Zoeken

Vergelijk: Hyper SP versus CB500X en Alto 1.0 EASSS

De mening van...

24 september 2013
Inhoudsopgave
Vergelijk: Hyper SP versus CB500X en Alto 1.0 EASSS
Porno of praktisch?
Doorschuiven maar
Slingeren maar
De mening van...
Conclusie
Technische gegevens

Hypermotard SP vs CB500X en Alto 1.0

Vincent:
Suzuki Alto 1.0Laat ik me vooral een beetje beperken tot de twee budgetknallers, de Ducati is al meer dan genoeg over te zeggen. En het zijn juist de andere twee die nog het meest opvallen. Voor de hand liggend steelt de Suzuki de show. Vraag me af of dat ook zo zou zijn als we veel meer auto’s zouden doen, je krijgt er met zo’n kek karretje al wel zin in. Er zal wel een groot deel nieuwigheid in zitten, al is het ding echt wel slim en rijdt nog best oké ook, als je ‘m tenminste een beetje aan de kook houdt. Een les die Ed niet snel zal vergeten in elk geval, als je je collega ‘wel even los zal rijden’, steek ‘m dan niet in een licht en wendbaar Alto’tje.

Maar alle gekheid even daargelaten, wat kun je zeggen over zo’n ding? Hetzelfde geldt voor een deel voor de Honda, de grote overeenkomst tussen de twee is dat ze beide voor hun geld heel veel te bieden hebben. Ze zijn voornamelijk erg doordacht en komen op die manier voor heel weinig heel ver. Qua zuinigheid ook, maar dat bedoel ik niet eens. Vooral constructietechnisch is het onderste uit de kan gehaald en ook daar zijn er aardig wat overeenkomsten. BHonda CB500Xeide maken ze namelijk slim gebruik van modulair bouwen; de Honda met de complete CB500-serie en de lessen geleerd van de NC-serie, Suzuki met het driecilinderblokje dat je inmiddels in bijna elk merk wel terugvindt en nog veel andere onderdelen. Het bouwen in goedkope landen is nog zo’n voorbeeld. Maar daardoor heb je dus wél veel auto of motor voor je geld en kun je dus je complete familie vervoeren, inclusief woonwerk voor jezelf en schoolritjes voor de kids, voor de prijs van een Hypermotard. En al is dat een puur hypothetische stelling, niemand zal echt lang voor de keuze staan óf een Hyper, óf een CB en een Alto te kopen, het is toch leuk een keer in concreto te zien wat iets waard is.

Is de Duc daarmee te duur? Welnee, natuurlijk niet. Qua uitrusting staat dit ding namelijk op een totaal ander niveau dan de andere twee, dat valt reëel gesproken écht niet te vergelijken. “Maar met een CB500X heb je dus net zoveel lol als met de Ducati als je met elkaar op stap bent. De Honda kost minder dan de helft, dus die is twee keer zo leuk als de Duc”. Ja natuurlijk. Met een twintig jaar oude Fiat Panda sta je voor een paar honderd euro net zo vast in de file als je buurman in zijn Aston Martin. Is dat dan ook hetzelfde?

 Honda CB500X

Thomas:
Ducati Hypermotard SPAls er één ding is dat ik geleerd heb van deze test is dat het vergelijken van motoren, of voertuigen in dit geval, altijd nuttig is. Hoe ver de Suzuki, Honda en Ducati ook uit elkaar staan, door ze samen te voegen in een test leer je meer over de machines dan je zou doen als je slechts op, of in, één van de testkandidaten reed. Juist, omdat de karakters van deze drie mijlenver uit elkaar liggen blijkt een vergelijk meer dan nuttig en overstijgt dit vergelijk het financiële vraagstuk waardoor deze test is ontstaan: “Stel je hebt 16.000 euro, waar besteed je dat dan het beste aan?” Maar een auto die een motortest wint, zou het kunnen?

