Marco Melandri stopt met racen

De carrière van Marco Melandri kende een knallende start. Als 15-jarige maakte Melandri zijn debuut en zette meteen de toon door de TT van Assen te winnen en daarmee als jongste Grand Prix overwinnaar de boeken in te gaan. Een record dat pas in 2008 zou worden verbroken door Scott Redding, die in zijn eerste seizoen 125cc de eerste race in Qatar op naam schreef.

Naast de Dutch TT won Melandri in zijn eerste seizoen ook de Grand Prix van Brno, finishte vijf races op de tweede (Mugello, Paul Ricard, Jarama, Imola en Argentinië) en een race op de derde plaats (Phillip Island), waarmee hij derde in de eindstand werd, achter Kazuto Sakata en Tomomi Manako. 

In zijn tweede seizoen miste Melandri de wereldtitel op een haar, hij schreef weliswaar vijf wedstrijden op naam - net als derde in de ranking Masao Azuma, maar verloor de wereldtitel met een miniem verschil van slechts 1 punt aan Emilio Alzamora, die dat jaar geen enkele race had weten te winnen, maar slechts een wedstrijd niet was gefinisht. 

Melandri's grootste succes kwam in de 250cc, de klasse die hij na twee moeizame seizoenen in 2002 domineerde en met 9 overwinningen tot wereldtitel werd gekroond. Met de wereldtitel op zak maakte Melandri de overstap naar de MotoGP, waar hij naast Carlos Checa in het Yamaha fabrieksteam aantrad. 

Zijn eerste seizoen in de MotoGP kende Melandri geen succes, waardoor hij het veld moest ruimen voor Valentino Rossi en naar het Tech3 Yamaha team doorschoof. Ook dat seizoen verliep niet bepaald perfect, hij scoorde weliswaar twee podiums op rij in Catalunya en de Dutch TT, maar zag maar liefst 7 keer de finish niet en kwam daardoor niet verder dan een teleurstellende 12e plaats.

Bevrijdt van zijn Yamaha contract was Marco Melandri in 2005 de grote verrassing van teambaas Fausto Gresini, die de voormalig 250cc wereldkampioen naast Sete Gibernau in het Movistar Honda team had. Racen met de Honda ging Melandri duidelijk veel beter af, de eerste race in Jerez finishte hij meteen op de tweede plaats. Melandri schreef de laatste twee Grand Prix in Turkije en Valencia op naam, stond in totaal 7x op het podium en eindigde het seizoen als vice-wereldkampioen achter Valentino Rossi. 

In 2006 stond Melandri eveneens 7x op het podium en wist hij zelfs drie races te winnen (Turkije, Le Mans en Phillip Island), maar dat bleek ditmaal slechts genoeg voor de vierde plaats in het eindklassement, op slechts één punt van Loris Capirossi en 24 punten op wereldkampioen Nicky Hayden. 

Voor 2007 bleef Melandri bij het Honda Gresini team, maar de nieuwe 800cc RC212V was alles behalve competitief, waarna hij de overstap maakte naar het Ducati fabrieksteam. Dat was echter helemaal geen succes, hij eindigde dat seizoen nog achter de satellietrijders Toni Elias en Sylvain Guintoli. 

Dieptepunt dat seizoen was de Dutch TT, waar hij op de laatste plaats had gekwalificeerd en de race op diezelfde plaats zou eindigen. Halverwege dat seizoen ging het gerucht dat hij zou switchen naar Kawasaki, maar dat gebeurde niet, wel kwam de aankondiging dat hij in 2009 naar Kawasaki zou gaan met John Hopkins als teamgenoot. 

Op dat moment brak echter de wereldwijde kredietcrisis uit en trok Kawasaki zich terug uit de MotoGP. Daardoor leek Melandri aan de kantlijn te komen te staan, maar op het laatste moment werd met het Hayata Racing Team een semi-fabrieksteam constructie bedacht. Ondanks dat de ZX-RR verre van competitief was en gedurende het seizoen niet meer werd doorontwikkeld finishte Melandri in Le Mans op de tweede plaats en eindigde hij dat seizoen op de 10e plaats, op slechts 2 punten van Loris Capirossi op de veel betere Suzuki GSV-R.

In 2010 keerde Melandri weer terug naar het Honda Gresini Team, waar hem een factory-spec RC212V was beloofd. De minstens zo belangrijke fabrieksondersteuning bleef echter uit en door het team werden ook verschillende fouten gemaakt, waardoor hij dat jaar geen enkele race op het podium stond (zijn beste resultaat was een 5e plaats in Mugello). Daarmee leek zijn lot in de MotoGP te zijn bezegeld. 

In 2011 maakte Melandri dan ook de overstap naar het WK Superbike, waar hij in het Yamaha World Superbike Team de plaats innam van Cal Crutchlow die juist de overstap maakte naar het Tech3 Yamaha MotoGP team. Hij stond dat jaar maar liefst 14x op het podium, schreef 4 races op naam en werd tweede in het wereldkampioenschap achter Carlos Checa (wat de laatste wereldtitel tot op heden voor Ducati zou zijn).

