Voorwoord: Gele vesten
Werden in het verleden fluorvesten gebruikt door begeleiders van tourtochten, wieler of hardloopevenementen, tegenwoordig zie je steeds motorrijders een fluoriserend geel vest over hun motorkleding dragen. “Om beter zichtbaar te zijn in de file,” wordt daarbij vaak als argument gebruikt. Alleen, of dit de manier is?
Ik kan er met mijn pet werkelijk niet bij waarom steeds meer motorrijders er toe overstappen om een achterlijk lelijk wegwerkersvest over hun motorkleding te dragen. Heb je net een rib uit je lijf moeten rukken voor een prachtige motoroutfit, ga je vervolgens dat prachtige design verbergen achter zo’n fluoriserend geel vest. Terwijl in het grijze verleden kledingfabrikanten die het aandurfden reflecterende striping op hun kledij aan te brengen daar door motorrijders faliekant om werden afgebrand. Net als de Europese bestuursleden die stelden dat reflectie in kledij verplicht moest worden gesteld.
"Nergens voor nodig en totaal onzinnig," waren de redenaties van de tegenstanders destijds. Wat is er sinds die tijd veranderd dat fluorvesten door motorrijders anno 2011 massaal worden omarmt? Betere zichtbaarheid? Dat valt nog te betwijfelen, hoewel ik van mezelf vindt dat ik als motorrijder een betere automobilist ben zijn de momenten dat ik een motorrijder in de file dankzij zo’n fluorvest eerder heb gespot op één hand te tellen. Net als de meesten zie ik motorrijders pas als ze gepasseerd zijn.
Daarnaast kan een fluorvest ook nog eens de nodige verwarring veroorzaken, daar deze in het verleden was voorbehouden aan bijvoorbeeld begeleiders van evenementen, wegwerkers en politie, mensen die met een gegronde reden deze kleding dragen om op te vallen. Natuurlijk, in het gewone verkeer zul je met een fluorvest beter opvallen, maar als massaal fluorvesten worden gedragen zal dit ten koste gaan van diegenen die om reden op móeten vallen. En zal het effect van opvallen teniet worden gedaan, omdat iedereen het draagt en het daardoor minder zal opvallen. Om nog maar te zwijgen van het effect van valse schijn, dat motorrijders gaan denken ‘ik draag een geel vest en dus wordt ik gezien.’
Nu is deze discussie over gele vesten niet nieuw, al jaren wordt erover gediscussieerd, maar het kwam bij ons weer ter sprake nadat onze kersverse redacteur Ron Meinema betrokken was geraakt bij een verkeersongeval. Bij het rechts passeren van een links afslaande automobilist werd Ron door een tegemoet komende automobilist over het hoofd gezien, die eveneens –vanuit zijn perspectief- links af wilde slaan. Dankzij meerdere rijvaardigheidstrainingen wist Ron dat er maar één optie was, flink in de ankers en gaan staan, om bij een botsing niet tegen maar over de auto te worden gelanceerd. Met resultaat, Ron wist de motor vakkundig op z’n kop te parkeren en landde zelf via de motorkap naast de auto. Volgens de politie, die onderzoek deed naar het ongeval, had Ron het maximale uit de remvertraging van zijn motor gehaald en was hem niets te verwijten.
Ron’s schade bleef gelukkig beperkt tot een gekwetst ego en stramme nekspieren, maar de aanrijding had voor hetzelfde geld ondanks de lage snelheid fatale gevolgen kunnen hebben. Een geel vest had hier geen nut gehad, aangezien hij zich in de dode hoek van de auto bevond, zijn gevolgde rijvaardigheidsopleidingen daarentegen des te meer. Als motorrijders massaal een gevorderde rijopleiding zouden volgen, dan zal dat in één jaar meer effect hebben dan fluorvesten in een eeuw. Want met een gedegen rijopleiding weet je wat te doen, mocht je onverhoopt niet worden gezien.