Test: Metzeler Interact Challenge

Het zal weer eens niet... afwatering is prima, dat dan weer wel

Om het effect hiervan te kunnen uitproberen staat een uiteenlopend arsenaal aan motoren klaar, afwisselend voorzien van M5 en Z8 (voor op straat) of M5 en K3 (voor op het circuit). Gezien het Duitse tintje gaan we maar eens op pad met een F800R, dan hebben we daar ook gelijk eens mee gereden. Snap meteen waarom die Pfeiffer hier voor kiest, het is een bijzonder gemakkelijk ding. In de aanloop naar een leuk bergweggetje passeert de groep enkele flink variërende wegsituaties, waarbij zelfs een schrik-rem-uitwijk-actie wegens een krap sturende tegemoetkomende vrachtwagen in een blinde bocht niet wordt overgeslagen. Maar behalve de conclusie dat de standaard remmen van de BMW zo nog best kunnen bijten valt zelfs dan wenig opvallends te noteren. Nog eens even later blijkt dat deze banden, hoewel nog het meest toergericht van de familie, vers Spaans asfalt in combinatie met vers gevallen hemelwater (het is weer eens zo ver) toch niet kunnen waarderen en dit al spinnend laten weten. Komt veel meer op rekening van de scheerspiegel die hier rotonde genoemd wordt dan van de Z8, die even later in de fotobocht laten merken niet vies te zijn van de combinatie helling/bocht/regen.

Een Cafe con Leche later is de beurt aan een S1000RR die zijn best mag doen het uiterste uit de M5 te halen. Dat lukt aardig, tot op het punt waar het lampje van de Traction Control met regelmaat begint te knipperen. Maar deze band krijgt een herkansing op het circuit, ditmaal onder een GSX-R 600. Het is een nieuwe baan met een nog te leren juiste rijlijn en noem mij maar gek, maar ik heb dan liever een iets mildere machine in mijn handen, zodat ik me daar in elk geval niet druk over hoef te maken. In combinatie met mijn nog naijlende verkoudheid, opgelopen bij mijn vorige bezoekje aan dit fraaie land, stijgt de temperatuur binnen de overall in elk geval snel tot bedrijfswaarde. De gehele sessie geven de banden geen krimp, op een slinger bij het aanremmen van de eerste bocht na start/finish na. Ook dit kan op conto komen van knulligheid, na een enkele ronde kunnen ze nog best iets meer op temperatuur komen. De rest van de sessie wordt dan ook probleemloos afgewerkt, met een hees gillende viercilinder op het rechte stuk als bonus.

Ook met de M5 geen enkel probleem

Aangezien de in eerste instantie ook klaarstaande ZX-10R kampt met versleten remblokken valt de keus voor sessie twee op een GSX-R 1000 voorzien van Racetecs. De bandenkeus is dan ook doorslaggevend, de eveneens aanwezige R1 staat op Sportecs en daar komen we zojuist vanaf. Eenmaal onderweg openen de hemelpoorten zich werderom, wat de sensatie een enigszins surreël tintje geven. Het regent namelijk wel hard genoeg om spetters op het kuipruitje te krijgen, maar niet genoeg om het asfalt echt nat te maken. Gelukkig maar, voeg ik hier gelijk bij toe. Het tempo kan nu ras opgeschroefd worden, veel beter dan dit zal het niet worden. En inderdaad bieden de Racetecs het door mij losgelaten geweld met gemak het hoofd. Maar precies op het punt dat ik wegens zuurstoftekort het tempo ietsje laat zakken, komt een veel minder hard hoestende Spaanse collega op een R6 me voorbijgeschoten. Die had ik eerder zelf nog ingehaald, maar toch laat de goede man nogmaals eens zien hoe goed de M5 banden waar de Yamaha mee rijdt uiteindelijk zijn. Dat laatste had ik zelf ook graag nog eens willen ervaren, net als de S1000RR op Racetecs, ware het niet dat een nieuwe wolkbreuk een streep trekt door alle resterende snode plannen. Het is niet anders.