Zoeken

WSBK Assen - Superstock FIM CUP1000, EK600 en Superside

WSBK Assen - Superstock FIM CUP1000, EK600 en Superside

10 september 2006
Inhoudsopgave
WSBK Assen - Superstock FIM CUP1000, EK600 en Superside
Pagina 2
Pagina 3

Superstock FIM CUP 1000

Trainingen Superstock FIM CUP 1000: - De Superstock 1000"s openden op vrijdagmorgen 09:00 uur het trainingsprogramma. De zo goed als standaard Yamaha R1"s, Suzuki GSX-R1000"s, Kawasaki"s ZX-10R"en, Honda CBR1000RR"en en natuurlijk de MV Agusta F4-1000"s. Jarno v.d. Marel, uit het Hoegee Suzuki team, ging een poging wagen om met zijn Suzuki GSXR750-R een goed resultaat te behalen in dit sterke veld. Gedurende beide trainingsdagen waren het de bekende namen die de lijsten aanvoerden: Ayrton Badovini (Biassono-Unionbike MV Agusta), Claudio Corti (Yamaha-Team-Italia), Brendan Roberts (HP-Racing Suzuki), Enrique Rocamora (RG-Team Yamaha)Alessandro Polita (Celani Suzuki Italia), Ilario Dionisi (Unionbike GiMotorsports MV Agusta), Matteo Baiocco (Umbriabike Yamaha), Gilles Boccolini (PMS Corse Kawasaki) en de wat minder bekende David Johnson (RT-Motorsport-Yamaha, onder Nederlandse vlag) stonden constant in de top 10.

De tijden van Jarno v.d. Marel schommelden tussen een achttiende en vierentwintigste tijd. Hij kwalificeerde zich uiteindelijk knap als negentiende en ging bijna 2.4 seconde minder snel rond dan snelste man Ayrton Badovini. De andere twee Nederlanders Leon Bovee (Piet Geluk Suzuki) en Allard Kerkhoven (Oliveira Suzuki) beleefden ieder op hun eigen manier de trainingen. Bovee begon sterk met een zeventiende tijd, maakte een schuiver mee in de strubben, bleef even hangen rond de drieën-/vierentwintigste tijd en kwalificeerde zich als dertigste. Kerkhoven leek met de dikke duizend zijn draai niet te kunnen vinden op het Asser circuit. De eerste training nog zesentwintigste maar op zaterdag een éénendertigste kwalificatietijd, maar wél 3 seconden sneller. Aan de motor of afstelling van de vering lag het niet zei Allard, toch maar wat fysieke training dan? Twee Belgische deelnemers waren er nog. Olivier Depoorter, uitkomend op een Autophone Racing team Yamaha, hij trainde eerst een veertiende tijd en kwalificeerde zich als tweeëntwintigste. In het team van Dirk van Mol werden de honneurs van coureur waargenomen door Didier Heyndrickx, hij kwalificeerde zich als achtentwintigste.

Olivier Depoorter op de Autophone Racing YZF-R1.

Trainingstijden Superstock FIM CUP 1000 - Assen:

 Pos.  
 Rijnr. 
  Rijder  
 Merk 
 Tijd 
 1     86     Ayrton Badovini     MV Agusta     1:43,467 
 2     77     Claudio Corti     Yamaha YZF R1     1:43,855 
 3     26     Brendan Roberts     Suzuki GSXR1000 K6     1:43,858 
 4     57     Ilario Dionisi     MV Agusta     1:44,319 
 5     11     Dennis Sacchetti     Kawasaki ZX10R     1:44,468 
 6     9     Luca Scassa     MV Agusta     1:44,492 
 7     53     Alessandro Polita     Suzuki GSXR1000 K6     1:44,520 
 8     50     David Johnson     Yamaha YZF R1     1:44,749 
 9     15     Matteo Baiocco     Yamaha YZF R1     1:44,791 
 10     38     Gilles Boccolini     Kawasaki ZX10R     1:44,819 
 11     32     Sheridan Morias     Suzuki GSXR1000 K6     1:45,126 
 12     96     Matej Smrz     Honda CBR1000RR     1:45,196 
 13     99     Danilo Dell"omo     Suzuki GSXR1000 K6     1:45,209 
 14     16     Enrique Rocamora     Yamaha YZF R1     1:45,253 
 15     8     Loic Napoleone     Suzuki GSXR1000 K6     1:45,316 
 16     5     Ricardo Chiarello     Kawasaki ZX10R     1:45,422 
 19     49     Jarno van der Marel     Suzuki GSXR750 K6     1:45,862 
 30     21     Leon Bovee     Suzuki GSXR1000 K6     1:47,300 
 31     35     Allard Kerkhoven     Suzuki GSXR1000 K6     1:47,514 

 Wedstrijd: - In de trainingen had hij zich langzaam naar voren gewerkt en in de race was hij ineens daar en liet zien waarvoor hij gekomen was, Alessandro Polita. Vanaf een zevende startplek schoot hij naar voren en pakte in de beginfase de leiding. Wie wel vanaf het begin bovenaan de trainingslijsten stond was Ayrton Badovini (Biassono-Unionbike MV Agusta). Hij kwam echter met Roberto Lunadei ((44 Racing Team Yamaha) in aanraking en kwam ten val in de "haarbocht". Lunadei kon zijn race vervolgen.

