Vee Two Ritorno: evolutie van de Ducati Koningsasser

De Vee Two Ritorno (wat Italiaans voor comeback is) heeft een cilinderinhoud van 904 cc, welke uit een boring x slag van 88 mm x 74,4 mm wordt gehaald. In racetrim moet de twin naar verwachting zo’n 120 pk gaan leveren, met een koppel van 85 Nm. Het is een moderne recreatie van het ultieme Ducati Koningsasser V-Twin motorblok, waarbij gebruik is gemaakt van de originele tekeningen die met goedkeuren door Ducati beschikbaar werden gesteld. Het is een uitwendig een getrouwe reproductie van het Factory NCR motorblok dat door Mike Hailwood tijdens de 1978 Isle of Man TT werd gebruikt, waarbij de carters en andere belangrijke gietdelen uit warmt behandeld hoge-sterkte aluminium zijn vervaardigd, terwijl de vele carterdeksels van magnesium zijn gemaakt.

Andrew Cathcart:
Uitwendig is het motorblok identiek aan het oorspronkelijke design, maar voor alle inwendige onderdelen is gebruik gemaakt van moderne materialen en up-to-date design technologie. Alle onderdelen zijn echter uitwisselbaar met bestaande Koningsassers, waardoor Ducatisten wiens motoren wegens gebrek aan onderdelen in de schuur moesten blijven, deze nu met Vee Two onderdelen weer rijklaar kunnen maken. Het design is de ultieme evolutie van het Ducati Koningsasser race motorblok.

De geschiedenis van het project is interessant, want wat Vee Two nu eigenlijk doet is een afgebroken motorblok opnieuw tot leven brengen, vijfendertig jaar nadat de ontwikkeling door het toenmalige management van de fabriek in staatseigendom werd stilgelegd, als onderdeel van een plan om Ducati om te vormen naar een fabrikant van dieselmotoren. Na het succesvolle debuut van de Koningsasser V-Twin in 1972 besloot de nieuwe door de overheid aangestelde manager Cristiano de Eccher om de Factory raceafdeling als overbodige luxe te sluiten. Gretig om wegrace als ontwikkelingscentrum voor nieuwe productiemotoren te blijven gebruiken wist Ducati’s technische chef Fabio Taglioni dit te omzeilen door de nabij gelegen NCR tuning-shop, die recent door Ducati GP monteurs Giorgio Nepoti en Reno Caracchi was geopend aan te wijzen als Ducati satelliet team, hoewel de motorblokken die in de NCR machines werden gebruikt overduidelijk het product van Ducati’s technische afdeling waren.

Nadat Steve Wynne, eigenaar van UK’s grootste Ducati dealer Sports Motor Cycles, Mike Hailwood had overtuigd om met een Ducati deel te  nemen aan de 1978 Isle of Man TT, na zes jaar van afwezigheid, verzocht Wynne Ducati om fabriekssteun. Hij kreeg de beschikking over twee prototype motoren die door NCR waren gebouwd op basis van door Ducati beschikbaar gestelde tekeningen, die nu ook de basis vormen van het Ritorno ontwerp. Het prototype motorblok was een evolutie van het bestaande productie motorblok. Hailwood won de wedstrijd met een van deze motorblokken en als gevolg van het succes besloot Ducati het motorblok in productie te gaan nemen ter vervanging van het bestaande Koningsasser ontwerp. De opdracht werd gegeven om nieuwe mallen voor de nieuwe carterdelen te gaan maken, waarbij opnieuw gebruik van de tekeningen werd gemaakt. Maar nog voordat dit kon worden afgerond besloten de door de overheid aangestelde managers om de productie van motorfietsen af te gaan bouwen en dieselmotoren te gaan bouwen, waardoor het project werd geschrapt en voor de korte termijn de bestaande Koningsasser in productie bleef. Dat is een van de redenen waarom Mike Hailwood het daaropvolgende jaar in 1979 minder succesvol was met de Ducati TT F1 racer, waarmee hij de wedstrijd na een geplaagde rit eindigde op de vijfde plaats.

De nagenoeg gereed zijnde mallen werden in het begin van de jaren ’90 ontdekt door een gepensioneerde Italiaanse engineer, die voor zichzelf een exacte replica van de Hailwood TT machine wilde bouwen. Hij maakte een deal met het Ducati management om een officieel kopie van de fabriekstekeningen van dit motorblok te verkrijgen, getekend door Ing. Gianluigi Mengoli, in die tijd Ducati’s hoofd van engineering. Als onderdeel van de deal ging de complete Hailwood Replica naar de fabriek en kreeg de engineer toestemming om de tekeningen van het motorblok voor commerciële doeleinden te gebruiken. Enkele jaren later kocht het Australische Vee Two het gehele project op, inclusief patronen, mallen en verschillende sets gietdelen, en heeft de Ritorno motor nu ontwikkeld op basis van dit ontwerp.

Het Ritorno ontwerp heeft verschillende interessante verschillen ten opzichte van de oorspronkelijke productieversie van de Koningsasser V-Twin. Zo is het smeersysteem radicaal verbeterd, waarbij de smering van de versnellingsbak onder druk gebeurt en een full-flow spin-on oliefilter is toegepast. De lagersteunen van de krukas zijn verstevigd, terwijl ook de cilinderkop is aangepast om de boring tot maximaal 106 mm te kunnen vergroten, waarmee de cilinderinhoud op 1.300 cc kan worden gebracht – niet toevallig de grens voor de Australische Post-Racing klasse. In de speciale cilinderkop is de klephoek verkleind voor een verbetering van het compressiekamer ontwerp en optimalisatie van de flow gedurende de klepoverlap. Door gebruik te maken van moderne materialen als titanium voor de kleppen kon gewicht -en daarmee inertia- worden bespaard.

Brook Henry:
Dankzij deze geavanceerde design features kunnen we de vele voordelen van Desmodromische klepbediening ten volle benutten, namelijk extreme nokprofielen zonder het probleem van zwevende kleppen – de belangrijkste restrictie bij klepveren. We hebben dit eerste prototype samengesteld om volop te kunnen testen. De komende 12 maanden zullen we het motorblok intensief gaan doorontwikkelen met als doel zowel een compleet motorblok voor het de Post Classic raceseries in Australië alsmede uitwisselbare onderdelen voor bestaande Koningsassers in de USA, Japan en Europa te gaan produceren.

Goedkoop is het Vee Two Titorno motorblok allerminst, prijzen beginnen bij AUD 38.000, ofwel € 26.750. Wie interesse heeft, check de site www.veetwo.com of stuur een mail naar Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien.