WSBK 2009 - Analyse als voorbeschouwing

Wie had dat gedacht! Troy Corser pakte in de eerste race met de nieuwe BMW S1000RR een achtste plaats - plus de snelste ronde - nadat hij in de tweede kwalificatie al goed was voor de vijfde tijd. En hij startte vanaf de 17de startplek. Het project van BMW dat amper een jaar geleden écht van start ging, en waaraan intensief werd meegewerkt door mannen als Kevin Curtain, Steve Martin en Jeremy McWilliams, lijkt nu al een geducht wapen in dit wereldkampioenschap voor productiemachines.

Na Ducati, Aprilia, Petronas, Suzuki en Yamaha is dit het zesde merk voor Corser en de 37-jarige Australiër kan bogen op een berg aan ervaring die hij goed kan gebruiken. Race twee verliep minder succesvol omdat een verkeerde bandenkeuze hem bijna fataal werd. De tweede wedstrijd ging zo mogelijk nóg beter: lange tijd wist Corser zich voorin met de strijd te mengen, om uiteindelijk twee 9e posities (op slechts 13 seconden achterstand) te scoren. Toch verwachten we niet dat Corser en BMW zich dit jaar al in de stijd om het podium zullen kunnen mengen. Ruben Xaus kwam er juist in de eerste race niet aan te pas maar scoorde een fraaie 11e plaats in race twee. Op Qatar wist hij het tot een 13e en 10e plek te schoppen. Daarmee is het debuut van BMW zeker geslaagd.

De BMW S1000RR oogt behoorlijk gewoon. Geen lever-systeem maar een normale telescoop voorvork. Het blok is een viercilinder in lijn die door gebruik te maken van lichte materialen voor het distributiesysteem hoge toerentallen aan zou moete kunnen. Het smalle blok maakt de hele machine smal en het lijkt qua bouw vanaf de voorkant gezien wel een Supersport. Van de BMW wordt beweert dat hij standaard over een enorm vermogen en desmodromische klepbediening beschikt. Dat laatste wordt echter niet bevestigd door Rainer Bäumel, projectleider van de BMW Superbike. De koppeling is een aangepaste versie uit het ontwikkelingscentrum van Eskil Suter. Na een tijdje te hebben samengewerkt met het Italiaanse Oral Engineering (daar zijn ze weer) besloot BMW in januari van vorig jaar om alles van het electronische systeem in eigen huis te ontwikkelen. Men kwam er achter kwam dat lang niet alles zou kunnen worden gebruikt. Het meeste van de hard- en software was namelijk ontwikkeld toen BMW nog van plan was om te starten in de MotoGP. De S1000RR werd ontwikkeld als wegmotor en van daaruit is de racemachine ontwikkeld. Dat zorgde ervoor dat er voor een aantal conventionele oplossingen moest worden gekozen.

Nog een dikke - privé - twin in de top tien en wel de Ducati van het Guandalini Racing team in handen van de Tsjech Jakub 'Kuba' Smrz. Vorig seizoen liet hij al een aantal malen zien snel te kunnen zijn, vooral in de trainingen, en wat hij nodig heeft zijn wat betere en constante resultaten in de races. Tijdens de openingswedstrijd verraste de Tsjech vriend en vijand door zich als beste Ducati rijder op de eerste startrij te kwalificeren, om de races uiteindelijk op een fraaie 9e en een 7e plaats te beeindigen. Op Qatar kwam Smrz slechts 0,1 seconde te kort voor de pole en was daarmee wederom de snelste Ducati op de startgrid, maar kwam hij in de eerste race ten val en bleef hij de tweede race puntenloos. Misschien toch een beetje een outsider? Teammaat Brendan Roberts komt over uit de FIM CUP 1000 Superstock waar hij vorig jaar de titel behaalde en kent het klappen van de zweep, maar dit is wél de World Superbikes. Dit wordt een leerjaar voor de jonge Australiër.