Polita(53) aan de leiding voor Roberts(26), Dionisi(57), Johnson(50)
en in de achtergrond Scassa

Al snel wist Polita zich in goed gezelschap van Claudio Corti, Brendan Roberts (geen familie van), Ilario Dionisi, David Johnson en Enrique Rocamora. In de vijfde ronde wist Corti een gaatje te slaan en Rocamora probeerde direct mee te gaan. Achter deze twee onstond een groepje van vier rijders, Baiocco, Scassa, Boccolini en Johnson die het tempo iets leek te moeten laten zakken. Corti liep zienderogen uit en achter hem raakte Roberts in gevecht met Polita. Rocamora, Scassa, Polita, Baiocco, Boccolini en Dionisi knokten ondertussen in een hard gevecht om de plaatsen drie tot en met acht. Na Polita te hebben afgeschud kwam Roberts in het wiel van Corti die daarna een bikkelhard gevecht uitvochten.

Polita(53) werd door Roberts(26) terug gezet naar de 3de plaats.

In de voorlaatste ronde wist Roberts Corti te verschalken. Claudio Corti probeerde echt alles om de leiding weer in handen te krijgen en op de "veenslang" lukte dat dan ook. Nu was het de beurt aan Roberts die zijn Suzuki in de "GT" aan de binnenkant liet staan maar helaas was Corti slim genoeg. Claudio Corti won de wedstrijd dus voor Brendan Roberts en Alessandro Polita. Leon Bovee ondervond teveel hinder van zijn schuiver en kwam al snel de pits binnen. Jarno v.d. Marel kon niet echt profiteren van de hoge bochtensnelheid, hij werd in de bochten min of meer geblokt door de duizends zei hij, en kwam tot overmaat van ramp ook nog ten val.

De start was erg goed van van der Marel maar na de "Haarbocht", waar Ayrton Badovini onderuit ging, moest hij inhouden. Hierdoor viel van der Marel terug naar de zesentwintigste positie. In de race wist van der Marel nog wel terug te komen naar de tweeëntwintigste positie, maar in de laatste ronde ging hij dus samen met nog vier andere rijders onderuit door olie op de baan. Na een eerste controle bleek dat de rechtervoet drie breuken vertoonde. De volgende dag is hij in het Sint Anna ziekenhuis te Geldrop door Dr. E. Luiten verder onderzocht. Uit dit onderzoek bleek niet alleen de rechtervoet van van der Marel geblesseerd, maar tevens dat zijn bekken gekneusd was. Allard Kerkhoven reed beter dan verwacht en zat met zijn achttiende plek redelijk dicht tegen de top vijftien aan. Van de Belgen wist Olivier Depoorter het einde niet te halen, Didier Heyndrickx finishte net achter Allard Kerkhoven op een negentiende plaats.

Jarno van der Marel:

Dit was echt mijn weekend niet. We hebben alle trainingen dit weekend nodig gehad om een goede afstelling te creëren. Gelukkig boekten we iedere training vooruitgang en voelde de Suzuki GSX-R750 steeds beter aan. Zondag ochtend hadden we een natte warm-up en reed ik zelfs naar de vijfde positie. In de race, die was uitgesteld tot na de tweede manche van de Superbikes, had ik geen geluk. Gelijk al bij het uitkomen van de eerste bocht moest ik remmen voor iemand die voor mij onderuit ging. Hierdoor viel ik terug tot achter in het veld. Ik kon nog wel een aantal posities goed maken maar ik had moeite om mijn ritme te vinden. In de laatste ronde gebeurde er echt iets ongelooflijks. Twee rijders voor mij gingen zomaar ineens onderuit en ik deed gelijk het gas dicht. Twee andere rijders passeerden mij hierdoor maar gingen ook gelijk onderuit! Ik dacht nog dat ik er goed vanaf kwam maar toen ik het gas weer aanraakte was gelijk de achterkant weg en viel ik hard op het asfalt en eindigde ik uiteindelijk in de grindbak. Ik had gelijk een stekend gevoel in mijn rechtervoet en na een aantal foto’s is gebleken dat mijn middenvoetsbeentje op drie plaatsen gebroken was. Het zijn geen gecompli-ceerde breuken en we moeten nog even afwachten of ik volgende week kan deelnemen aan de Suzuki GSX-R750 Cup op het circuit van de Lausitzring in Duitsland.

