Reportage: fabrieksbezoek Furygan

Waar in het grijze verleden alles in Nimes werd gedaan heeft Furygan tegenwoordig – net als iedereen – de productie van haar kleding in het buitenland ondergebracht. Textiele kleding wordt in Azië gemaakt, waarbij ter plekke door Franse controleurs de vinger continue aan de pols wordt gehouden en de pakken pas naar Frankrijk worden gehaald als ze aan de hoge standaard voldoen. De productie van leer gebeurt daarentegen in Tunesië, omdat zich daar volgens Furygan de beste naaiateliers ter wereld bevinden. In het atelier in Nimes worden alleen nog aangemeten pakken geproduceerd, die 16 uur productietijd v 
Het computergestuurd snijden gaat 10x sneller dan met de hand. Uit de reststukken worden handmatig kleine onderdelen gesneden
 
Elk vel wordt op voorhand geïnspecteerd. Onderdelen als bijvoorbeeld het (naam)logo worden op een pers gestanst
 
In het naaiatelier zagen we alleen vrouwen aan het werk. Elke jas wordt grondig geinspeceerd voordat hij van 3DO protectoren en labels wordt voorzienergen, waarvan 4 uur ontwerp, 4 uur snijden en 8 uur naaien. In één overall gaat maar liefst twee kilometer draad. Naast de productie van aangemeten kleding wordt al het snijwerk in Nimes verricht, waarvoor een flinke investering van twee miljoenen kostende snijtafels is gedaan. Het runderleder is afkomstig uit Argentinië en wordt bij binnenkomst in Nimes vel voor vel geïnspecteerd. Door de controleurs worden eventuele onvolkomenheden met kleurkrijt gemarkeerd, waardoor de computer weet welke stukken waarvoor kunnen worden gebruikt. Leer met een vlekje is voor zichtdelen niet geschikt, maar kan nog prima in onderdelen die worden bedekt worden gebruikt.

Het snijden van het leer is een indrukwekkend proces om te zien. De leren koeienvellen, waarvoor er per motorpak twee nodig zijn, worden met vacuümtechniek op de snijtafel op hun plek gehouden, waarna de vorm wordt ingescand en een zogenaamd nestprogramma de indeling van de te snijden onderdelen bepaald. De reststukken die daarna overblijven worden vervolgens gebruikt om die kleine onderdelen te snijden die alleen handmatig kunnen worden gedaan. Hierdoor is het percentage afval verwaarloosbaar klein. Sinds de komst van de computergestuurde snijtafels is de productie aanzienlijk opgeschroefd, het aantal te snijden pakken bepaalt uiteindelijk hoeveel pakken er kunnen worden geproduceerd. Ten opzichte van handmatig snijden wordt met de snijtafel een tijdswinst van een factor 10 gehaald, wat de snijcapaciteit op 600 pakken per week heeft gebracht.

Hoewel er bij Furygan 42 mensen werkzaam zijn, waarvan de helft in productie, is de werkplaats een oase van rust. Niet omdat er met de Franse slag wordt gewerkt, maar omdat als een goed geoliede machine iedereen op elkaar is ingespeeld. In het naaiatelier oogt het alsof de helft vanwege het mooie weer een snipperdag heeft gepakt, maar realiteit is dat het hier in Nimes altijd mooi weer is en dat meer naaimachines dan personeel een reden heeft. Elke machine heeft namelijk zijn eigen specifieke doel, waardoor de naaisters alleen maar van machine hoeven te wisselen om een ander deel van het pak te naaien. Waar de naaister continue van machine wisselen om de juiste delen van een pak te kunnen naaien, wordt in de hal waar de ingangscontrole en het snijwerk wordt gedaan ook van plaats gewisseld, om het personeel zo breed mogelijk in te kunnen zetten.

En zo ziet na een dag hard werken het eindresultaat er uit.