Multitest: Toersport

Presentatie

De Honda CBF1000 is van deze drie motoren de enige die echt nieuw is. De Suzuki Bandit 1200 en de Yamaha FZ1 zijn beide al langer op de markt, maar zijn voor 2006 behoorlijk vernieuwd. Het is dan ook de CBF die voor het oog toch de minst moderne uitstraling heeft. Vooral het kontje van de Honda viel bij ons wat minder in de smaak. Het is natuurlijk maar net wat de persoonlijke voorkeur heeft. De achterkant van een scooter kwam regelmatig in ons hoofd op als we naar de Honda keken. Bij de Fazer is één van de aandachttrekker toch wel de grote, imposante uitlaat. De Bandit is misschien wat minder opvallend, tenzij je de - zoals in ons geval - de grijs metallic uitvoering hebt. Dan is het frame in een rode kleur gespoten. Bij de overige kleuren is het frame in dezelfde kleur gespoten als de tank en kuip. Alledrie zijn ze voorzien van een tophalf, of zoals Honda mooi benoemt "semi-naked". Mocht je trouwens liever compleet naakt willen rijden, dan is zowel de Bandit als de Fazer ook zonder tophalf te verkrijgen. Voor de Nederlandse liefhebbers van een naakte Bandit is het helaas zaak om bij de buren te gaan shoppen.

Het kost geen moeite om aan het dashboard te zien op welke motor je zit.

Opmaak
Bij de dashboarden zijn tussen de drie motoren de nodige verschillen aanwezig. De Fazer en de Bandit maken beide gebruik van een analoge toerenteller en een digitaal display voor de overige zaken. Beide zijn goed afleesbaar en alle nodige en basisinformatie is terug te vinden. Het design van de Bandit leverde alleen een verdeeldheid op. Dit zijn twee ronde "klokken", afgewerkt met chromen ringen. Sommige onder ons vinden dit minder geslaagd en "too much", uit de tijd als het ware. Maar smaken verschillen nu eenmaal. Ondergetekende vond het bijvoorbeeld wel weer wat hebben. De CBF is geheel analoog. Ook daarin verschillen de smaken, maar wel is het wennen als je de snelheid die je rijdt probeert af te lezen. Vooral nadat onderling werd gewisseld van motorfiets, was het vaak goed moeten kijken op de Honda hoe hard er werd gereden want dat was regelmatig niet in één oog opslag duidelijk. Eenmaal "gewend" werd dat gemakkelijker

Verstelbaar
Om zoveel mogelijk mensen de motor een comfortabele zit te geven, is bij de CBF en de Bandit het zadel in hoogte verstelbaar, bij de Fazer is dit niet mogelijk. De houding op de FZ1 is daarbij ook de meest sportief ingestelde van de drie. De stepjes zijn wat hoger geplaatst en je zit ook iets meer voorover. Op zowel de Honda als de Suzuki is de houding meer rechtop. Met het brede zadel van de CBF en rechte houding wil je nog wel eens een "verkeerde" houding aannemen, waardoor je redelijk snel last van je onderrug kan krijgen. Het zadel van de Bandit is veel smaller en ook de tank is tussen de benen is het minst breed van de drie. Bij langere ritten is op de Suzuki wel het achterwerk voelbaar. Ondanks de meer sportievere houding van de Yamaha, is het juist deze motor tijdens de langere ritten het meest comfortabel qua zit en qua houding.

Fast Food
Een ander aspect voor het comfort is de windbescherming. En ook op dit gebied is ongeveer een zelfde uitkomst; wederom is het op de Fazer goed toeven. Zonder al te veel moeite is het gemakkelijk om met hoge snelheid te rijden, zonder dat er helemaal achter het kuipje hoeft te worden weggedoken. Snelheden boven de 200 kilometer per uur wat langere tijd volhouden zijn dan ook geen probleem. Op de CBF is het ook nog wel aardig te doen, maar in vergelijking met de Fazer is het toch al weer wat minder. De Bandit blijft op dit gebied toch wel een beetje achter. Vooral de schouders "vangen" de nodige wind op. Het is nog wel uit te houden en zeker niet zo dat je niet boven de 200km/u kan rijden, maar het is minder prettig en comfortabel dan op de andere twee en dus is het minder lang vol te houden om met een hogere snelheid te rijden.