Zoeken

Snuffeltest: Honda GL1800 Gold Wing

Superschip

26 april 2018

 

Natuurlijk ontgaat ons de ironie niet om uitgerekend met de Gold Wing dit terrein van Superschepen te betreden, maar onze interesse gaat veel meer uit naar wat zich voor ons ontvouwt. En dat is, zoals gewoonlijk bij een Gold Wing, aanzienlijk. Om te beginnen met het multifunctionele TFT display pal voor ons, gewoon omdat dat nu eenmaal nog het meest in het oog springt. Is ook moeilijk te missen, zoiets.
Nieuw waar je ook kijkt: LED verlichting, compleet digitaal en interactief dashboard met navigatie

...en alles bedienbaar vanaf het stuur. Maar het hoéft niet, want ook op de tank zitten de knoppen

Aan luxe en reisgemak geen gebrek bij deze vol uitgeruste versie...
Maar waar je ook kijkt, alles is nieuw en roept verbazing op. Het is ook niet moeilijk: de motor is nou eenmaal volkomen nieuw. Het enige wat deze Wing gemeen heeft met zijn voorganger, zijn de cilinderinhoud en de zescilinder boxer opstelling.

De lijst met features is duizelingwekkend, wat wel een beetje past bij een motor van dit statuur, maar ook een uitdaging is om allemaal te kunnen noemen. Meerdere artikelen zijn er al over geschreven en dan hebben we waarschijnlijk nog wel het een en ander gemist. Toch is het wel redelijk samen te vatten. Zo’n beetje alles is digitaal, wat ook inhoudt dat de interactie en integratie van alle systemen tot –voor Honda tot nu toe- ongekende hoogte is gestegen. Natúúrlijk is er ride by wire, natúúrlijk is er een TFT display waar alles in op te roepen is. De navigatie en mediabediening is maar het begin. Oh en we hebben Apple Car Play aan boord. Een nieuwe druk op de knop geeft je alle gewenste informatie, inclusief stand van de –vanzelfsprekend- elektronisch instelbare vering. Is ook nieuw op de Wing trouwens. Maar gecombineerd met de Fior-type voorvork is de wegligging zoals geen enkele andere motor. Ook leuk: de nieuwe bak met – als je de DCT versie kiest- zeven versnellingen telt. Cruise control is vanzelfsprekend, maar de nieuwe AT mode kan je ook weer terug op snelheid brengen als je eens zou vertragen en dát is wel nieuw… het is bijna adaptief, Nou, dan moeten we het maar eens gaan aanvoelen. Dat 'ie iets kleiner is geworden, is goed te ziendus als dat ooit voor het eerst op een motorfiets zou verschijnen, vinden wij het niet vreemd als de Gold Wing daar als eerste mee komt.

Wat opvallend is, is dat Honda er veel aan heeft gedaan de motor lichter en wendbaarder te maken. Dat komt door de nieuwe ophanging van het voorwiel, maar ook doordat de motor echt kleiner is geworden. De koffers zijn kleiner, de tankinhoud is kleiner, maar de actieradius moet vergelijkbaar zijn gebleven. Door de nieuwe voorvork is ook het blok verplaatst, waardoor het meer in het zwaartepunt is gekomen – en je het dus minder voelt als massa die je moet verplaatsen. Nog meer geintjes: bij de vorige versie en zelfs die daarvoor werd vol trots gesproken over een achteruitversnelling. Bij de laatste 1800 werd dat vaak ‘manoeuvreerhulp’ genoemd, maar niemand wist eigenlijk waarom. Het antwoord komt met de 2018 Wing: diezelfde truc is namelijk uitgebreid met een vóóruitversnelling. Met een druk op de knop wordt het systeem ingeschakeld, gepaard met een verhoogd toerental om het hulpmotortje naar wens te laten werken. Vervolgens kun je met de plus- en minknoppen aan het stuur, diezelfde waar je anders het DCT mee bedient, de motor achteruit én vooruit manoeuvreren. Combineer dat tenslotte met de ‘Keyless’ sleutel die tegelijkertijd de koffers ont- of vergrendelt en je hebt het wel redelijk over een complete motorfiets.