Multitest: Toersport

Pittige kost

Op het gebied van de vering liggen deze drie deelnemers behoorlijk ver uit elkaar. Het begint al bij de gebruikte vering en dan met name de instelmogelijkheden. De CBF is bijvoorbeeld alleen aan de achterkant beperkt instelbaar. De Bandit heeft al wat meer mogelijk door onder andere ook aan de voorkant beperkt instelbaar te zijn. De Fazer is het dit gebied het uitgebreidst. Zowel voor als achter is de vering compleet instelbaar. Daarbij voelt de vering ook het meest sportief aan. In vergelijking met de Honda en de Suzuki is de afstelling van de Yamaha zelfs hard te noemen. Toch is er nog veel comfort, voelt de motor in bochten goed aan en worden oneffenheden goed verwerkt. De CBF is duidelijk het zachts van de drie afgesteld. Op strak asfalt en in de bochten is dit deze afstelling comfortabel. Wordt het asfalt van minder goede kwaliteit dan neemt ook het comfort af. Volgen oneffenheden zich snel op of liggen ze in bochten dan wordt het zelfs onprettig. De Bandit zit qua afstelling tussen de Yamaha en de Honda in. Dit geldt ook voor het verwerken van de oneffenheden. 

ABS komt op steeds meer motoren voor en bij motoren in dit segment 'verwacht' je deze ontwikkeling ook. De CBF waar wij op hebben gereden was ook met dit systeem uitgerust en is een optie voor deze motor. Ook de Bandit is als ABS uitvoering te krijgen. Deze optie is niet aanwezig voor de Fazer. Zoals bij de hele insteek is ook hier weer dat de Yamaha beschikt over de meest sportieve remmen. Deze zijn, net als bij het vorige model, ook 'meegenomen' van de R1. Er is een zeer goede vertraging en een goede feedback. De vertraging van de remmen op de Honda zou iets meer kunnen zijn, maar verder zijn deze ook goed te noemen. De ABS samen met CBS (Combined Braking System) doet ook goed zijn werk. De stoppers van de Bandit voldoen ook. Ze blinken niet uit in vertraging - zoals de Fazer - maar zijn redelijk doseerbaar. Bij stevig remmen geven ze wel iets onbalans in de motor. Geen probleem wel voelbaar.

Oprispingen
Wat niet voelbaar is bij de Bandit, is de injectie. Niet zo vreemd aangezien de Suzuki nog met carburateurs is uitgevoerd. Hierdoor is er nog wel een choke aanwezig die met koude temperaturen dan ook gebruikt moet worden. De Fazer en de CBF zijn beide uitgerust met injectie. Choke is dan niet meer nodig, maar alles heeft zijn voor- en nadelen. Met starten is het misschien minder 'gedoe', maar een 'nadeel' is dat injectie vaak een stuk gevoeliger of voelbaarder is. Zeker continu wisselen tussen carbs en injectie valt op dat de Suzuki erg soepel is met nog een goede respons op het gas. De Yamaha heeft ook een zeer directe gasrespons maar het gaat ook allemaal wat abrupter. Het lijkt dan ook snel op een 'aan-uit' reactie wat optreedt. Ook de Honda reageert direct op het gas, in bepaalde toerengebieden en op constante snelheid rijden is de injectie lichtjes te voelen.

Wijnkaart

Ook de benzineconsumptie wordt vaak in verband gebracht met wel of geen injectie. Nu zijn het drie verschillende motorfietsen dus kan er niet zomaar iets geconcludeerd worden uit het verbruik tussen deze drie en of er verschil in verbruik zit als er nog 'ouderwets' carburateurs worden gebruikt of injectie. Wel zijn ze 'gewoon' onderling te vergelijken. En wat dat betreft liggen ze erg dicht bij elkaar. Tenminste bij redelijk "normaal" gebruik. Ondanks dat het waarschuwingslampje voor reserve bij de Fazer erg vroeg aan gaat, is er dan nog niet echt een groot verschil met de andere twee. Verschil zit hem dan wel dat de CBF en de Bandit ongeveer gemiddeld verbruiken en de Fazer dus al bijna op het zuinigste zit. Zo op papier lijkt er het bij de Honda en de Suzuki gelijk op te gaan. De Bandit is echter wel wat wisselvalliger in het verbruik - of anders gezegd gevoeliger voor de gashand - waardoor bij het sportiever rijden het gemiddelde wat naar beneden gaat. De CBF is wat constanter, wat misschien ook weer past bij het meer "neutrale" karakter.