Komt de legendarische Stornallo terug bij Moto Guzzi?
In de jaren '50 van de vorige eeuw stond Moto Guzzi vooral bekend om haar 500cc eencilinder motoren, die al sinds de oprichting van het merk in 1921 werden geproduceerd, maar de economie begon aan te trekken en dat was slecht nieuws voor de motorindustrie: jonge Italianen konden voor 400.000 lire (€ 206) een nieuwe Fiat 500 kopen, dezelfde prijs als de 500cc Falcone Turismo.
Nadat in 1957 Moto Guzzi alle raceactiviteiten beëindigde kreeg ingenieur Giulo Cesare Carcano, die na de oorlog de leiding had gekregen over de raceafdeling, de opdracht een motorfiets te ontwerpen die licht was en bovendien goedkoop te produceren moest zijn, teneinde antwoord te bieden op die goedkope auto's.
Dat resulteerde in 1960 in de Stornello 125, in goede lijn met Guzzi's traditie dat sinds 1939 bijna al haar modellen een vogelnaam had gegeven. Stornello betekent "spreeuw" in het Italiaans. Alles aan de Stornello was op besparingen gericht: het carter was gegoten zodat er geen dure nabewerkingen nodig waren, het blok had een wet sump smeersysteem waardoor een olietank, extra oliepomp en olieleidingen werden uitgespaard en de kleppen stonden parallel naast elkaar.
Daarnaast werd in de productielijn een nieuwe machine in gebruik genomen die alle laswerkzaamheden aan het frame kon doorvoeren, waarmee de productiekosten van het complete frame aanzienlijk werden teruggebracht. De eerste Stornello werd in 1960 voor slechts 179.000 lire op de markt gezet. In de loop der jaren werden verschillende varianten op de markt gezet en werd de cilinderinhoud tot 160cc vergroot, in 1974 werd hij van de markt gehaald.
Tweeënveertig jaar later keerde de naam Stornello weer bij Moto Guzzi terug, echter niet als modelnaam, maar als aanduiding van een speciale uitvoering van de tweede generatie van de V7, de V7 II Stornello, die in een beperkte oplage van slechts 1.000 stuks op de markt werd gezet. De V7 II Stornello had qua styling veel weg van de Stornello Scrambler America die van 1965 tot i968 werd geproduceerd.
De terugkeer van Stornello leek iets eenmaligs, tot moederbedrijf Piaggio eind vorig jaar in de Verenigde Staten de naamrechten van Stornello weer liet vastleggen en er volop wordt gespeculeerd dat er binnen afzienbare tijd een nieuwe Moto Guzzi Stornello ophanden is. Nu worden weliswaar door alle fabrikanten aan de lopende band namen vastgelegd, waar lang niet altijd iets mee wordt gedaan, maar in de VS zijn de regels iets strenger. Wie naamrechten heeft maar er niets mee doet, raakt de bescherming na een paar jaar weer kwijt.
Dat doet dus vermoeden dat we binnen afzienbare tijd een nieuwe Stornello mogen verwachten en afgaand op de geschiedenis zou dat wel eens een nieuw instapmodel kunnen zijn. Een lichte eencilinder zou helemaal in dat beeld passen, maar het is zeker niet ondenkbaar dat de Italianen het vizier op het A2-segment hebben gericht en de nieuwe 457 Aprilia paralleltwin het kloppend hart zal zijn.
Wat design betreft zou de keuze uiteen kunnen lopen van retro-klassieke naked tot scrambler versie van de V7 (zeg maar een kleine versie van de V7 II Stornello), tot een retroversie van de V85TT. Of misschien hebben we te vroeg gejuicht, laat Piaggio de naamrechten in de VS weer vervallen en wordt niets van dit ooit werkelijkheid. De toekomst zal het uitwijzen.