Met een tweede tijd in de Superpole gaf Max Biaggi een teken af hoewel hij moest bekennen dat het racetempo nog niet goed was. Dat bleek in de eerste race want na een prima start kwam Biaggi al in de tweede bocht in de verdrukking door Leon Haslam, wist zich nog een tijdje te handhaven in de kopgroep maar zakte wel af naar een verdienstelijke 11e plaats. De tweede race verliep aanvankelijk beter want vanaf de start mengde hij zich in het gevecht met Ben Spies en Noriyuki Haga. Naar het einde toe werd hij eerst voorbij gestoken door Fabrizio en later door Haslam en Laconi. In een poging die twee te ontwijken - doordat ze elkaar raakten reden ze een andere lijn - eindigde Biaggi tegen de autobanden in 'Siberia'. Gelukkig wist hij de nieuwe RSV4 aan de praat te houden en pakte alsnog het laatste punt dor 15e te worden.
Dat de RSV4 geen eendagsvlieg is werd al snel duidelijk op Qatar waar Biaggi wederom uitzonderlijk snel, zo mogelijk nóg sneller dan in Australië, was en zich weer op de eerste startrij wist te kwalificeren. De wedstrijden verging het de Romeinse keizer zowaar nog beter, lange tijd wist hij het veld aan te voeren en scoorde uiteindelijk twee 3e plaatsen. Absoluut respect voor deze compleet nieuwe combinatie die daarmee inmiddels als zeer gevaarlijke outsider mag worden betiteld.

De 31-jarige ex-MotoGP coureur Shinya Nakano rijdt voor het eerst op een Europese machine en brengt een lading afstellingservaring mee naar het Italiaanse team. Nakano heeft nog met de Honda RCV-212V gereden en die lijkt qua motorconfiguratie nog het meest op de Aprilia RSV4. Vandaar dat hij zich in de winter liet ontvallen dat de Aprilia goed bij hem past. Wel zijn de Pirelli banden dit seizoen compleet nieuw voor hem. Werd voorheen de overstap van MotoGP naar World Superbike nog wel gezien als een stap terug, momenteel is deelname aan dit kampioenschap een doel op zich en geen opstapje naar. Ook voor Nakano geldt dit en de Japanner is er opgebrand weer eens een race te winnen. In Australië kwam hij tot een 15e en een 12e plaats, op Qatar scoorde hij zelfs een 4e en 7e plaats. Als de ontwikkelingen zich voortzetten en hij snel kan wennen aan de banden zien we Nakano nog wel op het podium dit jaar; een outsider.

Als het debuut van BMW geslaagd was, hoe noem je het debuut van Aprilia dan? De nieuw ontwikkelde Aprilia RSV4 verbaasde veel mensen door in een zo vroeg stadium van ontwikkeling al zo hard te lopen. Dat kan natuurlijk deels op conto van de testrijders Alex Hofmann, Alex Debon en Roberto Rolfo worden geschreven maar alle drie zijn het geen echte hoogvliegers, relatief gezien dan hè. Nee, eerder kan dat worden toegeschreven aan het team dat deze machine ontwikkelde. Onder aanvoering van Aprilia Racing directeur Gigi Dall'Igna werd een zeer compacte V-4 met een blokhoek van 65 graden ontworpen. Standaard beschikt de Aprilia over variabele inaatkelken, een versnellingsbak van het cassette type, monoblock-motorontwerp, variabele positie van het motorblok en een geïntegreerd traction-control systeem. De RSV4 is het meest een fabrieksracer van allemaal en leunt dicht tegen een MotoGP machine aan. Dat heeft al wat weerstand opgeroepen van o.a. Francis Batta, eigenaar van het Alstare Suzuki Brux team, die na de wedstrijd in Australië een protest wilde indienen. Monteurs zouden namelijk een niet reglementair brandstof systeem hebben gezien. In de wintertesten ontliepen BMW en Aprilia elkaar niet zo veel en was de één wat sneller op Kyalami dan was vervolgens de ander wat sneller op Portimão. Wel had het team wat last van problemen met de motorrem en een te agressief reageren bij kleine gasklepopeningen. De test op Phillip Island liet alvast zien dat Aprilia hard gewerkt had.

