display op te roepen. Dit lcd-display kennen we van meer modellen uit de overkoepelende groep, maar heeft dit keer een prettige zwarte achtergrond. Centraal wordt de snelheid weergegeven, hieromheen vinden we een toerenteller en een temperatuurmeter van de koelvloeistof en een brandstofmeter. Die twee laatsten worden in blokjes weergegeven, maar zijn wel duidelijk afleesbaar. Iets zegt mij dat het hier de komende zomer wel weer eens afgeladen druk zal zijnVerder vinden we de nodige info over het verbruik, een klokje en de verreden afstanden. Het geheel is behoorlijk compleet en alleen als de zon er vol op schijnt, iets minder goed afleesbaar. 

Primeur

Met de eerste fotostops achter de rug ruilen mijn Nederlandse collega en ik van scooter. Hij verder op de 125 en ik op de nieuwe 200. In tegenstelling tot de 125 hebben we met de 200 i-get nog niet eerder kennisgemaakt. Dat is ook niet gek, want het motorblok maakt zijn primeur op de SR GT en heeft sterke gelijkenissen met de 150 i-get die onder andere onder de Medley wordt gebruikt. Ook hier weer een start-stopsysteem, maar met 17.7pk (13kW) en 16,5Nm, net wat meer ‘punch’ achter de hand dan de 125. De technici hebben overigens niet simpelweg het bestaande 150 i-get blok voorzien van een ‘big-bore-kit’, maar ook de krukas, cilinderkop en de aandrijving zijn anders dan we bij de 150 zagen. In de praktijk is het verschil met de SR GT 125 groter dan je op papier misschien zou denken.
De bekende Aprilia styling met triple-koplamp zien we nu ook bij de SR GT terug

Ook de schakelaars hebben veel overeenkomsten. Het display is zeer overzichtelijk

Je moet verdomd goed kijken om 't verschil tussen de 125 en 200 te ontdekken. Onder het zadel moet een jethelm in passen, maar dan moet je geen Arai SZ-R hebben

Het 200 blok heeft net effe wat extra punch, maar eerlijk gezegd viel de 125 ons ook helemaal niet tegen Qua vermogen en koppel scheelt het misschien niet bijster veel, ga je het procentueel berekenen, dan wordt dit verschil al logischer. De 200 voelt pittiger en dat is ‘ie dan ook. Klimmen op de route doet hij net even wat makkelijker, maar ook vanuit stilstand voelt het allemaal net even wat feller aan. Qua verbruik zijn beide motorblokken aan elkaar gewaagd, want deze gaven aan het einde van de middag 1 op 29,4 en 1 op 28,4 aan, in het voordeel van de 125. Wij durven het wel aan dat in ons eigen ‘vlakke’ land het met gemak nog veel zuiniger kan, een fijn idee in een periode waarin de brandstofprijzen exceptioneel aan het stijgen zijn. 

ABS als optie bij 125

Bij de remmen is er iets bijzonders aan de hand. Nu is er met de 260mm schijfrem aan de voorzijde en het 220mm exemplaar achter niks mis, het gaat meer om het ontbreken van ABS op de 125. De lichtste uitvoering van de SR GT maakt namelijk gebruik van een gecombineerd remsysteem, waarmee je met de linker remhendel beide remmen bedient. Werkt prima, maar we vinden het wel bijzonder dat Aprilia het ABS-systeem later dit jaar als optie aanbiedt op de 125. We weten zo even geen andere tweewieler op te noemen waar je kan aanvinken of je wél of niet ABS wil, maar bij Aprilia kan het! Kies je voor de 200, dan ben je altijd verzekerd van ABS en dat is in de regel een fijne gedachte. Niet dat het in werking hoefde te treden in Italië, maar in minder gunstige omstandigheden hoeft het je maar een enkele keer te redden om de meerwaarde te bewijzen. Qua pure remkracht zijn de remmen op beide versies identiek, dit betekent dat vooral de voorrem lekker krachtig is. Wat op beide scooters ook identiek is, zijn vanzelfsprekend de ruimtes onder het zadel. Verwacht hier geen oase aan ruimte, maar de gemiddelde jethelm moet wel passen. Onze Arai SZ-R paste weliswaar nét niet, maar is door de grote inlaatgeleiders bovenop de helm dan ook net iets forser dan de gemiddelde jethelm.