Zoeken

Nader bekeken: Ducati Streetfighter

3: Born to fight

11 april 2009
Inhoudsopgave
Nader bekeken: Ducati Streetfighter
2: To the extreme
3: Born to fight
4: Technische gegevens

Born to fight

Ducati_Streetfighter_statisch_2.jpg

Met een drooggewicht van 169 kg (167 kg voor de S) en een topvermogen van 155 Pk is de Streetfighter momenteel de meest extreme naked Superbike op de markt. Ontwerper Damien Basset had oorspronkelijk een fiets met 160 Pk bij 160 kg voor ogen, maar daar durfden de Italianen nét niet aan. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een Tuono, die qua rijwielgedeelte hetzelfde is dan de gekuipte RSV1000R versie, werd voor de Streetfighter een compleet nieuw rijwielgedeelte ontwikkeld. Uiteraard maakte Ducati gebruik van het kenmerkende trellis buizenframe, Ducati_Streetfighter_rem.jpgmaar om meer stabiliteit aan de voorkant te creëren kreeg de fiets een grotere balhoofdshoek (25,6° t.o.v. 24,5°. Ook werd de wielbasis met 35mm vergroot (1475mm t.o.v. 1430mm), hetgeen volledig voor rekening van de langere enkelzijdige achterbrug kwam. Dit voor verbeterde stabiliteit onder volle acceleratie.

Qua vering werd de Streetfighter met dezelfde componenten uitgerust als die we ook op de 1198 terugvinden. Bij de standaard versie een volledig instelbare 43mm geanodiseerde Showa voorvork in combinatie met een volledig instelbare Showa pro-link achtershock, bij de 'S' allebei -uiteraard- vervangen door componenten uit huize Öhlins. Net als de 1198 Superbike is ook de rijhoogte achter nog separaat instelbaar. Om het onafgeveerd gewicht zo laag mogelijk te houden werden nieuwe wielen ontworpen, bij de standaard versie tienspaaks uit gegoten aluminium vervaardigde exemplaren, bij de Streetfighter S Y-vormige vijfspaaks uit gesmeed en CNC bewerkt aluminium vervaardigde Marchesini exemplaren. Zowel de Streetfighter als de Streetfighter S werden verder uitgerust met Pirelli Diablo Corse III banden.

Qua remmen zien we wederom weinig verschil met de 1198 Superbike. Ook op de Streetfighter zijn de inmiddels beruchte Brembo Monoblocs terug te vinden. Mocht je dat hebben gemist, wat we haast niet voor kunnen stellen: Brembo Monobloc remklauwen verkregen hun naam uit het feit dat ze uit een massieve legering werden vervaardigd, wat meer stijfheid (en dus minder kans op vervorming bij extreem remmen) tot gevolg had. In combinatie met de 330 mm remschijven goed voor bizarre remvertraging.

Ducati_Streetfighter_blok.jpgHet indrukwekkende 1098 Testastretta Evoluzione motorblok, dat zijn debuut maakte in 2007 en de basis vormde voor de succesvolle 1098 Superbike, stond ook als basis voor de Streetfighter. Dat het motorblok qua topvermogen werd getemperd zal niemand verbazen, maar opmerkelijk genoeg werd ook op het koppel flink ingeboet ten opzichte van de Superbike versie. Van de oorspronkelijke 170 Pk en 131 Nm bleven uiteindelijk 155 Pk en 115 Nm over. Nog opmerkelijker is het toerental waarbij dat maximale koppel wordt bereikt, dat steeg van 8.000 voor de Superbike naar 9.500 voor de Streetfighter. Precies hetzelfde toerental als waarbij het maximale vermogen wordt bereikt. Natuurlijk, nog altijd vet genoeg voor een extreme naked als de Streetfighter, maar het blijft jammer dat Ducati voor wat betreft de 'muscle-power' niet het lef heeft gehad een 1 op 1 fiets (160 Pk bij 160 kg, precies wat ontwerper Basset oorspronkelijk voor ogen had) neer te zetten. Het de-tunen van het motorblok werd gerealiseerd door de Streetfighter van andere - tammere - nokkenassen te voorzien en de fiets een andere mapping voor wat betreft de benzine-injectie aan te meten. Ducati_Streetfighter_actie_4.jpgDe vorm van de verbrandingskamer, de Testastretta kop met rechte inlaatkanalen, ovale inlaatkelken en grootte van de in- en uitlaatkleppen bleef ongewijzigd.