Tommy Hill maakte een beroerd 2008 mee waarin hij niet of nauwelijks aan racen toekwam. Na een val in een test voor zijn nieuwe World Supersportteam - HANNspree Althea Honda - brak hij een been en was lang uitgeschakeld. Bij zijn terugkeer op het circuit werd hij vervolgens van zijn machine gereden en brak wéér een been, hoeveel pech kun je hebben? Voor 2009 kreeg Hill een plek op de Superbike van het team aangeboden en mag hij zijn kunsten vertonen in een deelnemersveld dat sterker is dan ooit. Hill kwalificeerde zich voor de Superpole en behaalde in zijn eerste wedstrijd sinds 2007 in beide races punten door tweemaal als 14e te finishen. Op het circuit van Losail liep het wat stroever en behaalde hij slechts één punt in race één. Outsider? Oké.

Shane Byrne

was dé verrasing in de wintertesten. En hoewel het

Sterilgarda Ducati

team er op Phillip Island - een week eerder - niet bij was, was hij in de andere testen altijd snel zoniet de snelste. Of de gemiste test op 'Philly' de boosdoener was weten we niet maar feit is dat Byrne net zo goed Australië had kunnen overslaan. Op Portimão reed Shane Byrne het ronderecord van ene Troy Bayliss aan gort en dus waren de verwachtingen hoog. Echter met twee valpartijen gingen die verwachtingen in rook op. Maar Byrne is nog niet verslagen, alleen heeft hij zijn 'nulscore' al gehad. Op Qatar verging het de BSB kampioen beter, maar met een

6e

en een

12e

plek voldoet hij nog steeds niet aan de in de wintertrainingen geschepte verwachtingen. Over zijn teamgenoot Alessandro Polita kunnen we kort zijn.

Een outsider.
Over zijn teamgenoot Alessandro Polita kunnen we kort zijn. Die mocht de beide 'overzeese' wedstrijden thuisblijven vanwege een tekort op de sponsorbudget en onlangs koos de Italiaan eieren voor zijn geld en zal dit seizoen niet op het hoogste niveau te zien zijn. Hij rijdt in een team dat door zijn vader werd opgericht in het Italiaans kampioenschap.

Na het opschorten van de MotoGP activiteiten voor 2009 door Kawasaki liet men weten dat de op productiemotoren gebaseerde klassen geen hinder zouden ondervinden. Wel werd de boel flink gereorganiseerd. Het PSG-1 Corse team werd bedankt voor gedane zaken en de fabriekssteun werd toegezegd aan het Paul Bird Motorsport team (SRT). Makoto Tamada verhuisde mee naar het team van Paul Bird en Régis Laconi kon het veld ruimen ten voordele van nieuwe kracht de Australiër Broc Parkes. Omdat alles laat rond kwam was het team niet bij alle tests aanwezig en dus zullen de eerste twee - overzeese - wedstrijden als extra training worden gebruikt. Dat het de groenen menens is bleek wel uit het feit dat er op Portimão maar liefst zeven ingenieurs vanuit Japan aanwezig waren! Broc Parkes was al eens World Supersportkampioen en van hem mag het nodige worden verwacht. Ook teameigenaar Paul Bird heeft hem hoog zitten en dicht hem top tien plaatsen toe. Ondanks redelijk trainingsresultaten kwam dat er op Phillip Island nog niet uit, ook niet voor Makoto Tamada. In de tweede wedstrijd op Qatar wist Parkes twee punten te scoren in race één en kwam Tamada niet eens aan de start nadat hij in de warm-up hard ten val was gekomen. Het is te hopen dat het team de trainingsachterstand snel weet weg te werken.

