Introductie: MV Agusta Brutale 800

Voor de testrit die MV Agusta voor ons in petto heeft gooi ik een been ontspannen over de 810 mm hoge zit, die diep en smal genoeg voor de meeste rijposturen uitvalt. Bij het oprichten geeft de motor een goed gevoel, de afmetingen, de ergonomie en zowel het gewicht van 167 kilo droog zijn precies hetzelfde als de Brutale 675. We beginnen de trip in de rij-modus Normal, waarmee de Brutale met haar hese uitlaatgeluid en zachte vermogensafgifte licht door het verkeer te dirigeren is en zelfs de erg (te) krappe stuuruitslag ende licht vertraagde gasreactie bij gasgeven in onbelaste toestand haar vergeven is. Op de nog vochtige wegen probeer ik door meermaals op de startknop te drukken de regen-modus uit. De motor voelt ineens een stuk armoediger aan en zodra de gaskraan helemaal wordt opengedraaid wordt door de automatisch erg gevoelig afgestelde tractie controle de ontsteking direct onderbroken. Toch zal menig rijder deze modus onder listige omstandigheden weten te waarderen, maar doorgewinterde ervaren rotten zullen er zeker niet van onder de indruk zijn.

Gelukkig worden de omstandigheden gaandeweg een stuk beter en eenmaal terug in de Normal-modus is het weer een feest om de Brutale door de bochten te jagen en op de tussenliggende rechte stukken vol op het gas te gaan. Mijn ingetogenheid als gevolg van de eerder genoemde spontane ontmoeting met de lokale Gendarmerie smelt als sneeuw voor de zon, en dat is niet vreemd. Deze Brutale biedt eenvoudigweg te veel lol om lange tijd met haar alleen maar door de omgeving te willen tokkelen. Daarvoor werkt ze gewoon te agressief en is daarbij desondanks controleerbaarder en sneller dan de kleine Brutale. Bij elk toerental is simpelweg meer vermogen en meer koppel ter beschikking, waardoor bijvoorbeeld iets van terugschakelen voor een inhaalactie overbodig is geworden.
Fraai in het kwadraad, de drie boven elkaar geplaatste uitlaatpijpjes

Hadden we al gezegd dat de Brutale een lust is om te zien?En dat is alleen maar positief, want de tot op heden hakerige en veel kracht vergende zesversnellingsbak met ongewoon lange schakelwegen zou het verder alleen maar positieve beeld in negatieve zin verstoren. Ook de manier waarop de motor oppakt zodra vanuit gas-dicht het gas weer wordt opengedraaid zou duidelijk spontaner mogen zijn. Hier zet de MV driecilinder een onaangename vertraging in, alsof ze niet weet wanneer ze weer precies op toeren moet komen. Een fluweelzachte vleister is de compacte driecilinder ook niet bepaald – voelbare tekenen van leven dringen tot de rijder door.

Lichtvoetig en uitgesproken wendbaar gedraagt ze zich in het bochtige terrein en laat zich door de geringste druk op het conische stuur op een oor leggen, precies op de manier zoals je het van een motor met deze geometrie – 1.380 mm wielbasis, 95 mm naloop en 23,4° balhoofdhoek – zou mogen verwachten. Snel van richting veranderen gaat de Brutale goed af, en dankzij de straffe instelling van de vering blijft de motor daarbij erg stabiel. Hoewel, de voorvork en de achtershock niet geheel op dezelfde lijn liggen en zijn daardoor van tijd tot tijd beide ietwat uit balans. Dat neemt echter niet weg dat de gekozen basisafstelling voor een sportieve rit binnendoor afdoende zou moeten zijn.Wie er daarentegen voor kiest om met de Brutale op het circuit zijn rondetijden aan te scherpen, heeft het uitgebreide scala aan instelmogelijkheden tot zijn beschikking om de balans tussen voor- en achterwiel te herstellen.

Het sportieve rijwielgedeelte wordt aangevuld met krachtige –radiaal gemonteerde – vierzuiger remklauwen uit huize Brembo, die voor een efficiënte vertraging garant staan. Later in 2013 zal de MV Agusta Brutale 800 ook met een Bosch-ABS systeem leverbaar zijn, zo lieten de ontwikkelaars uit Varese ons desgevraagd nog weten. Op het beste deel van de route, over de heuvels van St-Jean de l’Esterel terug naar het laaggelegen Cannes via de spaghetti aan bochten die N7 heet, geven de remmen veel vertrouwen, zoals eigenlijk voor alles van de Brutale geldt. Hier is de MV helemaal in haar element, ongekend vlot, maar niet te snel dat het je nek zeer zal doen, slokt ze de bochten op met een moeiteloze preciesie en zorgt daardoor voor een fantastische rijervaring.