Edit: inmiddels is bekend dat Jarno v.d. Marel zal worden vervangen door Randy v.d. Wal.

Claudio Corti won met ruime voorsprong de race, zijn tweede dit seizoen

Uitslag Superstock FIM CUP 1000 - Assen:

 Pos.  
 Rijnr. 
  Rijder  
 Merk 
 Verschil 
 1     77     Claudio Corti     Yamaha YZF R1      
 2     26     Brendan Roberts     Suzuki GSXR1000 K6     3,461 
 3     53     Alessandro Polita     Suzuki GSXR1000 K6     5,718 
 4     15     Matteo Baiocco     Yamaha YZF R1     6,094 
 5     9     Luca Scassa     MV Agusta     7,397 
 6     16     Enrique Rocamora     Yamaha YZF R1     7,623 
 7     38     Gilles Boccolini     Kawasaki ZX10R     8,007 
 8     8     Loic Napoleone     Suzuki GSXR1000 K6     8,557 
 9     57     Ilario Dionisi     MV Agusta     8,596 
 10     50     David Johnson     Yamaha YZF R1     10,275 
 18     35     Allard Kerkhoven     Suzuki GSXR1000 K6     16,091 
 DNF     49     Jarno van der Marel     Suzuki GSXR750 K6     + 1 Lap 
 DNF     21     Leon Bovee     Suzuki GSXR1000 K6     + 2 Laps 

In het team van Dirk van Mol werkt iedereen mee.

Het licht bleef erg lang rood, maar toen het uitging, was mijn start erg goed. Ik pakte zelfs al een paar posities. Jammer genoeg remde ik te vroeg voor de eerste bocht waardoor er weer een stel voorbij kwamen. Hiermee kwam ik helemaal aan de binnenkant terecht, maar dat bracht nu eens geluk. Een paar plaatsen voor me ging, net zoals in Brands-Hatch, Lunadei onderuit. Door de ontstane chaos, kon ik weer een aantal posities pakken. In de eerste ronde kwamen echter een paar minder goed gestartte, snellere coureurs weer voorbij. Toch kwam ik al de eerste ronde op een 24e positie door. Een ronde later ging er een rijder een paar posities voor me in de snelle Ramshoek onderuit. Mede door de wind in de rug ging je hier veel harder op af dan tijdens de trainingen, wat in het begin best wel spannend was. Jammer genoeg kwamen een ronde later weer twee iets te snelle rijders voorbij, waar ik net niet achter kon blijven hangen. Ronde na ronde werd het gat met de rijders voor me iets groter. Jammer genoeg zag ik op mijn pitbord dat ik nul seconde voorsprong had op de rijders achter me. Sinds halverwege vorig jaar ben ik gestopt met achterom kijken en vertrouw ik volledig op de mensen in de pits. Mijn rondetijden waren erg constant en ik bleef pushen. Jammer genoeg bleef er maar +0 op mijn pitbord staan. Ook kon ik in de erg langzame Strubben de motor achter me horen. Gelukkig maakte ik geen grote fouten, waardoor ik de rijder (of rijders) achter me kon houden. Met ingaan van de laatste ronde lag ik nog op een 23e positie. Halverwege het circuit was er een gele vlag bij de Ruskenhoek. Dichterbij komend, zag ik dat het niet om één maar om veel meer rijders ging. Ik ging dan dus ook erg voorzichtig door deze bocht, want inhalen onder geel mag toch niet. De laatste paar bochten waren nog erg spannend en ik remde iets later en reed een defensieve lijn naar de laatste, beruchte GT chicane. Ik kwam toen, bleek later, op een 18e positie over de finish. In parc-fermé, waar we onze motoren moeten laten, hoorde ik dat er constant twee rijders in mijn nek hijgden. De rijder van Dirk van Mol, Didier Heyndrickx en de Italiaan Giuseppe Barone, welke in de laatste ronde onderuit was gegaan. Hoewel dit mijn beste resultaat is, was ik er niet helemaal tevreden over. Mijn rondetijden waren net iets langzamer dan tijdens de trainingen en daar was ik totaal niet blij mee. Achteraf zag ik in de uitslagen dat er maar één rijder was die sneller in de race ging dan de tijdens de trainingen. De pole tijd, was zelfs 1,4 seconden sneller dan de snelste ronde tijd in de race. Mijn snelste tijd in de race was echter maar 0,3 seconde langzamer dan mijn kwalificatietijd. Dat maakte me gelijk een stuk vrolijker en zo kon ik zondagavond weer fijn slapen. Komend weekend mogen we er weer tegenaan in Duitsland op de Eurospeedway te Lausitz.