Test: BMW R 1250 GS Adventure HP

Was het maar zo’n feest geweest, dan hadden we ons er ditmaal supergemakkelijk vanaf kunnen maken door de tekst van de 1250 GS te nemen en met ‘zoek & vervang’ daar 1250 GS Adventure van te maken. Of in dit geval: 1250 GS Adventure HP, want dat is de uitvoering die BMW aan ons heeft uitgeleend. De HP-versie onderscheidt zich door het bijzonder fijne vlakke Rallye zadel, de BMW Racing kleuren (Lightwhite / Racing Blue metallic / Racing Red om precies te zijn), 268 kilo of niet, ze zeggen zelf dat 't kan en dus gewoon linea recta richting bestemming gaangoudkleurige spaakwielen en remklauwen en het lagere Sport windscherm, wat ‘m heerlijk sportieve uitstraling geeft. Hoewel wél behoorlijk massief oogt de GS Adventure HP als een fiets waarmee je in een ruk van Parijs naar Dakar zou kunnen gaan. Om maar iets te noemen. 

Eenmaal in het zadel (vooruit, op) van de HP bekruipt me echter al snel het gevoel dat die trip naar Dakar (of nog beter, Kaapstad) best te doen zou kunnen zijn, maar niet als je net als ik slechts 1,72 mtr groot bent. Niet dat ik niet met mijn voeten contact met moeder aarde maak, dat gaat me ondanks de 890 mm zithoogte van het HP Rallye zadel wonderwel best goed af, maar buiten dat overheerst echt het gevoel met iets groots, lomps en zwaars onderweg te zijn. Wat, met een rijklaargewicht van 268 kilo en een joekel van een 30 liter benzinetank ook helemaal niet zo’n vreemde gedachte is. 

Met name dat surplus aan gewicht en de forse tank maakt dat ik sterk het idee heb dat deze Adventure HP wat sturen betreft niet in de schaduw kan staan van het heerlijk speelse en lichtvoetige karakter van de gewone GS. Net als dat het blok niet echt indrukwekkend aanvoelt. Nu gebied de eerlijkheid mij te vertellen dat we een half jaar geleden met de 1250 GS in eerste instantie exact datzelfde ‘is dit het nou’ gevoel hadden, totdat we in diezelfde periode tussendoor even naar Toscane moesten gaan voor een stevige kennismaking met Ducati’s nieuwe Multistrada 1260 Enduro en bij thuiskomst weer op de GS het ineens glashelder was hoe ontzettend
Geen Brembo maar van BMW logo voorziene Hayes. Remt er niet minder om. Robuuste beugels voor aluminium koffers zijn accessoire en dienen gelijktijdig als valbeugel

Adventure, dus ook grotere valbeugels aan de voorkant. De quickshifter verdiende opmerkelijk genoeg niet de hoofdprijs sterk de nieuwe 1250 Boxertwin is. “Het is verdomme niet normaal,” schreven we destijds en aangezien de R 1250 GS Adventure over exact hetzelfde motorblok met exact dezelfde eindoverbrenging beschikt zal dat bij deze fiets niet anders zijn. 

Blijft natuurlijk wel het extra gewicht dat de 1250 Boxertwin in deze Adventure HP mee te slepen heeft. De 1250 GS Adventure wordt opgegeven voor een rijklaargewicht van 268 kilo (slik!) en dat is maar liefst 19 kilo meer dan de 249 kilo rijklaar die de gewone GS op de weegschaal brengt. Bijkomend nadeel is dat het extra gewicht erg hoog zit, waardoor dat minder flitsende gevoel nog eens extra wordt versterkt. Nu willen we dat wel even nuanceren: uit bovenstaand zou je kunnen afleiden dat de R 1250 GS Adventure HP niet de hoek om te krijgen is en zo traag is als dikke str*nt, maar deze motor is verre van dat. Als je in ogenschouw neemt met 268 kilo staal aan het sturen te zijn is het eigenlijk verbluffend hoe gemakkelijk deze motor over een dijkweg te sturen is. Ken genoeg fietsen die geitenpaden minder leuk vindenZodra de wielen aan het rollen zijn merk je eerlijk gezegd helemaal niets meer van dat gewicht en doet ‘ie precies wat jij wilt, het zweet breekt je pas uit zodra je veel manoeuvreren moet. Zeker wanneer je net als ik klein van postuur bent. 

Dat deze Adventure net als de gewone R 1250 GS  in eerste instantie helemaal niet zo spectaculair aanvoelt is misschien juist wel z’n sterke punt. Geef de doorsnee journalist elke willekeurige motor mee en hij zal z’n stinkende best doen het uiterste uit de motor te persen, ongeacht of ‘ie daarvoor is bedoeld of niet, waar elke motorrijder juist die motor koopt die bij z’n rijstijl past. Of z’n rijstijl op de motor aanpast. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, d’r zullen genoeg Harley rijders zijn die vaker voetsteunen wisselen dan olie verversen, maar dat even terzijde. Vanuit dat perspectief gezien is het misschien wel beter dat de Adventure niet als een dartelend hertje in de weide aanvoelt, maar als een stoere robuuste motor die je te allen tijde precies doet wat je van ‘m verlangt en nog steeds behoorlijk van z’n plek gaat, maar dan zonder dat het intimiderend is. 

Want dat de 1250 er nog steeds als een speer vandoor gaat staat als een paal boven de Amsterdamse wallen die recent weer ter discussie staan, voordat je het weet zit je in het gebied dat onze hermandad je rijbewijs het liefst door de versnipperaar haalt. BMW mag in het segment van de dikke Reis-Enduro niet mee zijn gegaan in de Pk-wedloop, maar ik ben ervan overtuigd dat in elk willekeurig gezelschap de GS z’n mannetje zal weten te staan. Op straat mag 'ie niet zo spannend aanvoelen als de gewone GS, maar dat wordt anders zodra je asfalt verlaatJay Leno zei het ooit al “Horsepower sells, but torque gets you going,” en sloeg daarmee de spijker op z’n kop. En Torque heeft het nieuwe ShiftCam Boxerblok meer dan genoeg. BMW geeft de 1250 op voor een topvermogen van 136 pk bij 7.750 toeren per minuut en is daarmee minder sterk dan z’n concurrenten, maar heeft wel een koppel van 143 Nm bij 6.250 toeren per minuut dat boven de rest uitsteekt. (Multistrada 1260: 130 Nm; 1290 Super Adventure: 140 Nm; Tiger 1200: 123 Nm). Met kop en schouders bovendien wanneer je naar het bruikbare koppel kijkt: in het gebied tussen de 2.000 tot 8.250 toeren per minuut is meer dan 110 Nm beschikbaar, tussen de 3.500 en 7.750 tpm is dat zelfs meer dan 120 Nm. Bovendien voldoet het ShiftCam motorblok als enige al aan de strengere Euro5 milieunorm.