Honda CB500X
Tijdens de introductie van de Honda CB500X viel op hoe goed Honda erin geslaagd was voor een beperkt budget een overtuigende en volwassen motor neer te zetten. Ook in de Belgische Ardennen weet de Honda te overtuigen. De motor is na de introductie niks veranderd. Zeer handelbaar met een vergevingsgezind motorblok dat, als je wilt, toch de nodige pit in huis heeft. Een leuke motor die alles goed genoeg doet om te overtuigen als allrounder voor de (her)opstapper of de motorrijder die ongeacht zijn ervaring een nieuwe motor wilt kopen, maar een gelimiteerd budget heeft. Aan de CB500X kan je je letterlijk en figuurlijk geen buil vallen. Zelfs naast de Hypermotard SP blijft het bestaansrecht van de Honda prima overeind: veel motor voor weinig. Op het soms erg slechte Belgische wegdek rijdt de Honda met z'n soepele vering een stuk comfortabeler dan de hard geveerde Hypermotard. Waarom zou je dan nog omkijken naar de Ducati? Doe het maar 's, stel ik voor, dan zie je het meteen.

Ducati Hypermotard SP
Waar de Honda met de CB500X veel biedt voor weinig biedt de Ducati met de Hypermotard in SP trim 3x zoveel voor twee keer de waarde. De Hypermotard is, zoals we gewend zijn van Ducati, één brok passie. De SP ziet er op zijn hoge poten aanvalsklaar uit, het Italiaanse design maakt instant hebberig en zelfs zonder een meter gereden te hebben begrijp je waarom deze motor niet in dezelfde prijscategorie zit als de Honda. Na de motor gestart te hebben (met een ubervette Top Gun achtige start/noodknop combinatie) komt de twin een stuk overtuigender tot leven dan de tweeling van de Honda. Het geluid van de twin is zo goed als een motor met standaard uitlaat klinken kan en de rij-ervaring is helemaal voor elkaar. Zonder in te boeten op daadkracht of agressiviteit is de motor op de openbare weg goed te berijden en is er geen sprake van gebrek aan controle. Als je wilt, en helemaal door de DTC in 'race' te zetten, iSuzuki Alto 1.0s de Duc te bereiden als een 100% hooligan machine. Een zware tweecilinder supermotard die het sm gevoel perfect weet te benaderen zonder onrijdbaar te zijn in het normale verkeer.

Suzuki Alto
De Alto is voor mij de verrassing van deze test. Niet gedeerd door enige ervaring met moderne budget auto's als de Alto viel mij op hoeveel auto je kan krijgen voor onder de tien mille. Natuurlijk houdt het qua bagage-ruimte al snel op, maar met de rij-eigenschappen zit het in de nieuwe Alto wel goed. De 3 cilinder reageert kwiek op het gas en ook onderin het toerenbereik biedt het blokje genoeg om mee te kunnen komen in het verkeer. Snellere verkeersdeelnemers bijhouden kan ook, maar dan moet het motorblok flink in de toeren gehouden worden. Iets wat de Suzuki totaal niet vervelend vindt. Om sneller te kunnen rijden heb je op b wegen niet meer nodig dan de eerste drie en heel soms vier versnellingen. Bij het stoplicht is de Suzuki geen vergelijk, ook met het gas helemaal ingetrapt verdwijnen de Ducati én de Honda al snel achter de horizon. Eenmaal in bochtig terrein hebben de tweewielers het een stuk moeilijker om de sluwe Alto af te schudden. Twee keer zoveel rubber biedt nou eenmaal z'n voordelen en ook het onderstel van de Alto staat sportief z'n mannetje. De Suzuki is geen boodschappenautootje maar een kart waar boodschappen in passen. Totdat je een vrachtwagen, traktor of andere meerwieler tegenkomt. Hoe snel je een auto ook door de bocht kunt sturen. Het stereotype 'gevoel van vrijheid' dat aan het motorrijden kleeft blijkt in dit vergelijk van onschatbare waarde én nut. Super leuk zo'n Alto, maar het vrije gevoel dat hoort bij het motorrijden is en blijft onvervangbaar.

Als ik 16.000 euro over zou hebben wist ik het wel. De Ducati en een wekelijks bezoek aan Appie.nl alstublieft.