Test: Metzeler Interact Challenge

Over het profiel is al genoeg gezegd, dus dat zullen we niet herhalen

Als we aankomen bij het ‘uitleggen met plaatjes’ gedeelte wordt het nog wat duidelijker. Beginnend bij de Z8, dan zien we dat de spanning van de gordel hier verandert van knap strak in het midden tot redelijk eh.. ‘slap’ aan de randen. Spreekt voor zich: net als andere banden op hun manier krijgen we zo een mooi stabiel en slijtvast midden en een flexibeler zijkant voor meer grip. De rubbersamenstelling en het profiel doen de rest. Gaan we vervolgens door naar de Sportec M5, eigenlijk een soort combinatie van de K3 en Z8 –zoals we zo zullen laten zien-  dan is het geheel al iets ingewikkelder. Deze band moet namelijk zowel op de weg als sporadisch circuitgebruik kunnen presteren, dus worden andere eisen gesteld. Het rubber is ietsje zachter, waarbij een zelfde strakke gordel in het midden moet zorgen voor zowel stabiliteit als levensduur. Wat verder naar de randen is grip juist weer belangrijker, dus wordt de gordel wat losser gelaten. Echter, en nu komt de truc, helemaal op de rand, aan het eind van je hellingshoek, is de gordel juist weer wat aangetrokken voor meer stabiliteit in de bocht. Kan prima, voor ‘gemiddeld sportief’ gebruik worden nog geen ronderecords verwacht. De meeste rijders zullen ook pas het gas er op gooien als de motor alweer net ietsje rechter op staat en dat is dus precies het gebied waar je de meeste grip zou moeten hebben. Voor een sportieve helemaal oke dus. Maar sportief is nog niet circuitwaardig.

Een schematische doornsee van de verdeling van de verschillende spanningen in de staalgordel; drie secties voor Roadtec en Racetec, vijf voor de Sportec. Een schema staat hieronder

Willen we dát, dan komen we in de Racetec serie, waarbij de K3 nog de meest straatgerichte is. Dit is de moeite van het vermelden waard omdat dit een grote rol heeft gespeeld in de redenatie achter de Interact afwegingen. We zien namelijk in het grafiekje dat deze precies omgekeerd is aan die van de Z8. Dus dat houdt in: los in het midden, strak aan de rand. Dat wil dus zeggen: grip in het midden, stabiliteit in de bocht. Maar wil je daar dan geen grip? Dat is het moment waarop we aanschuiven bij de hoofdverantwoordelijke ingenieur onder het genot van het diner. Misschien dat voldoende wijn hem wat losser maakt. Deze goede man heeft in elk geval lang en hard nagedacht over het idee erachter. Ten eerste is grip niet zo’n enorm probleem, dat wordt namelijk voor het overgrote deel uit de rubbersamenstelling gehaald. Het effect van de staalgordel komt hier nog eens bovenóp, dus er is geen sprake van minder grip in de bocht, maar juist méér grip rechtuit. Deze grip moet garant staan voor betere acceleratie en harder (kunnen) remmen, wat goed is voor rondetijden. Het kleine beetje mindere stabiliteit wordt ondervangen door op te merken dat ‘een beetje beweging niet belangrijk is’ voor circuitrijders. Die rijden niet met passagiers of volle bepakking en hoeven ook geen vreemde situaties te verwachten. En de randen dan? Die hebben dus, strikt genomen, toch wel minder grip dan het midden. Reden daarvoor is dat er in het scherpst van de bocht enkel sprake is van zijdelingse kracht. Zodra er ook geaccelereerd of geremd wordt, wordt het plaatje lastiger en komen de krachten op het contactvlak uit meerder richtingen. Van deze krachten is het gemiddelde belangrijk, dat is namelijk de totale kracht die uitgeoefend wordt en dáár heb je voldoende grip voor nodig. Met de rubbersamenstelling is gezorgd dat er genoeg grip is om die zijdelingse krachten het hoofd te kunnen bieden, de rest komt er bij door middel van de Interact kunstjes. En die worden al toegepast zodra je niet meer volledig plat ligt. Net als bij de M5 komen we dus al snel in het gebied waar meer grip voor handen is en dat moet dan weer afdoende zijn voor de opgetelde krachten. Ergens klinkt het redelijk.  Maar goed, nu we dit weten is ook het verhaal achter de M5 iets duidelijker: met de K3 aan het ene uiteinde en de Z8 aan het andere is de M5 precies het product. Vandaar dat deze vijf ‘zones’ kent en de anderen drie, vandaar ook dat deze er uitzien zoals ze er uit zien. en dat is het hele punt van Interact: met dezelfde techniek anders toegepast is het mogelijk om zo uiteenlopende eigenschappen in een band te kunnen b(r)ouwen.

Racetecs en Spaans asfalt. Kan slechter