Test Aprilia RS4 125 Big Bore

Onder het blok vinden we dan verrassing nummer twee: de veel vrijer ademende Arrowdemper. Optioneel voorzien van decibelkiller en dus compleet met keurmerk, maar vandaag net eventjes niet. En kleine jongetjes als ook wij nog steeds zijn, dat maakt gewoon veel uit. Van snorfiets van je bejaarde buurman transformeert de RS met de Arrow tot volwaardig Supermonoracer. Of nouja, op z’n minst tussen de oren. De quickshifter uit eigen huis (voor amper 150 euro plug and play, lijkt ons geen twijfel voor elke potentiele RS4-eigenaar) is de kers op de taart.

Volgens het bijgeleverde grafiekje, weliswaar van Malossi zelf, haalt de kit zomaar een dikke twintig pk tevoorschijn. Dat klinkt niet indrukwekkend, maar het is een toename van dertig procent… En Melandri kan hoog of laag springen, zoveel extra halen zelfs zijn technici niet uit zijn RSV.

Nou is het al een beste tijd geleden dat ik op zo'n lichte machine gereden heb en kan niet zeggen dat ik er zelf veel lichter op geworden ben. Een 125 rijden is een vak apart. Behalve proberen zo veel mogelijk te doen met zo weinig vermogen, dien je ook nog je lijnen uiterst secuur te kiezen. Evenals rempunten en vooral, nooit langer te remmen dan strikt noodzakelijk. Want zoals gezegd, er is maar bijster weinig vermogen voor handen dus elk foutje is fataal en werkt ontzettend lang door.

Tegelijkertijd staat de RS niet op de allerplakkigste banden, anders dan blok en uitlaat zijn die namelijk gewoon bij de standaardmontage IRC’s gebleven. Nou kun je met minder grip nog heel ver komen door het lagere gewicht en het krappe vermogen, maar je hebt ook niet veel druk op de banden. Dat maakt, samen met de heerlijk smalle maat van de bandjes, dat de motor redelijk licht aanvoelt wat sturen betreft. Feedback is net genoeg om je iets te vertellen, maar op het punt waar je het nodig hebt blijft er toch wat eh… onbestemde ruimte over. Val je in de bocht of had het nog harder gekund? Het duurt even voordat blijkt dat het nog een flink stuk harder kan. Wat voornamelijk betekent: later en minder remmen en nog strakker op lijn blijven. Want hoe goed ook, het blijft een heel klein machientje met een heel klein blokje. Boven al het andere blijft me nog het meest de gedachte hangen voor te stellen hoe de standaardmotor dan niet aan zou moeten voelen...