Het jaar erop maakte Melandri de overstap naar BMW en had een voortvarende start. De tweede race in Phillip Island gaf Melandri BMW zijn eerste podium, in Donington Park volgde de eerste overwinning. Melandri won ook de tweede race in Salt Lake City en Aragon, scoorde in Brno zijn eerste dubbel voor BMW en nam met een tweede plaats in race 1 en een eerste plaats in race 2 zelfs de leiding in het wereldkampioenschap voor Max Biaggi.

BMW Motorrad CEO van destijds Stephan Schaller had echter niets met het BMW raceproject en zei de race daarna op de Duitse Nürburgring op niet te misverstane wijze tegen Melandri dat alleen de wereldtitel voor hem goed genoeg zou zijn, waarna Melandri onder die druk bezweek en zowel in Duitsland als daarna in Portimao beide races niet zou finishen en in de strijd om de wereldtitel terugviel naar de derde plaats. 

Aan het eind van het seizoen trok Schaller inderdaad de stekker uit het World Superbike project, waarna het team werd overgedragen naar de Italiaanse BMW importeur die het zonder support van de fabriek moest doen. In het GoldBet BMW team wist Melandri nog drie races te winnen, maar kwam niet verder dan een 4e plaats in het wereldkampioenschap op 88 punten van wereldkampioen Tom Sykes.

In 2014 switchte Melandri naar het Aprilia fabrieksteam als teamgenoot van Sylvain Guintoli. Melandri had een moeizame start van het seizoen, maar scoorde in Sepang zijn eerste dubbel en was daarna echt competitief. Ondanks dat hij meer wedstrijden wist te winnen dan z'n teamgenoot eindigde hij dat jaar slechts op de vierde plaats, op 83 punten van wereldkampioen en teamgenoot Guintoli.

In 2015 maakte Melandri zijn comeback in de MotoGP in het Aprilia Racing Team Gresini, maar na in de eerste 8 races van het seizoen geen enkel punt te hebben gescoord werd hij uit het team gezet en vervangen door Michael Laverty. 

Daarmee leek het eind van Melandri's carrière te zijn bezegeld. In 2017 keerde Melandri echter terug naar het WK Superbike in het Ducati fabrieksteam als teamgenoot van Chaz Davies. De tweede race in Phillip Island eindigde hij ondanks anderhalf jaar niet te hebben geracet op het podium, in Misano volgde zijn eerste overwinning.

Het tweede seizoen voor Ducati begon super voortvarend met twee overwinningen in Phillip Island, maar dat zou meteen zijn beste resultaat zijn. Melandri worstelde vaak met de stabiliteit van de Panigale R en eindigde het seizoen op de vijfde plaats. Ondanks dat Melandri minder dan teamgenoot Chaz Davies had gepresteerd wilde Ducati zijn contract verlengen, maar Melandri wilde eerst op de nieuwe Panigale V4 R hebben gereden om zich ervan te kunnen verzekeren met een competitieve machine aan de start te kunnen staan. 

Ducati stond dat niet toe en contracteerde Alvaro Bautista, waarna Melandri de overstap maakte naar GRT Yamaha WorldSBK, het tweede Yamaha team naast WK Supersport wereldkampioen Sandro Cortese. Zijn seizoen begon voortvarend met een derde plaats in de eerste race, achter Bautista en Rea, maar wist daarna zijn draai niet meer te vinden met de Yamaha YZF-R1. In Jerez scoorde Melandri zijn tweede en tot nu toe laatste podium van het seizoen, momenteel staat hij 9e in het wereldkampioenschap op 252 punten van Jonathan Rea. 

Marco Melandri: 
De beslissing om te stoppen is geen gemakkelijke geweest. Ik zat er al een tijdje aan te denken en voor Imola heb ik definitief de knoop doorgehakt om aan het eind van het seizoen te stoppen. Ik ben nu nog steeds competitief en denk dat ik beter nu kan stoppen, nu ik er nog van geniet, dan wachten tot de lol er vanaf is en de resultaten niet meer worden gehaald. 
Sinds ik de beslissing heb genomen is er een enorme last van mijn schouders gevallen en nu dat iedereen het weet ben ik nog meer gemotiveerd om goede resultaten neer te zetten in de laatste races. Deels omdat ik zelf met een hoogtepunt wil stoppen en deels ook om Yamaha terug te betalen voor het vertrouwen dat ze in me hebben gehad. 
Het is een moeilijk seizoen geweest, maar ze hebben zo hard gewerkt om te helpen mijn doelen te realiseren. Ze gaven nooit op en ik hoop dat mijn ervaring het team heeft geholpen zich net even dat tikkie sneller aan te passen aan het WK Superbike. 
Ik kijk uit naar het laatste deel van het seizoen met het team en wil mijn beste voetje blijven voorzetten, zal elke ronde als de kwalificatie zien en blijven pushen om mezelf te verbeteren en het team de resultaten geven die het verdient. 
Daarna zal er tijd komen om verder te gaan en iets anders met mijn leven te gaan doen. Voor mij is het een fantastische reis geweest, ik dank iedereen die ik op mijn pad heb ontmoet.