Test: Aprilia Pegaso 650 Strada

Strada

Het 659cc tellende motorblok is geen onbekende; deze is afkomstig uit onder andere de Yamaha XT660. Maar door Aprilia is het blok nog wel onder handen genomen. Het resultaat is een soepel lopend blok met een mooie afgifte zonder dat de onder andere de injectie steken laat vallen. Wat dat betreft lijkt het karakter van het motorblok meer op de - eveneens van Yamaha met hetzelfde blok - MT-03. Maar dit blok voelt in vergelijking met de MT-03 nog net even wat krachtiger en speelser aan. De Strada heeft dan ook met 50 paardenkrachten en 61Nm er ook nét nog iets meer uitgehaald. Al gelijk onder in de toeren beginnen de paarden te trappelen en pas bovenin in de toeren wordt het iets minder.

De koppeling laat zich gemakkelijk bedienen en het schakelen gaat erg soepel. Op het eind van de vijfde versnelling is de gang er wel iets uit, maar met bijna een top van 180 kilometer per uur op de teller is er voor een eencilinder weinig om over te klagen. Ondanks dat de houding rechtop is en er maar een klein ruitje standaard is gemonteerd, is de windbescherming naar verhouding nog goed te noemen. Een langer stuk op de snelweg rijden is daardoor niet eens een straf te noemen. Ook op hoge snelheid is de stabiliteit naar wens. Maar het mag geen verrassing zijn dat er ander soort wegen dan wel omstandigheden zijn waar de Strada nog beter tot haar recht komt.

Een van die plekken is van de snelweg af en op zoek naar de B-wegen. De houding en het rechte stuur vragen gewoon bijna om bochtige wegen. En eenmaal gevonden komen de karaktereigenschappen die staan voor het mythologische paard - kracht en vrijheid - snel naar voren. Niet alleen omdat de motor krachtig en gemakkelijk op het gas reageert, maar ook dankzij de stuureigenschappen. Of het nu langzame, krappe bochten zijn of lange doordraaiers, de Strada heeft er geen problemen mee. Geef het paard de sporen en ze doet het zonder te protesteren door te gaan bokken. Het schrapen van de stepjes over het asfalt laat je horen dat je alleen in beleving het aardse hebt verlaten en niet zoals Pegasos daadwerkelijk bent opgestegen. Maar het gevoel voor jezelf wordt er niet minder om.