Test: Continental Sport Attack
Pagina 3
Banden
Inhoudsopgave |
---|
Test: Continental Sport Attack |
Pagina 2 |
Pagina 3 |
Pagina 4 |
Pagina 5 |
Pagina 6 |
Pagina 7 |
Pagina 8 |
De circuittest: droog
Het Contidrome van Continental in Duitsland bevat een speciaal circuit met straatasfalt van goeie kwaliteit (dus GEEN circuitasfalt) van ongeveer 3 km lang met diverse bochten zoals knijpende bochten, doordraaiers (270graden) rechte stukken en hairpins…. Voor baanverkenning zijn we met de motoren op orginele banden de baan op gegaan om daar de eerste kilometers te maken. Niet alleen ter baanverkenning overigens, maar tevens ook als referentiepunt ten opzichte van de Sport Attack. Na een rondje of 10 wisten we hoe de baan liep en konden we een beeld krijgen van de standaard banden op de diverse motorfietsen. Uiteraard hebben wij daarbij allemaal alle vier de motoren gereden, om zo veel mogelijk het persoonlijke element uit te kunnen sluiten. Met deze informatie in de pocket werden de motorfietsen ingeleverd bij de heren monteurs om ze te laten voorzien van de nieuwe Continental Sport Attacks.
Nadat alle fietsen waren voorzien van Sport Attacks zijn we een droge baan op gegaan. De eerste sessie was van het kaliber rustig aan, om het glimmend laagje weg te rijden. Nadat de banden waren ingerubd was het tijd om de nieuwe Conti eens serieus flink aan de tand te gaan voelen. Na meer dan 200 rondjes (in totaal werden ruim 700 circuit kilometers afgelegd!) verdeeld over twee dagen gereden te hebben zijn we diep onder de indruk van de grip op droog asfalt, je kan hellingshoeken aannemen zo extreem, dat zou op straat niet eens in je opkomen om te doen. De band is waanzinnig stabiel bij hard uitacceleren uit een bocht, het insturen van hoge snelheidsbochten (met 200km/h op de klok) van rechtdoor naar serieuze hellingshoeken is geen probleem, extreem hard remmen voor bochten van 240 per naar 60 per uur, het remmen in de bocht (omdat je expres te hard instuurt)…..en last but not least 10 rondes zo hard als je kan het circuit rond trappen, stoppen en dan kijken hoe de band er uit ziet…. Geen vellen, geen extreme rullen, geen uithollingsverschijnselen, geen rare slijtageplekken en wat voor het “circuitgebruikâ€ÃƒÆ’‚ nog veel belangrijker is, is dat de band op hoge temperaturen zeer betrouwbaar blijft, niet gaat glijden omdat de band te warm wordt, geen rare uitstapjes maakt en kom je in het grensgebied van de grip (en officieel is dat bij droog weer 50.8 gr. hellingshoek) dan geeft de band heel vriendelijk een signaal van “joh, wat je nu aan het doen bent vind ik niet leuk, dit kan ik niet lang volhouden…..â€ÃƒÆ’‚ Oftewel, hij blijft voorspelbaar, niet zomaar ineens zoals andere bandenmerken het volgende doen: grip grip grip grip…..geen grip, tot ziens; u bent de zwaktste schakel….grindbak of greppel, motorfiets kapot….