Zoeken

Touren in de Auvergne

Losbollen

18 april 2016

Auvergne

Le Puy en Velay heeft in de loop der jaren aan importantie verloren. Het is nu een klein provinciestadje. Het telt 19.000 inwoners en ademt een leuke sfeer uit. Dat is niet zo gek, want er zijn veel historische huizen en gebouwen met stokoude gevels, vaak met mooie en rare beelden, en veel verwijzingen naar de roemruchte geschiedenis. Zo is er een plein dat "Place du Martouret" heet, het Martelaarsplein. Hier werden in de godsdienstwaanzin publiekelijke executies verricht met de guillotine. Er moeten er zeker 40 hebben plaatsgevonden. Een ander mooi punt Is het Place du Plot. Plot betekent kruispunt. Het is dan ook het centrum van de bezigheden in dit stadje. Er is een verschrikkelijk oude fontein te vinden, de Fontain Bidoire, die uit 1246 stamt. Iets ouder dus dan de gotische CAuvergneorriste fontein vlakbij de kathedraal, die uit 1320 stamt. Leuk, maar niet zo imposant als het gigantische stalen Mariabeeld, dat boven op een andere heuveltop staat. Leuk detail is dat dit standbeeld uit op 100 stalen platen is opgebouwd, die weer zijn gemaakt van omgesmolten, Russische geweren. Deze in 1860 opgerichte Maria draagt een kroon waarop 12 sterren prijken, het symbool dat zij de koningin uit de hemel is. Zij kijkt daarbij neer op de kapel van St. Michael, die daar door bisschop Godescalc en deken Trianus in 962 werd neergezet. Er zijn prachtige 10e en 12e eeuwse fresco's te zien. Daarvoor moet je echter wel de 285 treden tellende trap op...

Messen

Natuurlijk trappen wij daar niet in. In plaats daarvan trappen we onze motoren aan en verlaten Le Puy via de N102 en steken naar een paar kilometer af naar de D136, langs het fraaie Chateau de Polignac, om vervolgens over de D103 langs de hier nog smalle Loire naar het noorden te rijden. Een mooi landschap, heuvelachtig en toch niet al te krap, met mooi uitzicht op de rivier die zich een slingerende weg door de rotsachtige heuvels heeft gekerfd. Het lekkere warme voorjaarszonnetje, dat ons die ochtend vergezelde, is inmiddels echter verdreven door een wolkendek, waaruit steeds meer regen valt. Desondanks is het nog best leuk rijden, al ziet het landschap er natuurlijk een stuk fraaier uit als er een zonnetje op schijnt. Al gauw besluiten we dan ook om de route af te snijden, ook omdat de volgende afspraak wacht op ons in Thiers: daar brengen we namelijk een bezoek aan "SCIP", de messenfabriek van Bruno Nakache. Deze fabriek bestaat al sinds 1850 en produceert onder meer messen en kurkentrekkers van het beroemde merk Laguiole. Daaronder vallen gewone messen, restaurantmessen, zakmessen en sommeliermessen. OAuvergneok worden er champagnestoppers en keukenmessen gemaakt, waarbij het bijzondere is dat alle producten met de hand worden gemaakt. De lemmets worden weliswaar automatisch uit een plaat RVS gestanst, maar daarna wordt het heft er met de hand op geklonken en worden de messen met de hand op maat geschuurd, gepolijst en geslepen. "Het assembleren van het mes neemt 20% van de tijd in beslag, 80% van de tijd gaat in het polijsten zitten" legt Bruno uit, die ook benadrukt dat het echt vakwerk is: Je ziet in vijf minuten of iemand dat in zich heeft", vertelt Bruno. "Dan duurt het nog 2-3 jaar voordat zo iemand het vak volledig beheerst ".

Het vakwerk van SCIP wordt vooral in de restaurantwereld gewaardeerd: "Als restaurant kun je niet met goedkope messen werken. Als een klant zijn biefstuk niet kan snijden, denkt hij dat die niet mals is. De eerste indruk is dan al verpest. Je hebt dus een mes nodig dat erg scherp is en dat ook lang blijft", aldus Bruno. "Dat is niet alleen een kwestie van goed materiaal, maar ook van de juiste slijptechniek. Restaurants sturen hun messen daarom jaarlijks terug, dan worden ze hier geslepen en gepolijst." Weer wat geleerd en dat gaat door als we het over kurkentrekkers hebben, want ook daar is verschil in: een normale kurk is 38 mm lang, sommige wijnen hebben echter kurken van 44 mm, andere van 54 mm lang. En dus heb je voor Bourgogne een kurkentrekker met een langere slag nodig. Weer een specialiteit van SCIP.

Voxan

AuvergneAls we Bruno verlaten is de zon tevoorschijn gekomen. Zo snijdt het mes aan twee kanten: we zien leuke dingen als het regent en als we buiten komen is het weer droog... Afijn, al dat gepraat over restaurants maakt hongerig en dus blazen we naar Hotel Le relais des Puys à Orcines, wat vlak bij Clermont Ferrand ligt. Vanaf de heuvels kun je de hele stad zien liggen, fel beschenen door de zon die door donkere wolken heenprikt en die een prachtige regenboog over de stad legt. Had ik nu maar een fisheye-lens...

Enfin, de waard van het restaurant blijkt een echte petrol-head. Als we onze motoren binnen mogen stallen blijkt dat hij een aantal Voxans in de schuur heeft staan, motoren die hier vlakbij in Issoire werden gefabriceerd. Ook biedt hij af en toe onderdak aan de Voxan club, getuige een berg Voxan-parafernalia. Speciaal voor ons fikst hij dan ook een aantal glaasjes explosieve brandstof, waarvan het niet geheel duidelijk is of we die in de tank of in het keelgat moeten gieten. Gelukkig komt de gerand na een paar glaasjes melden dat het eten geserveerd is. Ook dat mag er trouwens zijn. Kortom als je in de buurt bent, weet je waar je moet overnachten...

Auvergne