Het uit de gratie geraakte PSG-1 Corse team gooit de overjarige ZX-10 machines in de strijd met als coureurs Matteo Baiocco en Ayrton Badovini. De Kawasaki's zullen in het San Marinese blauw-wit getooid zijn maar verwacht ze niet op het podium. Zowel in Australië als Qatar lukte het deze jongens nog niet om punten te scoren. Datzelfde geldt voor David Salom en Luca Scassa van het Team Pedercini.

Karl Muggeridge kon pas op het laatste moment over zijn nieuwe machine beschikken. Het ging dan ook mis in de race.

Karl Muggeridge probeert het dit jaar op een door Alstare geprepareerde Celani Suzuki GSX-R1000 K9 maar hij kwam ook nog niet aan scoren toe. Vittorio Iannuzzo rijdt eveneens in een éénmans team en wel op een Honda voor Squadra Corse Italia. Nu Gregorio Lavilla en Alessandro Polita dit seizoen niet aan de start zullen verschijnen van het World Superbike, zal het veld tijdens de wedstrijd in Valencia op 5 april met nog slechts twee coureurs worden uitgebreid. De Oostenrijker Roland Resch, die dit seizoen aantreed met een Suzuki GSX-R1000 K9 van het TKR Suzuki Switzerland team en David Checa die een Yamaha YZF R1 van het Yamaha France Ipone zal rijden.

Twee wedstrijden verreden en wat zegt dat ons? In ieder geval dat de favorieten hun rol aardig waarmaakten en dat er ondanks het grote aantal fabrieksmachines genoeg eer te behalen valt door coureurs met privé machines; denk aan Leon Haslam (Stiggy Honda), Régis Laconi (DFX Corse Ducati), Jakub Smrz (Guandalini Ducati) en Tommy Hill (HANNspree Althea Honda). Dat moet bijvoorbeeld Shane Byrne, maar ook anderen op niet fabrieksondersteunde machines, moed geven.

Alle races werden gewonnen door een fabrieksteam, (Xerox) Ducati (1) en (World Superbike) Yamaha (3), maar de vijfde plaats in de tussenstand is voor een privé team; Stiggy Motorsport (Honda) met Leon Haslam, die een derde podiumplaats in race twee behaalde. Alle zeven merken behaalden punten, alleen Kawasaki is met slechts twee punten een teleurstellende hekkensluiter.

Twee wedtsrijden verreden en wat zegt dat ons? In ieder geval dat de favorieten hun rol aardig waarmaakten en dat er ondanks het grote aantal fabrieksmachines genoeg eer te behalen valt door coureurs met privé machines; denk aan Leon Haslam (Stiggy Honda), Régis Laconi (DFX Corse Ducati), Jakub Smrz (Guandalini Ducati) en Tommy Hill (HANNspree Althea Honda). Dat moet bijvoorbeeld Shane Byrne, maar ook anderen op niet fabrieksondersteunde machines, moed geven.

Alle vier de races werden gewonnen door een fabrieksteam, (Xerox) Ducati en (World Superbike) Yamaha, maar na de eerste wedstrijd was de derde plaats in de tussenstand voor een privé team; Stiggy Motorsport (Honda) met Leon Haslam, die een derde podiumplaats in race twee op Phillip Island behaalde. Alle zeven merken behaalden al punten, hoewel die twee punten voor Kawasaki nog wel aangevuld kunnen worden.

Een voorspelling doen is altijd moeilijk, óók als er al twee wedstrijden verreden zijn, je weet gewoon niet wat er gedurende het seizoen gebeurt. Maar als we op basis van de ons nu beschikbare info dan toch een voorspelling moeten maken dan zullen Noriyuki Haga, Ben Spies zeker om de titel strijden. Vlak daarchter wordt het spannend met namen als Max Biaggi, Leon Haslam, Max Neukirchner, Jonathan Rea, Michel Fabrizio, Shane Byrne maar ook Carlos Checa, Yukio Kagayama en misschien wel Régis Laconi. BMW en Aprilia zullen voor dagsuccessen kunnen zorgen maar een titel? Nou.