Introductie Bridgestone S20

Als een trekker op anabolen

Blijven nog twee belangrijke punten over: levensduur en prestaties op nat wegdek.  Beide worden –voor een deel- verzorgd door dezelfde oplossing: de compound met de extra lange RC polymeren, silica (weer meer dan tevoren) en de nanotechnologie die de twee laat samenwerken. Hierdoor ontstaat een compound die bij alle temperaturen een goede grip en een hoge slijtvastheid verzekert. Een hele trucendoos, maar blijkbaar ook eentje die wel werkt. Bridgestone zelf noemt het resultaat Wide Range Compound en niet geheel onterecht. Dat de band grip levert weten we inmiddels, maar dit is dus al het geval bij bijzonder lage, of liever ‘lage’ temperaturen. Uit voorzorg wordt nog wel een rondje opwarmtijd in acht genomen, het is nog maar de vraag of dat ook werkelijk noodzakelijk is. Eenmaal de laatste bocht gerond is het een kwestie van niet meer omkijken en gas erop. Het komt bij een circuitintroductie geregeld voor dat motoren tussentijds worden opgebokt en voorzien van bandenwarmers, daarvan is in dit geval geen sprake. Enkel wat Japannertjes die na elke sessie de bandenspanning nameten en noteren. Het grootste voordeel van de snelle werking bij lage temperaturen is uiteraard de aanwezige grip bij nattigheid en op de weg. om de natte grip nog eens te verbeteren is de afwatering van het profiel ook aangepakt; de aanwezige groeven zijn nu iets breder geworden. De richting van de groeven is tegelijkertijd aangepast om voornamelijk het snelle insturen een extra zetje te geven.

Om aan te tonen dat het ook met die consistentie wel snor zit, wordt het aantal bandenwissels tot een minimum beperkt. Ook staat op geen van de beschikbare motoren aangegeven hoe vers het rubber is; je moet het maar gewoon helemaal zelf uitzoeken. Dat betekent in de praktijk dat hoewel de KTM in de laatste sessie nog amper stil staat van een voorgaande rijder voordat ik mijn been er overheen zwaai en ‘m de laatste ronden de baan rondsleur. Dat overbrugt wel het hele opwarmproces, maar ook dat zou weinig verschil maken. Knallen is knallen en het is dat ik mezelf standaard een opwarmperiode opleg; het zou niet nodig zijn. Dat is dan ook de reden dat ik die opwarmperiode maar snel opgeef en na ‘keertje links, keertje rechts’ het gas alweer vol tot de stuit gaat. De rest is aan de twee 595 cc emmers. Daarnaast is in de pitstraat aan de banden niet af te zien of het een setje net ingereden nieuwe betreft of rubber dat al enkele sessies achter de kiezen heeft. De verschillen in slijtage beperken zich op het oog tot de rechterzijde, die het zichtbaar zwaarder te verduren krijgt dan de linker op deze baan.

Hm.. best kans dat dit motortje nog eens in een testje voorbijkomt

Maar laten we niet vergeten dat het circuit naar alle waarschijnlijkheid niet het hoofddoel is van de beoogde doelgroep. Met andere woorden; de S20 is weliswaar een sportband die duidelijk het circuitgeweld prima aankan, de meeste kopers zullen zich voornamelijk op de openwabre weg begeven. Dan moeten wij dat ook maar, lijken de organisatoren van deze persintroductie gedacht te hebben. Dag twee staat, naast de transfer terug richting luchthaven, in het kader van een 100 kilometer metende road test. Geen rempunten meer, geen vaste instuurmomenten maar kronkelende bergpaadjes van wisselende kwaliteit en veelal blinde bochten en heel lukraak geplaatste derrie op het wegdek zijn nu troef. Nog even los van overige weggebruikers, al dan niet in de rijrichting. Ook hier toont de band zich van zijn beste kant. Het licht aangepaste wagenpark varieert in dezes van KTM Duke en Yamaha XJ6 tot BMW K1300R en Kawasaki Z1000, ieder toch een stuk meer straatgericht dan de supersportmotoren eerdaags. En wat blijkt; behalve een enerverende en bijzonder ontspannen rit valt er geen onvertogen woord over het gekozen rubber. Op de Duke lijkt het er in eerste instantie nog kort op dat de grenzen van de grip toch net binnen bereik komen als het achterwiel bij het uitaccelereren van een krappe rotonde een haartje opzij stapt, eenzelfde actie op een toch aanzienlijk sterkere Z1000 blijft echter snaarstrak op de gekozen lijn. Wat dus meer zegt over het karakter van de lichte ééncilinder dan over de S20.

'Ik vind het gewoon lekker'!