Zoeken

Dubbeltest Orcal SK01 en SK03

Pink

22 oktober 2020

Met de luide klanken van Pink uit de speakers knallen we er vanaf café ’t Stamkroegske vandoor, waarbij dat knallen vooral op het speakergeluid slaat. Met een topvermogen van 26,5 pk is de SK03 geen partij voor de Yamaha MT-03, Kawasaki Z400 en KTM 390 Duke, maar ligt ‘ie meer in lijn met de Honda CB300R en BMW G 310 R. En hoewel je d’r geen Supersport 300 race mee zult
De achterbrug had van ons wel wat fraaier gemogen. De remmen voldoen prima en hebben niet teveel bite

De typeaanduiding op het zijpaneel is wat de SK01 van de SK03 onderscheidt. Dat en de kleur. Valblokken zijn trouwens standaard

Oogt best sportief, dubbele pijpjes
winnen (als je d’r een kuip op zou zetten) is dat genoeg om op provinciale wegen je rijbewijs in te mogen leveren wanneer je ‘m helemaal aan het uitmelken bent. Het blok loopt nagenoeg trillingsvrij – die trillingen die je voelt zijn zeker niet irritant, noch in het zadel, noch in de voetsteunen en noch in de handvatten. Het enige irritante is dat het zicht naar achteren in de spiegels wordt verstoord, maar daar zijn deze Orcals zeker niet de enigen in. Jammer is het wel, want het zicht naar achteren is verder helemaal oké. 

Uit het onder het blok gepositioneerde uitlaatsysteem met dubbele eindpijpen klinkt een nog geeneens zo verkeerde roffel. Toegegeven, het kan niet tippen aan hoe eencilinders vroeger klonken, maar hij klinkt fraaier dan de BMW G 310 R, die hier toch echt het dichtst bij staat. De SK03 pakt bij lage toeren mooi op en heeft een behoorlijke lineaire vermogensopbouw, waardoor de fiets best wel schakellui te rijden is. Tuurlijk, in vierde versnelling of hoger is dan geen duizelingwekkende acceleratie te verwachten, maar dat is in de onderste drie versnellingen ook niet het geval – wat verwacht je van 26,5 pk? De zesversnellingsbak schakelt licht en direct en Plat op de tank is het devies op de SK01. Gas tegen de stuit en zoveel mogelijk momentum proberen te houden. laat zich zowel bij het op- als het terugschakelen zonder koppeling bedienen – hoewel je wel merkt dat ‘ie met koppeling erbij prettiger vindt.

Ook qua sturen stelt de SK03 niet teleur. Met een rijklaargewicht van 163 kilo is de motor weliswaar een flink stuk zwaarder dan Honda’s 143 kilo rijklare CB300R op de weegschaal brengt, maar is daarentegen wel lichter dan de Kawasaki Z400 en Yamaha MT-03 die beide 167 kilo wegen. Net als het vermogen ligt ook het gewicht het meest in lijn met de BMW G 310 R, die voor 157,5 kilo rijklaar wordt opgegeven. Neemt niet weg dat 163 kilo voor een motor nog steeds lekker licht is om met speels gemak de SK03 van het ene op het andere oor te leggen en lekker sportief je favoriete weg te nemen. De motor is probleemloos op elke lijn te leggen, ook als je al de bocht bent ingestuurd en – bijvoorbeeld omdat er onverwacht een tegenligger opduikt – je van je lijn afwijken moet. Wat deels ook de sportieve Metzeler Sportec M5 banden te danken is. Het enige dat qua sturen bij de SK03 – net als de SK01 – opvalt is dat wanneer je sportief aan het sturen bent in bochten naar rechts het fraaie schild van de einddemper binnen no-time over het asfalt schraapt. 

De vering weet oneffenheden in het asfalt mooi te absorberen en is zeker niet te sportief, maar als de enkele 300 mm schijf met radiaal gemonteerde vierzuiger remklauw en Bosch ABS aan het werk wordt gezet worden we minder vrolijk en wordt de eerste kritische noot gekraakt. Niet vanwege de voorrem, want daar is echt niks op af te dingen, maar de roterende beweging met bijbehorende ‘klak’ doet vermoeden dat er wel eens speling op het balhoofd zou kunnen zitten. Wat bij nadere inspectie ook blijkt te zijn en dan ook alleen bij ‘mijn’ SK03. Overstappen op een van de andere SK’s blijkt het gelukkig exemplarisch te zijn. Grondspeling is niet het sterkste punt wanneer je bochten naar rechts maakt.En eerlijk is eerlijk, met een kilometerstand van nog geen 300 kilometer waren de demo’s nog verser dan vers, en het benadrukt meteen waarom een 1.000 km beurt bij motorfietsen nog steeds zo belangrijk zijn. 

Als ik halverwege de route van de SK03 op de SK01 overstap verwacht ik ‘level-down’ te gaan omdat ik van een 300 op een 125-je overstap en vraag me af of ik dat niet beter andersom had kunnen doen, maar eenmaal op pad blijkt de stap van 03 naar 01 niet level-down, maar juist level-up te zijn. Het surplus aan vermogen en koppel van de SK03 ten spijt blijkt de funfactor op de SK01 veel groter te zijn. Juist omdat je maar 15 pk tot je beschikking hebt en daardoor te allen tijde de motor aan het uitmelken bent. Tel daar een handjevol collega’s bij op die met eenzelfde apparaat aan het sturen zijn en je hebt binnen no-time een Grand Prix op de openbare weg, waarbij echt alles is toegestaan om als eerste de eindstreep te halen. Onverantwoord? Jazeker, maar verdomd leuk is het zeker wel om in elkaars slipstream te kruipen om nét die paar kilometer per uur harder te kunnen gaan. De zesbak van de Piaggio eencilinder schakelt daarbij zo perfect dat met het gas vol tegen de stuit zonder koppeling kan worden opgeschakeld. Alsof een quickshifter is gemonteerd, alleen… die zit er dus niet. Het beduidend lagere rijklaargewicht van slechts 146 kilo rijklaar speelt de SK01 wat gooi- en smijtfactor nog extra in de kaart.