Malaguti SpiderMax RS500: The Italian Job
SpiderMax RS 500
Inhoudsopgave |
---|
Malaguti SpiderMax RS500: The Italian Job |
SpiderMax RS 500 |
Technische gegevens |
Dat ondanks deze rijke motorhistorie Malaguti in Nederland een relatief onbekend motormerk is, komt simpelweg uit het feit dat de prioriteit bij de Nederlandse importeur meer op bromscooters lag, en (veel) minder op motorscooters. Maar daar gaat verandering in komen. Verantwoordelijk voor de nieuwe wind binnen de Malaguti importeur is de op de afgelopen EICMA in Milaan gepresenteerde SpiderMax 500 RS. De eerste maxi-scooter van de in Bologna gevestigde fabriek die bijna tachtig jaar wist te overleven door zich juist op je markt van kleine (brom)scooters te richten. En nog steeds, behoudens deze SpiderMax is de cilinderinhoud van de scooterrange beperkt tot 50, 125, 160 of 250cc.
De 493cc grote ééncilinder motorscooter zou in eerste oogopslag zo het eeneiige tweelingzusje van Yamaha’s FJR1300 had kunnen zijn, wat geeneens zo’n verkeerde gedachte kan zijn geweest bij de Italianen. Dat bij de ontwikkeling van de nieuwe maxiscooter heel erg goed naar Yamaha, en dan met name de T-Max 500 motorscooter is gekeken, wordt al snel duidelijk als de technische gegevens erop na worden geslagen. Net als de T-Max blijkt ook deze SpiderMax over een Diamond shaped monocoque frame te beschikken, dat in geval van de Italianen ook nog eens middels die-cast techniek werd vervaardigd. Een techniek die normaal gesproken veelal bij sportieve motorfietsen wordt toegepast en die het volgens Malaguti sportieve rijgedrag moeten onderstrepen.
Zeker in deze witte kleurstelling met bruinlederen zadel, zoals de scooter te zien was op de EICMA in Milaan, een parel om te zien.
De horizontaal geplaatste ééncilinder heeft een maximum vermogen van 40,4 Pk bij 7.250 toeren per minuut, en moet daarmee - in die vijfhonderd klasse - alleen de T-Max voor zich dulden, zij het nipt. Qua koppel blijkt de scooter met 45 Nm bij 6.000 toeren echt niets voor zijn Japanse tegenhanger onder te doen.
Naast vol vermogen is de scooter ook leverbaar in 25 kW uitvoering (24,5 kW om precies te zijn, bij 6.000 tpm), waarbij de ééncilinder nog altijd goed is voor een koppel van 40,5 Nm bij 4.750 tpm. Het motorblok is echter niet wat deze opmerkelijke verschijning zou bijzonder maakt, in tegenstelling tot het rijwielgedeelte dat meer weg heeft van een normale motorfiets dan een maxi-scooter. Het niet onaardige gewicht van 204 kg droog (een T-Max weegt er 213), zijn ultrakorte wielbasis van 1.490mm en zijn 16” wielen zijn daar zonder twijfel debet aan.
Of de SpiderMax mooi is of niet, dat laten we in het midden, maar zijn opmerkelijke design maakt dat het in eerste instantie helemaal niet tot je doordringt dat je naar een scooter aan het kijken bent. Het Yamaha look-alike neusje was het resultaat van aërodynamische windtunnel studies, net als de open stroomlijn met airducts voor afvoer van warme koellucht van de zijdelings gemonteerde dubbele radiatoren (net als bijvoorbeeld Honda bij de VFR en VTR (SP) heeft gedaan. In de stroomlijn werd een digitaal display gemonteerd waar naast de gebruikelijke informatie ook nog eens de intervallen voor onderhoud en vervanging van de vario aandrijfriem worden aangegeven.
Qua opbergruimte zal de motor niet kunnen tippen aan een Suzuki Burgman 650 (welke scooter kan dat trouwens wel), maar in de breed uitgevoerde kont - die ons weer aan Honda’s Pacific Coast deed denken - is nog altijd met 38 liter opbergruimte plaats voor twee integraalhelmen. Daarnaast zijn in de console ook nog een drietal opbergvakken terug te vinden.
Hoe de nieuwe SpiderMax daadwerkelijk zal rijden daarvoor zullen we moeten wachten totdat de scooter, die vanaf februari leverbaar zal zijn, bij onze redactie wordt geparkeerd, maar zeker is dat de Italianen met deze maxi-scooter een zeer interessant model hebben gelanceerd. Niet in de laatste plaats dankzij zijn scherpe prijsstelling van € 8.945,00.