VR|46 MYR: supervette one-off special
Om eerst maar met het slechte nieuws te beginnen: nee, Valentino Rossi is niet in navolging van bijvoorbeeld Keano Reeves een nieuw motormerk begonnen en dus is dit geen prototype van een nieuw ophanden zijnd model, laat staan productiemodel, maar een one-off special die in opdracht van 
The Doctor is gemaakt.
De VR|46 MYR komt uit de creatie pen van niemand minder dan Rodolfo Frascoli, de Italiaanse ontwerper die op 14-jarige leeftijd al z’n eerste ontwerpwedstrijd won en in meer dan 25 jaar verantwoordelijk was verschillende Guzzi’s als de Griso, Norge, Breva en Stelvio, evenals de Triumph Speed Triple en Tiger 1050 en de Moto Morini Corsaro (ZZ), Granpasso en Scrambler. Onder andere.
Die Rodolfo Fruscoli kreeg van Valentino Rossi de opdracht om een Flat track racer te bouwen op basis van de XJR1300, geïnspireerd op de beruchte TZ 750 viercilinder tweetakt flat track racer, het wilde rodeopaard waarover Kenny Roberts sr. na zijn eerste rit de legendarische uitspraak “ze betalen met niet genoeg om hier op te rijden” deed.
De TZ750 was als een pitbull waarvan je wist dat ‘ie in een moment van onachtzaamheid je bijten zou. De motor stond slechts één jaar aan de start van het AMA Flat track kampioenschap. Op indrukwekkende wijze schreef Kenny Roberts de Indy mile op 23 augustus 1975 op naam - 
hij starte de finale vanaf de 12e en laatste plaats op de grid, om de wedstrijd in een fotofinish voor de twee Harley’s van Corky Keener en Jay Springsteen te worden afgevlagd.
Kort daarna werd de TZ750 verbannen tijdens een meeting van het AMA technisch comité, waar de 20 leden stemden voor een minimale zuiger verplaatsing van 335cc en een maximum van 2 cilinders voor zowel twee- als viertakten. Tijdens de 2009 MotoGP race in Indianapolis kwam de TZ750 nog één keer in actie, gereden door Kenny Roberts sr. op de enige manier waarop King Kenny dat kon doen.
Niet vreemd dat Fruscoli die Flat track racer als bron van inspiratie heeft gebruikt, toen hij door de negenvoudig wereldkampioen werd benaderd om een speciale motor te bouwen. Met de XJR1300 als Rossi’s favoriete motorfiets was ook meteen duidelijk welke motor voor het project zou moeten worden gebruikt.
Het eindresultaat is verbluffend, en dan drukken we ons nog zacht uit. Het meest indrukwekkende is misschien nog wel dat Fruscoli en consorten voor deze one-off special originele onderdelen van andere Yamaha motoren hebben gebruikt. Een kale fiets, maar wel een héél erg bijzondere, die twee van Rossi’s passies heeft vermengd: dirt track met XJR1300.
