Nader bekeken: Electric Superbike Twente

Voor 2020 heeft het team veel veranderd aan het rijwielgedeelte. Zo kwam er een nieuw frame. “Dat hebben we vanuit de basis nieuw ontworpen met de hulp van het boek “motorcycle dynamics”. We hebben het frame met behulp van Solid Works ontworpen en de sterke berekend met de eindige elementenmethode. We zijn voor een heel andere geometrie gegaan, mede op advies van de coureur. We rijden met Jorn Hamberg, een professionele coureur die in het IRRC rijdt. Dat doen we enerzijds omdat we het veiliger Witte gij hoe ze in België een lenzendoosje noemen? Een ogenblikjevinden om met een echte coureur te rijden. We willen geen onervaren student op de motor zetten, daar is de motor veel te krachtig voor en we kunnen ons geen crash veroorloven. Anderzijds profiteren we op deze manier van zijn ervaring. Hij kan ons veel feedback geven. 

Geometrie.

Uit de feedback van Johan bleek dat het team de geometrie moest aanpassen om de wendbaarheid te verbeteren. “De vorige achterbrug was afkomstig van de Honda Fireblade, maar die achterbrug was veel te lang. We hebben nu zelf een aluminium achterbrug gemaakt. De wielbasis is ook korter geworden, alles is gericht op wendbaarheid. De achtervering is afkomstig van YSS, de voorvork is een Öhlins, die door CeraCarbon is omgebouwd. De buitenpoten zijn vervangen door een Carcon-Dyneema fiber combinatie, de binnenpoten zijn door CeraCarbon gefabriceerd - carbon voorzien van een keramische laag. Dit levert een gewichtsbesparing op van tussen de 50% en 75% per binnenpoot en ongeveer 2,5 kg op de hele voorvork. 

Ook het gewicht is belangrijk voor een goede wendbaarheid. Daarom heeft het team eveneens een nieuw bodywork ontwikkeld. In het oude bodywork werd nog veel glasvezel gebruikt. Nu is de voorkant verkregen van Suter en grotendeels van carbonfiber. Alleen de "tank" en zitje is Waarom zelf het wiel uitvinden als Suter zoiets in de aanbieding heeft...momenteel nog van glasvezel. Het zitje is dubbel uitgevoerd, met schuim ertussen. Dat maakt het veel stijver. De volgende versie zal volledig van carbonfiber gemaakt worden.

Out-of-the-box 

Voor de studenten blijkt de deelname aan een raceteam een schat aan ervaring op te leveren: “We worden in veel opzichten in het diepe gegooid. Als team zijn we een onafhankelijke stichting en er wordt veel assertiviteit en verantwoordelijkheid van je gevraagd. We regelen alles zelf, van financiën tot productie tot het regelen van deelname aan wedstrijden. Daarnaast doe je enorm veel kennis op over alle componenten in een elektrisch voertuig. We weten nu bijvoorbeeld veel over Tesla. Maar een racemotor ontwikkelen is nog ingewikkelder dan een auto. Er is veel minder ruimte voor componenten en de plaatsing van componenten heeft direct effect op de gewichtsverdeling en daarmee op de wegligging. Het vergt veel inventiviteit en dat maakt ons weer interessant voor bedrijven. Er zijn bedrijven die naar ons kijken omdat wij fris tegen het onderwerp aankijken en out-of-the-box kunnen denken. Wij zien een technisch probleem en bedenken hoe we dit op gaan lossen, zonder dat we al te zeer worden gehinderd door bestaande constructies en ideeën. Daaruit ontstaan innovatieve oplossingen, die bedrijven weer van ons kunnen overnemen. Onze projecten zijn voor bedrijven R&D-projecten en testcases. Als wij racen, verzamelen we veel data, die wij ook weer terugkoppelen naar de bedrijven waar wij mee samenwerken. Ook daarvan leer je veel, de communicatie met 2'02 op Assen met de oude, met de nieuwe moet dik onder de 2 minuten gereden kunnen wordenbedrijven is interessant. Bij partners gaan ook wel eens dingen fout, deadlines worden bijvoorbeeld wel eens niet gehaald.”

Testen

Ook bij Electric Superbike Twente gaat wel eens iets mis: “Vorige week hadden we drie dagen lang geen communicatie tussen het control-board en de accu. Het bleek dat ergens een kabeltje was verwisseld, waardoor de plus en min waren omgedraaid. Zo loop je regelmatig tegen een fout aan die dan weer opgelost moet worden met de middelen die we hebben, maar dat hoort nou eenmaal bij zo'n ontwikkelingsproject. We zijn nu bijna zo ver dat de motor rijdbaar is. Helaas hebben wat problemen met de software ervoor gezorgd dat we ook hier wat vertraging in hebben opgelopen, maar de eerste tests op de rollenbank hebben we nu gehad. Hierna willen we nog een aantal dagen gaan rijden en testen op het circuit.” 

Racen

"Inmiddels mag de OW-cup weer van start. Op 12 september en 3 oktober staan er races gepland waar wij graag het team graag bij wil zijn. "Er is contact gelegd met de OW-cup en hopelijk kunnen wij met onze motor tussen de brandstofmotoren mee rijden. Daarnaast willen we in de toekomst graag meer van dit soort races mee rijden en daarom hebben we de afgelopen maanden niet stil gezeten en hebben we samen met andere Europese universiteitsteams ERRA (Electric Road Racing Association) opgericht. We hebben gezamenlijke reglementen opgesteld en dat maakt deelname aan internationale competities in de toekomst hopelijk makkelijker. Als je aan de ERRA-regels voldoet is het goed. En dan maar hopen dat onze motorfiets zo goed is als wij denken dat hij is!”.