Ten opzichte van de 1098 Superbike werden andere - meer in het oog springende - deksel voor de tandriem afdichting toegepast en kreeg de Streetfighter een magnesium deksel voor de droge koppeling. Ander verschil zit 'm in de carters, die nu middels die-cast giettechniek zijn vervaardigd wat een nauwkeurigere en meer constante wanddikte en verhoogde sterkte tot gevolg heeft, terwijl ze maar liefst 3 kilo lichter zijn dan de oorspronkelijke exemplaren. Ander verschil met de Superbike zit 'm in de versnellingsbak die bij de Streetfighter vanaf de derde versnelling korter werd gegeared en waarbij de zesde versnelling overeenkomt met de vijfde versnelling van de Superbike. Om het geheel thermisch onder controle te houden is de Streetfighter uitgerust met een dubbele radiateur, waarbij de bovenste is voorzien van een elektrische fan en het onderste - in discutabele belly-pan geplaatste lichtgewicht aluminium exemplaar eveneens als oliewarmtewisselaar fungeert.

Ducati_Streetfighter_statisch_6.jpg

Zoals tegenwoordig bij haast alle modellen is ook de Streetfighter meteen in twee uitvoeringen op de markt gezet, een 'gewone' versie en een van exclusieve onderdelen voorziene 'S' variant. Optisch onderscheiden beide fietsen zich door andere - duurdere - Öhlins vering in plaats van de standaard Showa units, andere - lichtere - Ducati_Streetfighter_actie_2.jpgvijfspaaks bronskleurige Marchesini velgen en carbon tandriem deksels, wat in totaal ook nog eens een gewichtsbesparing van 2 kilo opleverde.

Maar misschien nog wel belangrijker - en zeker interessanter - dan de optische en rijwieltechnische wijzigingen zijn de verschillen in de aandrijving. Net als de 1198S is ook  de Streetfighter S voorzien van Ducati Traction Control (DTC) en Ducati Data Analyser (DDA). De DTC is middels de linker stuurschakelaar in acht standen cq. gevoeligheidsniveaus instelbaar, waar bij stand 8 de Traction Control bij het minste of geringste zal ingrijpen terwijl stand 1 de meeste wielspin zal genereren. Uiteraard worden bij DTC de snelheid van voor- en achterwiel constant gemeten en met elkaar vergeleken, maar het systeem gaat volgens Ducati verder dan dat.

Zo moet DTC precies voelen waar de Streetfighter op elk willekeurig moment aan onderworpen wordt, zoals bijvoorbeeld relatief lage snelheid bij een extreme hellingshoek of nagenoeg rechtop bij acceleratie bochtuit, en daar het niveau van DTC op aanpassen. Naast Traction Control is de Streetfighter S zoals gezegd uitgerust met een datalogger. Met de DDA kan maximaal 4 Mb aan data worden opgenomen, waaronder gasstand, snelheid, toerental, motor temperatuur, gereden afstand, aantal ronden en rondetijden. Het systeem berekend op basis van die gegevens automatisch de gekozen versnelling als extra kanaal. Ook is een kanaal voorzien waarin de mate van DTC afleesbaar is.

Ducati_Streetfighter_statisch_zwart.jpg

Meer foto's van de Streetfighter zijn terug te vinden in onze wallpaper sectie.