Reportage: Kawasaki Heavy Industries

Ergens weten we het al wel, maar haast nooit lees je er wat over. Kawasaki beperkt zich in Nederland, Europa eigenlijk en voor een groot deeel in andere landen tot de afzet van datgene wat we wél kennen: motorfietsen. En oh ja, we hebbenwel eens gehoord dat ze scheepjes maken. Maar hoe ‘Heavy’ Kawasaki nou werkelijk is heb je geen flauw idee van…

Van tijd tot tijd geeft een fabrikant een inkijk in het doen en laten van het grote overkoepelende concern. Van Honda is de geschiedenis bekend, meer dan zelfs, dat BMW ooit haar eerste schreden in de machinefabricage zette met vliegtuigmotoren is nog altijd terug te zien in het logo. De Italiaanse fabrieken hebben ieder hun eigen historie en zijn ook niet te benauwd deze in volle glorie tentoon te spreiden. Vandaar dat we de rijke geschiedenis van Moto Guzzi, MV Agusta (adel!) en alle anderen wel redelijk weten. Maar de Japanners, dat ligt toch anders. Eigenlijk is Japan pas sinds de electronische revolutie interessant voor het westen, op motorisch gebied sinds de zeventiger jaren echt serieus. Dat veel van deze namen toen al tientallen jaren oud waren weten we al een stuk minder., hoe logisch het ook mag zijn als je er over nadenkt. Het eerste product wat bij Suzuki uit de hoge hoed kwam was een weefgetouw, Kawasaki begon, in 1878, als…scheepsbouwer.

In dat jaar stichtte Shozo Kawasaki, na een loopbaan die op zijn 17e begon als reder in Nagasaki, zijn bedrijf aan de oever van de Sumidagawa rivier bij Tokyo. Na een aantal succesvolle samenwerkingen met ondermeer de regering en een aanzienlijke bijdrage aan de ontwikkeling van de scheepsbouw waaronder de overgang van het gebruik van hout naar staal. Kawasaki Dockyard was inmidels een begrip en in 1892 werden de eerste stappen gezet om een droogdok te bouwen in Kobe, welke in 1902 in gebruik werd genomen. Dit droogdok bestaat nog steeds als No. 1 Dock op het terrein van de hedendaagse Kawasaki Shipyard. Dat het achteraf gezien van onschatbare historische waarde bleek is sinds 1998 erkend als ‘Registered Tangible Cultural Asset’ door de regering en staat op de lijst om opgenomen te worden in de werelderfgoedlijst.

Sinds net na de eeuwwisseling ging het hard met Kawasaki. Kobe bleek als vestigingslokatie ideaal en uitbreiding was al snel een feit. Inmiddels heeft het bedrijf naast de werf meerdere fabriekslokaties in de regio, waarvan een deel op een steenworp afstand. Ook het nieuwe hoofdkantoor, in gebruik genomen in 1993, is hier te vinden. De Scheepswerf, beter bekend als Kobe Works, staat heden ten dage garant voor alles wat vaart. Van reparaties tot de bouw van complete nieuwe schepen waaronder meerdere maten en afmetnigen recordwaarden halen. ‘Heavy industries’ heeft duidelijk een betekenis. Grote oceaanschepen vinden hier hun oorsprong, onder het toeziend oog van no.1  dock. Denken we dat een ZZ-R 1400 blok met zijn 180 paarden indrukwekkend is, daar trekt de scheepsbouw zijn wenkbrauwen niet bij op. Een van de meer interessante zaken is een blokje van 12 cilinders wat er niet om maalt om er even 100.000 pk uit te trappen….bij een astronomische 150 toeren per minuut. We hebben het dan wél over een blok wat inmiddels meerdere verdiepingen hoog is, dat dan weer wel. Een ander deel van de werf wordt gebruikt voor iets exclusiever materiaal, daar worden in opdracht van de regering de Japanse onderzeërs gebouwd. Een wetenschap op zich.

De 490.000 vierkante meter metende ‘buurfabriek’ Hyogo works is misschien de bakermat van de meest internationaal bekende producten van Kawasaki, op de motoren na. Sinds 1906 bevindt zich hier de ‘Rolling stock factory’. Met de constructie van een eenvoudig electrisch aangedreven houten wagonstel wordt eerst voorzichtig een begin gemaakt aan kawasaki’s landvoertuigenproductie. Al snel worden de producten groter en serieuzer en in 1911 rolt de eerste stoomlocomotief van de band. Daarna gaat het snel en in 1964 ziet vervolgens de eerste Shinkansen of ‘bullet train’ het levenslicht. Inmiddels is Kawasaki bedreven in de productie van uiteenlopende treinstellen volgens de meest uiteenopende eisen, in zowel staal als aluminium. Behalve bijna geheel Japan levert de fabriek ook treinstellen voor metro’s en nog veel andere. Zelfs de geleidetreinen die het de schepen mogelijk maken het Panamakanaal te doorkruisen komen van…Kawasaki. De kans dat iemand ook buiten Japan ooit per Kawa naar zijn werk gaat is aanzienlijk, aangezien het bedrijf onder andere levert aan de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, China, Zuidoost-azië, Afrika en centraal en zuid-Amerika. Dus de volgende keer dat je in New York in de metro stapt, kijk voor de grap eens of je een labeltje van de fabrikant kunt vinden. En uiteraard gaat de ontwikkeling door: de laatste nieuwe hoge snelheidstrein heeft op zijn beurt ook weer de nodige records gebroken. Volledig uit aluminium vervaardigd met de hipste nieuwe technieken. En hoe test je zoiets? Op je eigen testspoor, binnen de fabrieksmuren uiteraard. Okee, behalve de sneheidsmetingen dan.

Tekst: Vincent Burger
Foto's: Kawasaki, Vincent Burger