Introductie Kawasaki Ninja 250 R

Zal je net zien natuurlijk. Spanje, altijd mooi weer, zelfs de overige dagen van de introductie geen vlekje aan de hemel, en uitgerekend als de Nederlandse delegatie arriveert slaat het om. Daar sta je dan met je goede gedrag en de vurige wens dit varkentje wel eens goed te wassen! Maar ok, ook hier moet de motor mee om kunnen gaan en met het vaderlandse klimaat in gedachte is de vergelijking wel zo sprekend. Bovendien,  alles waar de motor met dit weer in excelleert zal bij beter weer alleen maar nóg beter worden.

Het is inmiddels alweer enkele jaren geleden dat Kawasaki haar laatste ZZ-R 250 verkocht, een model dat op zichzelf ook al jarenlang in het gamma meeliep. Klein, licht en de laatste jaren gedoemd te blijven steken in het 25 kilowatt-pierbadje terwijl eigenaars met verloop van de jaren de overstap naar ‘het diepe’ te maken. Met de Ninja biedt Kawasaki niet een model- upgrade, maar een compleet nieuwe motor, volgens de laatste regels van emissie, rijcomfort en design. Dit laatste volgens de heersende Ninja-trend, zodat de motor mooi naast zijn grotere broers past.  Kortom, helemaal klaar voor een markt die eh…haast niet bestaat. Noem uit het blote koppie anders nog maar eens een paar viertakt 250 cc wegmotoren. Ik bedoel maar. Maar daarmee toont Kawasaki wel enig lef om gewoon tóch een nieuwe Ninja op de markt te zetten. En niet alleen in Zuid-Europese landen, welnee, gewoon volle bak er tegenaan: we gaan eens fijn een lans breken voor de kleine instapper! Kawasaki zelf mikt niet alleen op beginners, al is dat volgens (Amerikaanse) cijfers wel het overgrote aandeel van de in dat land veel grotere 250 cc-markt, maar ook vrouwen, forensen en mensen met een smalle beurs zijn hier enorm bij gebaat. Lekker dan als je niet beperkt bent tot meerdere-handsjes of kleine nakeds. Met de Ninja zet de groene club iets néér.

Wat aankleding betreft heeft Kawasaki precies op de juiste plaatsen gezorgd voor goede onderdelen. Zo is de motor ten eerste qua omvang groot genoeg om daadwerkelijk als motorfiets  te worden gezien, mede door de volle kuip die de Ninja echt serieuze dimensies geeft. Natuurlijk blijft het een kleine motorfiets, maar dat is begrijpelijk.  Anders gezegd: de grote gele plaat achterop klopt gewoon. Het instrumentenpaneel is eenvoudig doch degelijk, met analoge toeren- en kilometerteller, tripmeter en alle nodige indicatorlampjes.

Daar staat in schril contrast weer tegenover dat het de heren alles is aangelegen de motor zoveel als volgens de regels mogelijk is te laten presteren. De centrifuge kent een rood gebied wat begint bij 13.000 toeren en is daar een voorbeeld van,  een maximumvermogen van 24 Kilowatt, nog nipt onder het legaal toegestane maximum nog meer. Net als de zwaardere modellen is ook deze kleine uitgevoerd met fraaie waveschijven. Injectie is vanzelfsprekend, een zesversnellingsbak een ongekende luxe. Ergens onderin zitten zelfs niet een maar wel twee katalysatoren. Gluur door ’t onderkuipje naar binnen en je krijgt haast medelijden met de twee schattige uitlaatspruitstukjes.  De koppeling wordt nadrukkelijk genoemd, deze is fijntjes ontworpen dat een minimum aan knijpkracht voldoende is om de motor te ontkoppelen. Leuk voor de meisjes, leuk voor in de stad, leuk voor in de file. Daar hoef je geen mietje voor te zijn, wat koppelingen betreft is lichter altíjd beter.  En dan hebben we het nog niet eens over de standaard leverbare accessoires als een double bubble getint kuipruitje, Led-knipperlichten, crashpads en een afdekkapje voor de duozit. Serieus spul en zeker weten dat potentiële eigenaars hier graag mee gezien willen worden.