Test: Yamaha Super Tenere Worldcrosser

Terwijl ik dit verhaal aan het uitwerken ben kijk ik met het andere oog naar Motors TV, waar twee Italianen zijn te zien die met hun BMW GS op pad zijn in Laos. Rijdend over onverharde mooie bruine leemwegen die soms in gladde modderpoelen veranderen, schitterende berggebieden met heel veel mooi groen, eten bij de plaatselijke omgeving en iedere dag een nieuwe etappe met wisselende omstandigheden die ze voor hun kiezen krijgen. Ik hoor de Italiaan zeggen: “elke keer dat ik op de motor stap is alsof ik op vakantie ben en het avontuur beleef.” Het kan BMW niet worden ontzegd, sinds de lancering van de R 1200 GS heeft de Duitse marketing machine uitstekend werk geleverd om de GS neer te zetten als de über Reise Enduro waarmee de hele wereld kan worden bezeild. Escapades als die van de twee Italianen of de Brit Charlie Boorman die dat samen met Ewan McGragor voor Discovery Channel deed. En niet alleen bekende avonturiers, ook voor de gewone motorrijder was het avontuur binnen handbereik dankzij de GS Trophy, een uiterst zware beproeving met haast een echt Dakar gevoel.

Probeer daar als concurrent maar eens tegen op te boksen. Yamaha probeerde het in 2009 met de lancering van de Super Ténéré, maar ondanks dat de fiets over een rijkere geschiedenis beschikt – de geschiedenis van de Super Ténéré gaat terug naar de jaren ’90 van de vorige eeuw, toen de YZE850T Super Ténéré Enduro door niemand minder dan Stephane Peterhansel succesvol in de roemruchte Parijs-Dakar Rally werd ingezet – lukte het de Japanners niet uit de schaduw van de GS te treden. In het allroad segment is er dankzij de ontstane beeldvorming maar één fiets, en dat is de GS. De concurrentie mag de kruimels van de taart verdelen.

Dat Yamaha er met de Super Ténéré niet in is geslaagd qua verkoopcijfers de GS naar de kroon te steken wil echter niet zeggen dat de Japanners geen goede motor hebben neergezet. Sterker, al bij onze eerste kennismaking met het exclusieve First Edition model waren we sterk onder de indruk van wat het ontwerpteam uit Iwata had neergezet. Een indruk die opnieuw wordt bevestigd zodra we de dit jaar op de markt gezette Worldcrosser in Schiphol-Rijk hebben opgehaald. De Worldcrosser is geen regelrechte productieversie van het op de Intermot in Keulen gepresenteerde concept, maar toch zijn veel van z’n elementen bij dit uiteindelijke productiemodel toegepast. Yamaha schrapte de noppenbanden, het racestijl windscherm met achterliggend uitgebreid navigatiesysteem en de extra benzinetank, die op de plaats van de duopassagier was aangebracht, voor de rest staat hier dezelfde fiets als op de Intermot wereldkundig werd gemaakt. Een fiets die dus is voorzien van een Akrapovic uitlaatsysteem, meer dan genoeg carbon fiber onderdelen, een zwart geanodiseerde bescherming van motorblok, cardan en achterremklauw, een aluminium carter-beschermplaat en het Worldcrosser design, die de motor absoluut een stoere uitstraling geven.

Vroeg in de ochtend maken we ons op om met de Worldcrosser een rondje IJsselmeer te gaan doen. Een trip die op papier niet indrukwekkend lijkt, maar een eerder vergelijk met de Cagiva Raptor en Suzuki GSX600F had ons enkele jaren geleden al het tegendeel geleerd. De bagage wordt handig op het rekje middels de daarvoor bestemde haken vastgezet, waarna de Super Ténéré vergezeld door een KTM Superduke richting het IJsselmeer wordt gestuurd. De Worldcrosser beschikt net als de standaard fiets over een hoge zit, die weliswaar in twee standen kan worden ingesteld, maar ook in lage stand is de fiets niet eenvoudig te bestijgen. Op de zijstandaard de voet op de linker voetsteun gaat de Super Ténéré echter prima af, 
Bij de XT1200Z Super Ténéré Worldcrosser (zeg dát maar eenst twintig keer achter elkaar in de kroeg) is op carbon niet bespaard

Zeg jongens, hebben we écht geen budget om naar Zuid Afrika te gaan?
 
Fraaie bescherming rond het motorblok. De Akrapovic zorgt voor een mooie sound die -gelukkig- geeneens asociaal te noemen is waardoor een keukentrapje overbodig is. De zitpositie is echter ergonomisch goed en de verhouding zit/voetsteun/stuur voelt erg natuurlijk aan. Dat de Super Ténéré alleszins klein te noemen is, geeft ook de technische data aan; met een totale lengte van 2,25 mtr, een breedte van bijna een meter en een rijklaargewicht van 261 kilo is de allroad zeker geen kleine jongen, maar eenmaal het paard bestegen zijn die forse afmetingen niet echt nadrukkelijk meer aanwezig.

We zeiden het al bij onze eerste test, de Super Ténéré ademt GS op alle fronten uit. De motor voelt, zit, stuurt en rijdt als een GS, enkel het door sommigen als karakterloos omschreven geluid verraad dat we niet met de Duitser op pad zijn. Van karakterloos is bij deze Worldcrosser echter zeker geen sprake, dankzij het Akrapovic uitlaatsysteem beschikt de dikke allroad over een heerlijk donkere roffel die aanzwelt als het gas flink wordt opengedraaid. Bij de vele rotondes die in de aanlooproute naar het IJsselmeer moeten worden genomen valt op hoe soepel de gasreactie van de Super Ténéré is; het injectiesysteem reageert direct, maar doet dit zonder horten of stoten en dat is bij rotondes wel zo prettig. Sterker, van alle fietsen die ik persoonlijk heb gereden moet ik zeggen dat deze Yamaha wat gasrespons betreft zeker in de top 3 bivakkeert. Zeker in sluip-kruipverkeer zal het aangenaam zijn om niet continue je hand aan de koppeling te moeten houden.