Introductie: Ducati 899 Panigale

Alsof het zo is gepland zijn de weersvooruitzichten in Imola, waar de presentatie van de 899 op het legendarische Autodromo Enzo e Dino Ferrari is gepland, zo dat alle drie de rijmodi kunnen worden uitgetest. Aan het beging van de dag is het heilige asfalt nog zwart van nattigheid: het heeft de hele nacht volop geregend en de herfstnevel van de Emilia Romagna weet vooralsnog de zon te verhullen. Tijd om bang te worden hebben we echter niet, de 899 Panigale’s worden op regenbanden gezet, waarna we met de modus in standje Rain de baan op worden gestuurd. In deze setting reageert de 899 weliswaar erg behoudend, maar weet ons van onderuit al aardig te imponeren. In alle bochten lichten oranje lampjes in het dashboard op, teneinde aan te geven dat de tractiecontrole volop z’n werk aan het doen is. Ondanks de onaangename omstandigheden blijft de sessie te allen tijde veilig, en eenmaal op de regenbanden ingesteld kan er nog aardig worden gestuurd. Als het asfalt aan het opdrogen is schakelen we via de menuknop op de linker clipon over naar de Sport-modus, waarna de 899 Panigale beduidend rapper van z’n plek gaat. We zijn echter nog steeds met regenbanden onderweg, waardoor de tractiecontrole nog steeds vroeg ingrijpt en daarmee de rondetijden niet sneller maakt.

Na de lunch schijnt echter eindelijk de zon en is het asfalt opgedroogd, waardoor de regenbanden het veld kunnen ruimen voor Pirelli Supercorsa SC2 banden, die onder droge condities voor moordachtige grip kunnen zorgen. Nu kan de 899 Panigale ook in de Race-modus worden gezet, de setting die uiteindelijk voor het circuit is bedoeld en kan zes laten zien wat ze in haar mars heeft. En dat is behoorlijk wat: krachtig, maar te allen tijde via het gas goed controleerbaar knalt de Vee-Twee er vandoor, zonder zich te verslikken of te hakken in de ketting. Vanaf 5.000 toeren gaat de 899 en respectvol vandoor tot in het dashboard kersverlichting gaat oplichten om aan te geven dat het tijd is een volgende versnelling te selecteren. Het vermogen wordt door de 899 zeer harmonieus en gelijkmatig over het hele toerenbereik naar het achterwiel overgebracht en mist daardoor een punch-punt. Hierdoor voelt de motor zeer controleerbaar aan en leert een korte blik op het dashboard dat je vaak sneller onderweg bent dan je denkt – deze motor hoeft niet te worden getemd, maar levert zijn prestaties vrijwillig en in volle omvang. Aan dit beheersbare gedrag draagt ook de soepele loop zijn steentje bij, terwijl het geluid de spreekwoordelijke kers op de taart weet te zetten: al bij lage toerentallen klinkt er een volwassen zware bas uit de dempers die onder het motorblok zijn geplaatst.

Ook naakt ziet ze er best begeerlijk uit

Als nuttige accessoire is de 899 Panigale nu standaard van een quickshifter voorzien, die het toestaat om met het gas vol tegen de stuit op te schakelen. Een schakelhulp die niet alleen in de jacht naar snellere rondetijden die belangrijke fractionele seconde verschil uitmaakt, maar ook onder normale straat-omstandigheden het schakelen zal verbeteren. Het systeem bespaart tijd met schakelen en maakt bovendien dat de gasstroom richting de cilinders constant blijft. De quickshifter bestaat uit een microschakelaar die in de schakelstang is verwerkt en een signaal naar de ECU stuurt, zodra er een hogere versnelling wordt geselecteerd. De ECU weet welke versnelling is geselecteerd en welke stand van het gasklephuis correct is, voordat de inspuiting en ontsteking voor de exact geprogrammeerde luttele milliseconden onderbroken wordt. Een onderbreking die precies zo is geprogrammeerd om de volgende versnelling te kunnen selecteren, zonder dat gebruik van de koppeling moet worden gemaakt of het gas moet worden dichtgedraaid.

