Verslag Bikes and Boards

Dan is het Koen z’n beurt. Zelfde verhaal; ploeteren naar de start, opstellen, in vrij, handje los, wachten op de vlag… en wég. Alleen is zijn buurman net wat sneller weg. Na een paar slingers komt de Harley op snelheid en rijdt verder in één streep naar de finish, maar de buurman is er al. Bij de start lijkt het nog oké, maar hier zit Koen al flink in z'n helm te mopperenBalen. En dan is het lang wachten tot hij terugkeert… Als dat uiteindelijk gebeurt, staat z’n gezicht op onweer. Er is iets met de koppeling, want hij blijft maar werken aan het hendel. En er komt rook uit de verkeerde plaatsen… 

Als hij vervolgens de koppeling helemaal los laat en de motor geen centimeter meer vooruit wil, is het duidelijk. Dood. Overleden. Naar de eeuwige jachtvelden. Basta. En dringt het tot me door dat dat voor mij ook einde verhaal is. Nou is mijn volgende race pas over een poos, maar toch. Ik probeer nog wat mensen op te trommelen, maar er staat een werkloze Harley diep in het zand en wat je ook zou willen, het heeft én passend gereedschap (Inches in plaats van millimeters) nodig, én iemand die er wat mee aan kan, én het liefst een betere plek om een blok open te maken. Aan die drie eisen kan niet meer worden Dit, dames en heren, is hoe een winnaar er uit ziet. En kijk meteen even naar z'n achterbandvoldaan en onverrichter zake moeten we de rest van de wedstrijd langs de kant gadeslaan. Zacht gezegd een kleine teleurstelling. 

Toch blijft het een leuke dag. De races worden almaar spannender, gewoon omdat de langzame rijders vanzelf uitgefilterd worden en de winnaars zijn soms verrassend. Maar ja, in het diepe zand gelden nou eenmaal andere regels. Uiteindelijk is het geloof het of niet een BMW K100 met een serieuze schoepenband die de winst naar zich toe trekt, maar niet voordat een heuse videoreferee het oordeel moet geven. Zó close was die laatste race. Je had er bij moeten zijn. 

Maar dat neemt niet weg dat ook zónder zelf te racen er genoeg te doen is. En als eenmaal de uitslag van zowel de custom wedstrijd als de sprintrace bekend is en de prijzen verdeeld, is het tijd voor de perfecte afsluiter: een ride-out naar het circuit om daar nog eens drie ronden te rijden. Toertje doen?Met wat voor motor dan ook; iedereen is welkom. Op aangepast tempo natuurlijk, maar toch. 

Maar goed. Nu staat er dus nog een rekening open. Ik heb m’n race niet afgemaakt en heb buiten mijn schuld op moeten geven. Er is nauwelijks iets minder bevredigend dan dat. Verliezen schuurt maar is oké, crashen ook, door eigen stommiteit iets slopen zelfs ook, maar dit… en daar zit dus maar één ding op. Ik zie jullie volgend jaar.