Vanaf het eerste moment dat je plaats hebt genomen op de 899 Panigale geeft de fiets veel vertrouwen. Met haar wespentaille en op het voorwiel geconcentreerde gewichtsverdeling van 52 om 48 procent (wat met rijder op 50/50 komt) voelt ze erg lichtvoetig aan en dankzij de ten opzichte van de 1199 ietwat hogere zit voelt ze zelfs comfortabel aan. Toch helpt ook bij deze 899 plat achter het scherm wegkruipen weinig tegen de winddruk, ook voor de 899 geldt dat de ruit best wel wat forser had mogen zijn. Voor wat de ruimte op de fiets zelf betreft is deze echter ruim genoeg om ook plaats te bieden aan de grotere rijders of rijdsters onder ons.

Het bijna vijf kilometer lange circuit van Imola is niet per definitie een hogesnelheid circuit, maar veel meer een stuurcircuit dankzij de vele scherpe bochten en twee chicanes, die veel van mens en machine verlangen. Voor Ducati-begrippen neemt de 899 deze hordes sensationeel: zo handzaam heeft zich nog nooit een Superbike uit Borgo Panigale, de thuisbasis van Ducati, gedragen. Lichtvoetig, precies en daarbij toch nog stabiel is de met 90% volle tank 193 kilo rijklare Panigale over het circuit te vegen. Hier komt het multifunctionele monocoque rijwielgedeelte tot z’n recht, dat duidelijk lichter dan het oude trellis buizenframe is en tegelijkertijd als airbox fungeert. O
Geen elektronisch instelbaar gedoe, maar dat zul je op het circuit zeker niet missen

Wel jammer is dat de achtershock niet net als de 1199 van progressief naar lineair is om te zetten

Inderdaad, super in het kwadraatok de smallere bandenkeus (aan de voorkant is de 899 met een 120/70 ZR 17” en aan de achterkant een 180/60 ZR 17” uitgerust) draagt bij aan het lichtvoetigere stuurgedrag. Standaard is de 899 trouwens met Pirelli Diablo Rosso Corsa banden uitgerust. Ook correcties onder hellingshoek worden door de 899 Panigale zonder morren opgevolgd, waarbij meteen het lichte insturen opvalt. Ook voor wat de rechtuit stabiliteit betreft hoeft ze zich niet te schamen, uiteraard hebben de engineers de 899 Panigale wel een stuurdemper meegegeven: Bij het uitkomen van de bocht wordt het voorwiel maar al te graag erg licht, waarna de stuurdemper de voorkant ervan behoed om flink om zich heen te kunnen slaan.

Net zo weinig klachten hadden we ook over het Bosch-Brembo remsysteem met 3-standen ABS. Als integraal onderdeel van het Ducati Safety Pack (DSP) is de 899 Panigale met een Bosch ABS 9MP unit en Brembo remmen uitgerust. Net als de 1199 Panigale is ook de 899 met Brembo Monobloc remklauwen uitgerust, die in combinatie met de 320 mm remschijven de fiets tijdig tot stilstand weten te brengen, terwijl aan de achterkant een 245 mm remschijf met Brembo éénzuiger remklauw is toegepast. Vooral aan de voorkant zijn de remmen zeer betrouwbaar, zeer effectief en niet té bijterig. Ze zorgen voor een juiste en gelijkmatige snelheidsafbouw voor de bochten, waarbij het ABS zich van z’n sportieve kant laat zien: je zult echt knetterhard moeten knijpen wil je het ABS in werking zetten.

De complete rijinstellingen en toestand van de motor met elektronische hulpmiddelen wordt in het nieuwe, complexe zwart/witte LCD cockpit getoond. Geen waanzinnig mooi TFT scherm dus waarmee haar grote zus is uitgerust, maar een ‘conventioneel’ display waar desondanks meer dan voldoende informatie uit af te lezen is. Naast toerental, snelheid en de gebruikelijke tripmeters is een waslijst aan informatie op te roepen, waaronder brandstofverbruik, gemiddeld verbruik, reistijd, rondetijden en een laptimer, buitentemperatuur en gemiddelde snelheid. Een beetje té veel van het goede als je op Imola je volop moet concentreren op de ideale lijn.